Το πρόγραμμα για το Διεθνές Μουσικό Φεστιβάλ Αίγινας από 20 έως 30 Αυγούστου.

Το 3ο Φεστιβάλ συνεχίζεται με τους πιανίστες Ντόρα Μπακοπούλου και Διονύση Μαλλούχο, τον Δημήτρη Πάτρα στο τσέλο και τον Απόλλωνα Γραμματικόπουλο στο βιολί, όπου ανάμεσα στα άλλα έργα που θα ερμηνεύσουν συμπεριλαμβάνεται και το δημοφιλές τρίο του Μπραμς Έργο 8 ένα από τα πιο ερωτικά και εμπνευσμένα έργα μουσικής δωματίου του συνθέτη.

Ακολουθούν ο Νώε Ινουί (από τις Βρυξέλλες, βιολί) με  τον νεαρό Αιγινίτη, σπουδαγμένο στη Μόσχα Νάσο Γκρόζα (πιάνο), την Λευκή Κολοβού (τσέλο), και την Μαριάννα Μπράουν (πιάνο), ενώ σε μία ιδιαίτερη μουσική βραδιά το 3ο Μουσικό Φεστιβάλ Αίγινας παρουσιάζει στο φιλόμουσο κοινό «Τα λαμπερά αστέρια του αύριο»: τη 10χρονη Αναστασία Σγάρα με το βιολί της που θα συγκινήσει με τη δεξιοτεχνία και την ευαισθησία της το κοινό, την δεκαπεντάχρονη τσελίστα Λουκία Λουλάκη, που παίρνει φέτος το δίπλωμά της και ήδη «διεκδικούν» οι μεγαλύτεροι δάσκαλοι της Ευρώπης και  τον ταλαντούχο κλαρινετίστα Διονύση Γραμμένο που ήδη κέρδισε το Πρώτο Βραβείο Eurovision Young Musicians, 2008. Τους νέους καλλιτέχνες θα συνοδέψει στο πιάνο η νέα πιανίστα Βικτωρία Κιαζίμη (21 ετών) η οποία πήρε πρόσφατα με Πρώτο Βραβείο το δίπλωμα της από το Ωδείο Αθηνών και έχει λάβει μέρος σε πολλούς Πανελλήνιους διαγωνισμούς αποσπώντας πρώτα βραβεία και διακρίσεις.

Για δύο Τετάρτες το 3ο Φεστιβάλ Μουσικής Αίγινας θα φιλοξενηθεί στην Παχεία Ράχη. Συμμετέχουν   οι καταξιωμένοι ερμηνευτές Δανάη Παπαματθαίου - Μάτσκε (βιολί), Ούβε Μάτσκε (πιάνο), στην πρώτη και η Θεοδώρα Μπάκα (mezzo soprano), με την Μαρία Παπαπετροπούλου (πιάνο) στην δεύτερη.

Το 3ο Διεθνές Μουσικό Φεστιβάλ Αίγινας ολοκληρώνεται το Σάββατο 30 Αυγούστου με μία βραδιά αφιερωμένη εξαιρετικά στην ελληνική μουσική και στο ελληνικό τραγούδι, όπως αυτό αποτυπώνεται σε έργα του Μάνου Χατζιδάκι και της Λένας Πλάτωνος με την Έλλη Πασπαλά στο τραγούδι και την Ντόρα Μπακοπούλου στο πιάνο.  Και οι δύο ερμηνεύτριες υπήρξαν φίλες και συνεργάτιδες του μεγάλου συνθέτη με τα διαχρονικά έργα, την απίστευτη έμπνευση και ευαισθησία.  Θα ακουστούν αγαπημένα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, το Καταραμένο Φίδι, σε σόλο πιάνο καθώς και τραγούδια από τον Κύκλο Καρυωτάκης της Λ. Πλάτωνος.
Τετάρτη 20 Αυγούστου

οικία Seegy, Παχεία Ράχη

Δανάη Παπαματθαίου - Μάτσκε (βιολί), Ούβε Μάτσκε(πιάνο)

