Από τον κ. Νικήτα Παπαϊωάννου, λάβαμε την ακόλουθη επιστολή, η οποία αποτελεί καταγγελία προς την Εθνική Αρχή Διαφάνειας.

ΠΡΟΣ
Εθνική Αρχή Διαφάνειας Αρ. Πρωτοκόλλου: 47434 ΕΙ 2024/16.10.2024
Συνήγορο του Πολίτη


ΘΕΜΑΤΑ
Α. Παραβίαση του εκλογικού νόμου και του κανονισμού λειτουργίας του Δ.Σ. στις δημοτικές εκλογές του Οκτώβρη του 2023, από το τότε συμβούλιο της Κοινότητας Αίγινας
Β. Παράβαση καθήκοντος και κατάχρηση εξουσίας από την τρέχουσα δημοτική αρχή, που υιοθέτησε και συγκάλυψε την ανωτέρω παράβαση


Κύριοι
Με την 46/2021 απόφαση του, το Δημοτικό Συμβούλιο ονοματοδοτεί ανώνυμες οδούς. Το γυναικείο ησυχαστήριο Αγία Αναστασία (Ν.Π.Ι.Δ) διεκδικεί από τον δήμο να αλλάξει την 46/21 και το όνομα της οδού που περνάει από την πόρτα του (στο ίδιο δρόμο μένω κι εγώ) από Πολύμνιας Π. Ηρειώτη (μεγάλης ευεργέτιδας της Αίγινας όπως λέει η ανωτέρω 46/2021) και να μετονομαστεί σε οδός Αγίας Αναστασίας.
Η πίεση της Μονής στον δήμο συνεχίζεται για δυο και πλέον χρόνια, μέχρι τις δημοτικές εκλογές τον Οκτώβρη του 2023, όποτε η Κοινότητα Αίγινας υποκύπτει στις πιέσεις αυτές.
Η κοινότητα συνεδριάζει και εκδίδει την 7/03-10-2023 απόφαση ικανοποιώντας το αίτημα της μονής. H απόφαση λαμβάνεται 5 μέρες πριν τις εκλογές παραβιάζοντας έτσι τον εκλογικό νόμο και τον κανονισμό λειτουργίας του Δ.Σ. Ταυτόχρονα δυο μέρες πριν τις εκλογές –στις 6-10-2023, τοποθετούνται πινακίδες με νέο όνομα, Οδός Αγίας Αναστασίας. Δυο από τα μέλη του συμβουλίου της τοπικής κοινότητας που έλαβαν αυτή την απόφαση, είναι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι και εκλέγονται στο νέο δημοτικό συμβούλιο που πρόεκυψε από τις δημοτικές εκλογές στις 8.10.2023.
Πέραν της παραβίασης του εκλογικού νόμου που απαγορεύει εκτός έκτακτων περιπτώσεων, αποφάσεις ένα μήνα πριν τις εκλογές, υπάρχει έντονο άρωμα συναλλαγής μεταξύ υποψήφιων (που πήραν την ανωτέρω 7/23 απόφαση) και νυν δημοτικών σύμβουλων και του γυναίκειου ησυχαστηρίου
Διαμαρτύρομαι στη δημοτική αρχή, για αυτές τις ενέργειες και ζητώ την αποκατάσταση της νομιμότητας, υποστηρίζοντας πως πέραν της παραβίασης της εκλογικής νομοθεσίας, δεν είναι αρμοδιότητα του δήμου να αξιολογεί θετικά ή μη, θρησκευτικές συλλογικότητες. Αυτά αξιολογούνται από τους πιστούς και τις θρησκευτικές αρχές.
Στις 14-6-2024 συνεδριάζει το δημοτικό συμβούλιο και με έγγραφη παρέμβαση και φυσική παρουσία, ζητώ το ίδιο. Την αποκατάσταση της νομιμότητας σύμφωνα με την 46/2021 απόφαση του Δ.Σ.
Η απάντηση του δήμαρχου, όπως έχει καταγραφεί στα πρακτικά της συνεδρίασης της 14-6-24, είναι πως δεν υπάρχει αλλαγή της ονομασίας της οδού από Πολύμνιας Π. Ηρειώτη σε οδός Αγίας Αναστασίας, αλλά πως κάποιοι άγνωστοι κατέβασαν τις πινακίδες της νόμιμης ονομασίας και τοποθέτησαν νέες με το όνομα Αγίας Αναστασίας. Πέραν όμως της τοποθέτησης αυτής του δήμαρχου, δεν κάνει τίποτα για να βρει τους ένοχους, δεν το καταγγέλλει στην αστυνομία και δεν αφαιρει τις παράνομες πινακίδες. Έτσι οι πινακίδες Οδός Αγίας Αναστασίας παραμένουν στην θέση τους επί οκτάμηνο, από τον Οκτώβρη του 2023 έως τον Ιούνιο του 2024.
Οι παράνομες πινακίδες των αγνώστων-όπως λέει ο δήμαρχος, εξακολουθούν να παραμένουν στη θέση τους 20 και πλέον ημέρες, παρά την παραδοχή από τον δήμαρχο της παράνομης τοποθέτησης τους. Ο δήμος ασχολείται με τις βυζαντινές ίντριγκες της Μονής και έτσι τον διευκολύνω αφαιρώντας τις παράνομες πινακίδες των αγνώστων και ενημερώνω σχετικά τον δήμο.
Η πρακτική αυτή των αρχών- το ξέρουμε αλλά δεν κάνουμε τίποτα, απέβλεπε στην De Facto επιβολή της αυθαιρεσίας και πως με το καιρό θα ξεχαστεί το θέμα.
Τον επόμενο μήνα λαμβάνω την 11212/10-7-2024 επιστολή από τις τεχνικές υπηρεσίες του δήμου, πως η μετονομασία σε οδό Αγίας Αναστασίας είναι νόμιμη, επικαλούμενες την 7/23 απόφαση της κοινότητας Αίγινας, που είναι παράνομη όπως ισχυρίζομαι και έμμεσα παραδέχτηκε ο Δήμαρχος στις 14-6-24.
Σε νέα παρέμβαση μου στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο, στις 28 Αύγουστου 2024, ζητώ από τον πρόεδρο του δημοτικού συμβούλιου να μου πει αν η απόφαση 46/2021 του δημοτικού συμβουλίου μπορεί να αλλάξει με πρωτοβουλία στελεχών του δήμου, όπως η ανωτέρω των τεχνικών υπηρεσιών.
Ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, δηλώνει πως το ανώτερο όργανο είναι το Δημοτικό Συμβούλιο και άρα μόνο το Δημοτικό Συμβούλιο, μπορεί να αλλάξει τις αποφάσεις του- απόσπασμα πρακτικών Δ.Σ. 21/28-8-2024.
Στην ιδία συνεδρίαση του Δ.Σ. ο δήμαρχος παίρνοντας τον λόγο, μεταξύ άλλων λέει, πως
Δήμαρχος : - <<Εκφραστήκαν αντιρρήσεις από την Μονή, την θρησκευτική κοινότητα και από άλλους της γύρω περιοχής, προβάλλοντας κάποια επιχειρήματα και ισχυρισμούς>> και παραπέμπει το θέμα για επανεξέταση στο συμβούλιο της κοινότητας Αίγινας, προφανώς για την ικανοποίηση του αιτήματος της Μονής.
Η εμμονή της αρχής με την Μονή ίσως έχει την εξήγηση πως η Δωρήτρια Πολύμνια Ηρειωτη ότι είχε το έδωσε στον λαό της Αίγινας, ενώ η Μονή έχει απόθεμα από πιο προσωπικά Δώρα, όπως είναι οι Ψήφοι, που δεν χρειάζεται να τις μοιράζεται η διοίκηση με τους πολίτες της Αίγινας.
Εάν τα αιτήματα της Μονής ήταν η επίλυση προβλημάτων που εμπόδιζαν την απρόσκοπτη άσκηση της θρησκευτικής δραστηριότητας, θα είχε κάποια λογική η αποδοχή τους από την αρχή. Η ονοματοθεσία ενός δρόμου όμως είναι εκτός των θρησκευτικών πλαισίων και ανήκει αποκλειστικά στον δημόσιο χώρο.
Οι απαιτήσεις αυτές της Μονής αποσκοπούν σε επιβεβαίωση της κυριαρχίας της στην περιοχής και η αποδοχή τους από τις αρχές, βρίσκονται εκτός των πλαισίων επιλογής ονομάτων που αναφέρονται στην εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών που λέει πως : <<H ονομασία ή μετονομασία οδών ή πλατειών, συνδέεται πολλάκις προς γενικότερων ζήτημα της απονομής τιμής προς πρόσωπα, κράτη, πόλεις κλπ., ή της διατηρήσεως της μνήμης ιστορικών συμβάντων ευρυτέρας σημασίας….. Επομένως, η απόδοση τιμής σε πρόσωπα ή ιστορικά γεγονότα δέον να απηχεί την σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των δημοτών>>.
Η τήρηση των ανωτέρω έγινε με την απόφαση 46/2021 του δημοτικού συμβούλιο, όπου ο δρόμος που διεκδικεί σήμερα η Μονή, ονομάστηκε οδός Πολύμνιας Π. Ηρειώτη, μεγάλης ευεργέτιδας της Αίγινας, όπως αναφέρεται στην απόφαση.
Αμέσως μετά άρχισε η αποψίλωση της. Η επίκληση από τον δήμαρχο των αντιρρήσεων από πλευράς Μονής, θρησκευτικής κοινότητας και κάτοικων γύρω περιοχών, συνοψίζονται σε μια, στην παρέμβαση της Μονής που με την παρέμβαση της αυτή, δημιουργει εντάσεις μεταξύ των κάτοικων.
Στην εγκύκλιο και είναι λογικό, αναφέρεται η σύμφωνη γνώμη δημοτών και όχι της θρησκευτικής κοινότητας, η όποια παρόλα αυτά δεν διεκδικεί λύσεις σε λατρευτικά προβλήματα, αλλά σε πολιτικά και κοσμικά.
Παρ όλα αυτά στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου στις 14-6-24 και 28-8-24, ο δήμαρχος, χωρίς να απορρίψει την 7/23 ως παράνομη και καταχρηστική, επικαλούμενος επιστολές της Μονής, δηλώνει πως το ζήτημα της μετονομασίας της Οδού Πολύμνιας Π. Ηρειώτη, σε Οδός Αγίας Αναστασίας θα επανέλθει προς εξέταση στην τρέχουσα διοίκηση της δημοτικής κοινότητας Αίγινας και πως θεώρει τις ενστάσεις της Μονής βάσιμες. Δεν αναφέρει αν έχουν σχέση με την διευκόλυνση της λειτουργίας της Μονής, πράγμα που θα στήριζε την άποψη περί βασιμότητας.
Μόνο και μόνο τότε θα μπορούσαν να γίνουν δέκτες οι ενστάσεις. Η ονοματοθεσία όμως των οδών δεν λύνει πρόβλημα της λειτουργίας της Μονής. Η θρησκευτική κοινότητα εξασκεί ακωλύτως τα δικαιώματα της, αλλά δεν νοείται να απαιτεί να μου επιβάλλει τις θρησκευτικές της επιλογές στον δρόμο που διαμένω κι εγώ, στερώντας μου το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας.
Δια ταύτα, αφού επιβεβαιώσετε τα καταγγελλόμενα, σας παρακαλώ να συνδράμετε κατά το μέτρο των αρμοδιοτήτων σας στην αποκατάσταση της νομιμότητας και την επιβολή των όποιων κυρώσεων προβλέπονται, τόσο από την καταστρατήγηση του εκλογικού νόμου, του κανονισμού λειτουργίας του Δ.Σ. και του νόμου περί ονοματοθεσίας οδών. Ομοίως αφού εξετάσετε τις όποιες ενέργειες των δημοτικών αρχών συνιστούν παράβαση καθήκοντος και κατάχρηση εξουσίας με την συμμετοχή τους ή την συγκάλυψη των ανωτέρω παραβάσεων. Τούτο θα συμβάλλει στην αποκατάσταση της ηρεμίας στην περιοχή μας, που διαταράσσεται από την Μονή της Αγίας Αναστασίας με την ανοχή και υποστήριξη της δημοτικής αρχής.

