Τον Γιώργο Μπήτρο φιλοξένησε το ραδιόφωνο του Aegina Portal, όπου παρουσίασε την καινούργια, χριστουγεννιάτικη νουβέλα του με τίτλο: "Όλα θα πάνε καλά".
Η έκδοση βιβλίων, με περιεχόμενο, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αφορά τα Χριστούγεννα, είναι μία παράδοση, πια, για τον Γιώργο Μπήτρο. Όπως εξομολογήθηκε, όλα ξεκίνησαν μετά από προτροπή της κ. Φλώρας Αλυφαντή, που τον ενθάρρυνε να συνεχίσει, όταν διάβασε ένα φυλλάδιο που ο ίδιος είχε γράψει το 2008.
Το καινούργιο βιβλίο είναι μία νουβέλα, 120 σελίδων. Ένα μυθιστόρημα, που θα μπορούσε να είναι χριστουγεννιάτικο. Η πλοκή εξελίσσεται σε ένα κυκλαδονήσι:
"Αναφέρεται σε μία μονογονεϊκή οικογένεια, είναι πάρα πολύ έτσι... όχι δεν θα έλεγα της μόδας, είναι κάτι έτσι, πολύ συνηθισμένο σήμερα, αλλά από την πλευρά του άντρα αυτό δεν είναι το συνηθισμένο", λέει ο Γιώργος Μπήτρος και συνεχίζει:
Ο πρωταγωνιστής της υπόθεσης είναι ο Βαγγέλης Βιδάλης ο οποίος επιστρέφει στο νησί του με το γιο του, που είναι μαθητής της τετάρτης δημοτικού. Επιστρέφει σ’ ένα κυκλαδονήσι μικρό, απ’ το οποίο είχε φύγει όταν ήταν έφηβος και είχε φύγει για το γνωστό λόγο, που φεύγουν οι έφηβοι, θέλεις να ζήσει τη ζωή του, θέλεις να κάνει την επανάσταση του, να ξεφύγει από τον ασφυκτικό κλοιό της επαρχίας και του καθημερινού ελέγχου, ε, και να σπουδάσει ίσως.
Το λέω το "ίσως", γιατί δεν έκανε αυτό για το οποίο έφυγε. Στην αρχή προσπάθησε να δουλέψει, να σταθεί στα πόδια του, μόνος του και τελικά στάθηκε. Έρχεται όμως στο νησί του, γιατί βιώνει έναν χωρισμό, πάρα πολύ άσχημο και γιατί του έχουν προτείνει, ότι πρέπει ο γιος του να αλλάξει παραστάσεις και εικόνες.
Από 'κει και πέρα, από τη στιγμή που έρχεται στο νησί του και επιστρέψει σ' ένα σπίτι που είναι κλειστό για χρόνια, έρχεται σε επαφή με παλαιούς φίλους, με παλαιούς συμμαθητές. Αλλά βρίσκει κλειστές πόρτες, η μικρή κλειστή συντηρητική κοινωνία του χωριού και το νησιού δεν τον αποδέχεται και μαζί με αυτόν δεν αποδέχονται και τον μικρό του γιό.
Εδώ έχουμε και ένα θέμα που έχει να κάνει με τον bullying και όλα αυτά καθώς πλησιάζουν Χριστούγεννα. Το μικρό παιδί αναπτύσσει μία σχέση με ένα καράβι και χαιρετάει έναν καπετάνιο, ξέρετε στα νησιά - το 'χα δει και εγώ στην Ικαρία αυτό, είναι κάτι το συγκλονιστικό - οι νησιώτες χαιρετάνε τα πλοία κάνοντας καθρεφτάκι, δηλαδή έχουν ένα καθρέφτη, τον βάζουν κόντρα στον ήλιο, τον κουνάνε, τον βλέπει ο καπετάνιος και σφυρίζει.
Αυτό λοιπόν εντυπωσιάζει πάρα πολύ αυτό το μικρό παιδάκι, που είναι ένα παιδάκι της Αθήνας και αναπτύσσει μία από μακριά φιλία με τον καπετάνιο τον οποίο δεν έχει δει ποτέ".
Το εξώφυλλο του βιβλίου προέρχεται από ένα έργο της εικαστικού Ιωάννας Καφίδα. Το έργο λέγεται "Αντίο" και η δημιουργός του το είχε ζωγραφίσει με αφορμή τα προσφυγόπουλα στο Αιγαίο.
Το βιβλίο διατίθεται στο βιβλιοπωλείο "Λυχνάρι".
Μία ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία της Ομάδας Διατήρησης Πολιτιστικής Κληρονομιάς Αίγινας για την Παλαιά Χώρα.
Με αφορμή την παρουσία του Γιώργου Μπήτρου στο studio, έγινε και μία μικρή συζήτηση για τις τελευταίες εξελίξεις της Ομάδας Διατήρησης Πολιτιστικής Κληρονομιάς Αίγινας, της οποίας είναι πρόεδρος. Μάλιστα, παρουσίασε και μία ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία για την Παλαιά Χώρα.
"Σαν Ομάδα μαζί, σε συνεργασία με τη Μητρόπολη, φέραμε, αυτό ακούγεται για πρώτη φορά, ούτε και εσείς το ξέρετε, τον προηγούμενο Μάιο δύο αρχιτέκτονες, όπου περπατήσαμε μαζί και εξέτασαν όλα τα εκκλησάκια της Παλαιοχώρας, με προοπτική να ξεκινήσει κάτι. Οι άνθρωποι αυτοί συνεργάζονται με την "Ελληνική Εταιρεία".
Ετοιμάσαμε, λοιπόν, ένα φάκελο, τον οποίον τον καταθέσαμε, μαζί με τη Μητρόπολη γιατί χρειαζόταν να ‘ναι και κάποιος μεγάλος φορέας μαζί και συνήθως επειδή εκεί είναι τα εκκλησάκια, πιο κοντινός και συναφής χώρος είναι η Εκκλησία.
Τον καταθέσαμε, το θέμα έχει συζητηθεί σε συμβούλιο που είχε γίνει το Μάιο, περιμένουμε απάντηση.
Αυτό όμως το οποίο μας είπανε, είναι ότι και τα ήδη συντηρημένα εκκλησάκια, όπως είναι της Αγίας Κυριακής ή του Αγίου Γεωργίου του Καθολικού, χρειάζονται πάλι στήριξη, χρειάζεται δηλαδή, πάλι να μπει μηχανικός μέσα, να μπουν συντηρητές γιατί έχουν δημιουργηθεί ρωγμές, φθορές. Αν σκεφτούμε ότι ο Άγιος Γεώργιος ο Καθολικός έχει συντηρηθεί γύρω στο 1999-2000, αν δεν κάνω λάθος, πάλι από την "Ελληνική Εταιρεία" και με χρήματα, η μία εκκλησία από το "Ίδρυμα Λεβέντη" και η άλλη εκκλησία από το "Ίδρυμα Νιάρχου".
Σκοπός λοιπόν αυτής της κίνησης είναι να κατατεθεί ένας φάκελος και να βρεθούν μετά οι μεγάλοι χορηγοί. Ένα άλλο που μας είπανε, είναι λίγο παρήγορο, είναι ότι όλη η έκταση, όλος ο λόφος, δεν είναι και τόσο πολύ μεγάλο έργο. Έχουν κάνει μεγαλύτερα έργα!".