έργα των: L.V. Beethoven, J. Brahms, C. Debussy, E. Grieg

Η Σονάτα για βιολί σε Ρε μείζονα του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, έργο 12 αρ.1, αποτελεί την πρώτη από μια σειρά δέκα σονατών του κορυφαίου Γερμανού μουσουργού. Ανήκει στην πρώτη περίοδο του έργου του, με εμφανείς τις επιδράσεις μεγάλων δημιουργών της εποχής. Ο συνθέτης την αφιέρωσε στον Ιταλό ομότεχνό του και κατοπινό δάσκαλό του κατά τα έτη 1800-1802, Αντόνιο Σαλιέρι.

Η Σονάτα για βιολί σε σολ μείζονα έμελλε να είναι τα τελευταίο έργο του Γάλλου συνθέτη Κλοντ Ντεμπισύ. Ολοκληρώθηκε στα 1917 και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό του Παρισίου τον Μάιο του ίδιου έτους. Σύντομη στη διάρκειά της αλλά γεμάτη πλούσια ηχοχρώματα δανεισμένα από διαφορετικές ευρωπαϊκές μουσικές παραδόσεις, η σονάτα αυτή είναι η τρίτη από έναν κύκλο έξι σονατών για διαφορετικούς συνδυασμούς οργάνων που ο συνθέτης φιλοδοξούσε να ολοκληρώσει.

Ο Γ. Μπραμς συνέθεσε το Σκέρτσο για βιολί και πιάνο σε Ντο ελάσσονα το 1853, όμως αυτό εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1906, εννέα χρόνια μετά το θάνατό του. Συχνά αναφέρεται ως τμήμα της σονάτας «F-A-E (frei–aber-einsam)» για βιολί και πιάνο, που συνιστά ένα παράδειγμα συλλογικής μουσικής γραφής. Εν προκειμένω, η σονάτα F-A-E αποτελείτο από τέσσερα μέρη, δύο εκ των οποίων ήταν γραμμένα από τον Ρόμπερτ Σούμαν, ένα από τον Γιοχάννες Μπραμς και ένα από τον μαθητή του Σούμαν, Άλμπερτ Ντίτριχ και προοριζόταν για δώρο προς τον βιολιστή Γιόζεφ Γιοακίμ, με τον οποίο οι τρεις συνθέτες συνδέονταν με φιλία.

Η τρίτη Σονάτα για βιολί και πιάνο σε ντο ελάσσονα αποτελούσε την ιδιαίτερη προτίμηση του ίδιου του Νορβηγού συνθέτη Έντβαρντ Γκρηγκ μεταξύ των τριών σονατών που είχε γράψει για βιολί και πιάνο. Η πρώτη δημόσια εκτέλεση του έργου δόθηκε στη Λειψία της Γερμανίας, με τον Γκρηγκ στο πιάνο και τον εξέχοντα Ρώσο βιολιστή Αντολφ Μπρόντσκυ. Αποτελείται από τρία μέρη, στα οποία ο ακροατής μπορεί να εντοπίσει παραδοσιακές μελωδίες και ρυθμούς της Νορβηγίας.
 

Παρασκευή 22 Αυγούστου

Ντόρα Μπακοπούλου (πιάνο), Δημήτρης Πάτρας (τσέλο),

Απόλλων Γραμματικόπουλος (βιολί), Διονύσης Μαλλούχος (πιάνο)

έργα των: L.V. Beethoven, J. Brahms, G. Fauré, D. Shostakovich

Η δεύτερη Ρομάντσα, σε Φα μείζονα, έργο 50 του Λ.β. Μπετόβεν γράφτηκε αρχικά για βιολί και ορχήστρα. Μαζί με την Ρομάντσα αρ.1,έργο 40, αποτελούν υπέροχες μουσικές σελίδες, με τη γραφή για το βιολί να δίδει στον σολίστα τη δυνατότητα να σμιλεύσει μουσικές φράσεις εξαιρετικού κάλλους.