Αιγινα 16.10.2024
Νικητας Παπαιωαννου
Λιβαδι 18010 -Αιγινα

Στην εισηγητική τους έκθεση, οι τεχνικές υπηρεσίες του δήμου, διαπιστώνουν πως η διάβαση πεζών στην συμβολή των οδών Κάτσα και Λεωφόρου Δημοκρατίας, δεν είναι ορατή από τους διερχομένους οδηγούς.

Αντί όμως να βελτιώσουν την ορατότητα της διάβασης, τοποθετούν σαμαράκια επί της Κάτσα ώστε να μειώσουν ταχύτητα στα 30 km/h οι οδηγοί. Με 30 Km/h δεν σκοτώνεται άνθρωπος; Η κακή ορατότητα όμως της διάβασης παραμένει όπως και πριν. Η διαπίστωση του προβλήματος λοιπόν με την αντιμετώπιση του δεν έχει καμία σχέση.

Στην εφημερίδα της κυβέρνησης (τεύχος Β’ 85/23-12018) και στις παραγράφους 6.2 και 8, επισημαίνεται πως σε περίπτωση μη επίτευξης ορατότητας η διάβαση πεζών μπορεί να μετακινηθεί σε άλλη θέση και πρόσθετα μπορούν να τοποθετηθούν κιγκλιδώματα παρεμπόδισης διέλευσης των πεζών από επικίνδυνα σημεία. Μια ιδέα του πως μπορούν να υλοποιηθούν οι παραπάνω προβλέψεις του νόμου είναι το παρακάτω σχήμα km/h οι οδηγοί.