Ο Ρώσος συνθέτης Ντμίτρυ Σοστακόβιτς συνέθεσε το Τρίο αρ. 2 σε Μι ελάσσονα, έργο 67 το 1944 και το αφιέρωσε στη μνήμη του φίλου του Ιβάν Σολλερτίνσκυ, μουσικολόγου, καθηγητή στο Ωδείο του Λένινγκραντ (Αγ.Πετρούπολης) και καλλιτεχνικού διευθυντή της εκεί Φιλαρμονικής. Η πρώτη παρουσίαση του έργου έγινε στην ίδια πόλη τον Νοέμβριο του 1944. Αναγνωρίσιμα, ιδίως στο τελευταίο μέρος του, είναι εβραϊκά μουσικά θέματα.

Το τραγούδι Après un rêve είναι μία από τις πιο αγαπημένες συνθέσεις για φωνή του Γκαμπριέλ Φωρέ, πάνω σε ποίημα ανωνύμου Ιταλού που μεταφράστηκε στα γαλλικά από τον Ρομαίν Μπυσίν. Πρόκειται για μια επίκληση στην αγάπη μέσα από το όνειρο και αυτός ακριβώς ο ονειρικός χαρακτήρας είναι που χαρακτηρίζει αυτή την τρυφερή δημιουργία. Τη μεταγραφή για τσέλο και πιάνο πραγματοποίησε ο  Πάμπλο Καζάλς.

Ο Μπραμς είχε τη συνήθεια να καταστρέφει έργα που έκρινε ότι δεν τον ικανοποιούσαν. Άλλες, πάλι, φορές, κρατούσε το αρχικό του υλικό και το επεξεργαζόταν εκ νέου μετά από χρόνια. Αυτό συνέβη με το Τρίο σε σι μείζονα, έργο 8, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1854 και υπήρξε ένα από τα πρώτα έργα μουσικής δωματίου του συνθέτη που εκδόθηκε. Σχεδόν τριάντα πέντε χρόνια μετά, έπειτα από προτροπή του εκδότη του, εργάστηκε ξανά πάνω στο υλικό αυτό δίνοντας το τέλος μια νέα, αναθεωρημένη εκδοχή του έργου, που τείνει να ακούγεται περισσότερο σήμερα.    
 
Σάββατο 23 Αυγούστου

Noé Inui (βιολί), Νάσος Γκρόζας (πιάνο), Λευκή Κολοβού (τσέλο), Μαριάννα Μπράουν (πιάνο)

έργα των: W.A. Mozart, G. Cassado, A. Dvorzak, K. Szymanowksi

Οι σλάβικοι χοροί του Ντβόρακ είναι μια συλλογή από 16 χορούς που κυκλοφόρησαν σε δύο συλλογές, ως Έργο 46 (1878) και Έργο 72 (1886). Ο Μπραμς σύστησε τον Ντβόρακ στον εκδότη του, Σίμροκ, ο οποίος μετά την θετική αποδοχή που είχε το πρώτο υπ’αυτού εκδοθέν έργο του, τα «Ντουέτα του Μοράβα», ζήτησε μία σύνθεση με έντονο χορευτικό χαρακτήρα. Αμέσως μετά την ολοκλήρωση του έργου ο εκδότης ζήτησε από τον συνθέτη να μεταγράψει τους χορούς και για ορχήστρα.

Ο Φρεντερίκ Σοπέν συνέθεσε το έργο Fantaisie Impromptu στα 1835 και είχε δηλώσει την επιθυμία του να μην εκδοθεί. Ο Πολωνός φίλος του, Τζούλιαν Φοντάνα, μουσικός, νομικός και ερμηνευτής των έργων του, στον οποίο και αφιέρωσε τη σύνθεση αυτή, είχε ευτυχώς άλλη γνώμη και το έδωσε για έκδοση είκοσι χρόνια μετά…

Ο Μότσαρτ συνέθεσε 36 σονάτες για βιολί και πιάνο έως το έτος 1788. Ο ίδιος συχνά τις αποκαλούσε «σονάτες για πιάνο με τη συνοδεία βιολιού», θέλοντας να επισημάνει τη σημαντική θέση που επεφύλασσε για το πιάνο στα έργα αυτά.  

Ο Πολωνός πιανίστας και συνθέτης Καρλ Συμανόφσκι, μία από τις εξέχουσες μουσικές προσωπικότητες του εικοστού αιώνα, έγραψε μεταξύ άλλων τέσσερις συμφωνίες, δύο κοντσέρτα για βιολί, πολλά έργα για πιάνο και ενδιαφέρουσες συνθέσεις για βιολί και πιάνο. Μεταγραφή για ορχήστρα του «Νυχτερινού και Ταραντέλας» έγινε από τον Γκρέγκορ Φίτελμπεργκ.

Ο Ισπανός Γκασπάρ Κασαντό ήταν επιφανής τσελίστας και συνθέτης. Σε εξαιρετικά νεαρή ηλικία είχε την τύχη να τον ακούσει ο Πάμπλο Καζάλς, ο οποίος και προθυμοποιήθηκε να τον αναλάβει μαθητή του στο Παρίσι. Εκεί αργότερα σπούδασε και αρμονία με τους Ραβέλ και Ντε Φάλλια, επιρροές των οποίων διακρίνονται στο έργο του Κασσαντό.  

Το Τρίο σε Μι ελάσσονα, έργο 90 του Ντβόρακ, ευρέως γνωστό ως «Τρίο Ντούμκυ», αποτελείται από έξι μέρη. Η λέξη «Ντούμκυ» μπορεί να αποδοθεί ως «φευγαλέα σκέψη» και έτσι ακριβώς μπορεί κανείς να προσεγγίσει τον χαρακτήρα κάθε μέρους, ως μία διαφορετική σκέψη που ταξιδεύει από το έντονα παθιασμένο στο αργό και ποιητικό. Η σύνθεση αυτή παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Πράγα τον Απρίλιο του 1891 με το συνθέτη στο πιάνο, κατά την αναγόρευση του Ντβόρακ σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου του Καρόλου στην Πράγα και κέρδισε αμέσως την αγάπη του κοινού.
 

Κυριακή 24 Αυγούστου

Τα λαμπερά αστέρια του αύριο

Ά μέρος :

Αναστασία Σγάρα (βιολί, 10 χρονών)

Λουκία Λουλάκη (βιολοντσέλο, 15χρονών)

έργα των: N. Paganini, C. Saint-Saens, J. S. Bach, P. Tchaikovsky, H.Wieniawski

Β΄μέρος:

Διονύσης Γραμμένος (κλαρινέτο)

Πρώτο Βραβείο Eurovision Young Musicians 2008

έργα των: L.Weiner , S. Rachmaninoff, B. Kovacs, L. Bassi

τους νέους καλλιτέχνες συνοδεύει η Βικτωρία Κιαζίμη (πιάνο)

Ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ συνέθεσε τις Έξι Σονάτες και Παρτίτες για βιολί κατά τα έτος 1720 (αριθμός καταλόγου έργων Μπαχ: 1001-1006). Έντονο είναι το ρυθμικό στοιχείο στις Παρτίτες, καθώς έχουν τους τίτλους γνωστών στην εποχή του Μπαχ χορών.

Η Μελωδία σε Μι ύφεση μείζονα του Τσαϊκόφσκυ, έργο 42 αρ.3 αποτελεί  το τρίτο μέρος του έργου «Souvenir d’un lieu cher» για βιολί και πιάνο. Τα μέρη που προηγούνται είναι η Μεντιτασιόν σε Ρε ελάσσονα και το Σκέρτσο σε Ντο ελάσσονα. Εκδόθηκαν τον Μάιο του 1879 και ήδη από τον Απρίλιο του 1884 η Μελωδία τυπωνόταν ως αυτόνομο έργο. Λίγα χρόνια μετά, στα 1896 εκδόθηκε η μεταγραφή του συνολικού έργου για βιολί και ορχήστρα από τον Αλεξάντερ Γκλαζούνοφ.

Ο Χένρυκ Βιενιάφσκι εστάλη στα οκτώ του χρόνια για σπουδές βιολιού στο Ωδείο του Παρισίου και πολύ σύντομα εντυπωσίασε όλη την Ευρώπη με τις μοναδικές του ικανότητες. Οι ευρωπαϊκές του περιοδείες ήταν εξαιρετικά επιτυχημένες ενώ κάποια χρόνια αργότερα ταξίδεψε με τον Άντον Ρουμπινστάιν στην Αμερική, όπου σε μία περίοδο οκτώ μηνών έδωσαν 215 εμφανίσεις. Ως συνθέτης υπήρξε πολυγραφότατος, εμπλουτίζοντας το ρεπερτόριο του βιολιού με υπέροχες σελίδες έκφρασης και δεξιοτεχνίας.

Ο δεξιοτέχνης του βιολιού Παγκανίνι συνέθεσε τις Παραλλαγές σε μία χορδή σε ένα θέμα του Ροσσίνι βασισμένος σε ένα θέμα από την όπερά του, Μωϋσής. Το έργο αυτό είναι εξεχόντως λυρικό, με το τσέλο να διαγράφει μεγάλες μελωδικές γραμμές

Το Καρναβάλι των Ζώων είναι ένα από τα πιο γνωστά έργα του Καμίλ Σαιν-Σανς. Πρόκειται για μία σουίτα που αποτελείται από 14 κομμάτια, καθένα εκ των οποίων είναι αφιερωμένο σε ένα ζώο. Ο «Κύκνος» είναι η πιο αναγνωρίσιμη μελωδία της σουίτας. Η αρχική του γραφή είναι για δύο πιάνα και τσέλο, όμως συχνά ακούγεται σόλο, δίδοντας στον τσελίστα την ευκαιρία να ξεδιπλώσει την εκφραστικότητά του και τις ερμηνευτικές του ικανότητες.   

Έξι σουίτες για σόλο τσέλο συνέθεσε ο Γ.Σ.Μπαχ, μεταξύ των ετών 1717-1723. Από τα πιο δημοφιλή έργα της μουσικής λογοτεχνίας για το τσέλο, οι σουίτες αυτές βασίζονται σε χορούς της εποχής. Η πιο αναγνωρίσιμη μελωδία από τη σειρά αυτή των χορών είναι η Sarabande, που συγκινεί με την εκφραστική της δύναμη αλλά και τη λιτότητα στη γραφή.

Το «Μεγάλο Τάνγκο» για τσέλο και πιάνο είναι μία σύνθεση του μεγάλου Αργεντινού συνθέτη Άστορ Πιατσόλλα, πιστή στο πνεύμα της μουσικής παράδοσης του Τάνγκο αλλά εμπλουτισμένη με τον τόσο προσωπικό χαρακτήρα του δημιουργού της. Τόσο ο τσελίστας όσο και ο πιανίστας καλούνται να επιδείξουν τις ικανότητές τους, σε ένα εξαιρετικά απαιτητικό έργο που συνεπαίρνει το ακροατήριο σε ένα νοερό χορό.     

Ο Λήο Βάινερ ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς μουσικοπαιδαγωγούς και συνθέτες της Ουγγαρίας του εικοστού αιώνα. Ως συνθέτης αγαπούσε το ύφος του ρομαντισμού, αν και το ενδιαφέρον του για την παραδοσιακή μουσική της χώρας του ήταν αρκετά έντονο.

Το Vocalise, μια μελωδία χωρίς λόγια αλλά με μόνη τη χρήση ενός φωνήεντος,  ήταν το τελευταίο από τα «14 τραγούδια», έργο 34 του Σεργκέι Ραχμάνινοφ, αφιερωμένο στη σοπράνο Αντονίνα Νεζντάνοβα. Η μελωδία αγαπήθηκε τόσο πολύ που διασκευάστηκε σχεδόν για κάθε δυνατό συνδυασμό οργάνων. Η διασκευή για κλαρινέτο και πιάνο έγινε από τον Ντέιβιντ Κάμπελ.

Ο Ούγγρος Μπέλα Κόβατς είναι διάσημος κλαρινετίστας και καθηγητής τις Ακαδημίες της Βουδαπέτης και του Γκρατς. Έχει συνθέσει μια σειρά από έργα που λέγονται «Homages», και έκαστο είναι γραμμένο στο στυλ του συνθέτη του οποίου φέρει το όνομα.  

Εξέχων κλαρινετίστας στην ορχήστρα της Σκάλας του Μιλάνου ήταν ο Λουίτζι Μπάσσι, που έμεινε περισσότερο στην ιστορία της μουσικής για τις Φαντασίες που συνέθετε πάνω σε οπερατικά θέματα. Η Φαντασία σε θέμα από τον «Ριγκολέττο» του Τζ. Βέρντι είναι η πιο γνωστή του σύνθεση.   
 
 
 
Τετάρτη 27 Αυγούστου

οικία Seegy, Παχεία Ράχη

Βραδιά Lied

Θεοδώρα Μπάκα (mezzo soprano), Μαρία Παπαπετροπούλου (πιάνο)

έργα των: F. Schubert, R. Schumann, J. Brahms

Ο Φραντς Σούμπερτ κατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής του συνέθεσε περί τα 600 τραγούδια, για φωνή και πιανιστική συνοδεία. Προώθησε το είδος αυτό περισσότερο από κάθε άλλον συνθέτη, πριν ή μετά από αυτόν, χαρίζοντας υπέροχες μελωδίες όπου η χρήση του ποιητικού κειμένου αναδεικνύει τις πλούσιες αρμονίες, που με τη σειρά τους πάλι εξυπηρετούν απόλυτα τον ποιητικό λόγο.   

Ο Ρόμπερτ Σούμαν στον κύκλο τραγουδιών  “Frauenliebe und Leben” μελοποιεί οκτώ ποιήματα από την ομώνυμη συλλογή του Γαλλογερμανού ποιητή Αντελμπερτ φον Σαμισσό (1781-1838), που γράφτηκαν  δέκα χρόνια πριν, στα 1830. Τα τραγούδια αυτά περιγράφουν την πορεία μίας αγάπης, από την πρώτη γνωριμία στο γάμο και εντέλει στο θάνατο. Αξίζει να σημειωθεί πως την ίδια χρονιά που συνέθεσε τα τραγούδια της συλλογής αυτής παντρεύτηκε και την αγαπημένη του, Κλάρα, μετά από έντονες και πολυετείς διενέξεις με τον πατέρα της.

H πιανίστα και συνθέτιδα Κλάρα Σούμαν, ίσως η σημαντικότερη γυναικεία παρουσία στη μουσική του 19ου αιώνα, συνέθεσε τα τρία αυτά τραγούδια πάνω σε ποίηση των Χάινριχ Χάινε (1797-1856), Φρίντριχ Ρύκερτ (1788-1866) και Εμάνουελ  Γκάιμπελ (1815-1884). Αξίζει να σημειωθεί ότι εγκατέλειψε πλήρως τη σύνθεση μετά την ηλικία των τριάντα έξι ετών.  

Ο Μπραμς έγραψε περί τα διακόσια λήντερ και αναδείχθηκε ως ένας από τους σπουδαιότερους συνθέτες του είδους. Τα τραγούδια ξεχωρίζουν για τον λυρισμό τους και την εκφραστική θέρμη που μεταδίδουν στον ακροατή. Στο αποψινό πρόγραμμα συγκαταλέγονται ορισμένα από τα πιο γνωστά τραγούδια του Γερμανού συνθέτη.
 
Σάββατο 30 Αυγούστου

Βραδιά Αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι

Έλλη Πασπαλά (τραγούδι), Ντόρα Μπακοπούλου (πιάνο)

Τραγούδια: Μάνου Χατζιδάκι, Λένας Πλάτωνος

και το Καταραμένο Φίδι  του Μ. Χατζιδάκι για σόλο πιάνο