Με 30 Km/h δεν σκοτώνεται άνθρωπος; Η κακή ορατότητα όμως της διάβασης παραμένει όπως και πριν. Η διαπίστωση του προβλήματος λοιπόν με την αντιμετώπιση του δεν έχει καμία σχέση. Στην εφημερίδα της κυβέρνησης (τεύχος Β’ 85/23-12018) και στις παραγράφους 6.2 και 8, επισημαίνεται πως σε περίπτωση μη επίτευξης ορατότητας η διάβαση πεζών μπορεί να μετακινηθεί σε άλλη θέση και πρόσθετα μπορούν να τοποθετηθούν κιγκλιδώματα παρεμπόδισης διέλευσης των πεζών από επικίνδυνα σημεία. Μια ιδέα του πως μπορούν να υλοποιηθούν οι παραπάνω προβλέψεις του νόμου είναι το παρακάτω σχήμα.



Νικήτας Παπαϊωάννου

Τον Ιούνιο του 1969 εγκαθίσταμαι στην Αίγινα. τον επόμενο χρόνο ο JEAN LOUIS DUMAS έρχεται από το Παρίσι για την Αίγινα. Συναντιόμαστε παλιοί φίλοι και δημιουργούνται νέοι, ντόπιοι και Παρασκευάδες. Αρχίζει να διαμορφώνεται μια μικρή κοινωνία με την αγάπη της για την Αίγινα.

Ανταλλαγές επισκέψεων κατ’ οίκον ορίζουν την ατμόσφαιρα των συνερχομένων Νίκος Νικολάου, Δημήτρης Κοπανίτσας, Πάνος Σπανούδης, οι Κρητικοί Άγις και Μαίρη, ο Γιάννης Μόραλης, το ζεύγος Πωπ, ο Φαίδων Στράτος, ο Jean Louis Dumas, η Μαίρη Κουλικούρδη, ο Κώστας Δεκαβάλλας, ο Νίκος Ρωκ Μελάς, Πόλα Καραντζά, κ.λ.π. και παρουσιάζεται το αίσθημα της συλλογικότητας και η επιθυμία για την σύσταση κάποιου φορέα που θα μπορούσε να τον αποδεχθεί το πολιτικό καθεστώς χωρίς αντιρρήσεις. Κάτι τέτοιο δεν επιχειρήθηκε για ευνόητους λόγους παραμένοντας πάντα για όλους μας: η επιθυμία.

Η πτώση της χούντας μας έδωσε την ελπίδα να πραγματοποιήσουμε σύντομα την επιθυμία μας: ποια μορφή θα είχε το ποθούμενο; Σωματείο, Σύλλογος ή Εταιρεία! Επικράτησε διαλογικά ο φορέας σύλλογος. Αυτός που θα συσπείρωνε μέχρι τότε όλους ήταν ο Δημήτρης Κοπανίτσας ο οποίος παίρνοντας την πρωτοβουλία για ένα σύλλογο πολιτιστικών και κοινωνικών θεμάτων του νησιού της Αίγινας να καταθέσει αίτηση στο Πρωτοδικείο Πειραιά για την δημιουργία Συλλόγου από εν Αιγίνη πολίτες και αντικείμενο την προστασία των Καποδιστριακών κτιρίων και το κλείσιμο των φυλακών με άμεσο σκοπό την δημιουργία διαχρονικού μουσείου Αίγινας, ήταν Σεπτέμβριος του 1974.

Η έγκριση της σύστασης του Συλλόγου ήρθε τον Απρίλιο του 1975 και ως εκ τούτου προκειμένου να είναι εύρυθμη η λειτουργία αποφασίστηκε ομόφωνα να προχωρήσει ο Δημήτρης Κοπανίτσας αφ’ ενός στην λειτουργία του Συλλόγου με Γενικό Γραμματέα την Μαίρη Κρητικού και αφ’ ετέρου στην σύνταξη καταστατικού για την ομαλή λειτουργία του Συλλόγου. Την δημιουργία και ευθύνη σύνταξης του καταστατικού ανέλαβε ο Κοπανίτσας ως δικηγόρος σε συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Πωπ επίσης δικηγόρο, σε μια προσπάθεια αντλώντας γνώσεις φίλων ή ειδικών, προκειμένου να είναι σε σχέδιο για παρουσίαση στην πρώτη συνέλευση.
Η επεξεργασία, μετά όσα ο νόμος ορίζει, κατέληξε σε κείμενο άρθρων αριθμού 21 το οποίο παρουσιάστηκε στην συνέλευση του Οκτωβρίου 1978, η οποία συζήτησε και επεξεργάστηκε κατ’ άρθρον το κείμενο με τις παρατηρήσεις, αποδοχές και προτάσεις των μετεχόντων. Τότε κατά την συνεδρίαση αυτή προτάθηκε και με πλειοψηφία παρόντων η ονομασία του Συλλόγου «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ».

Οι υπεύθυνοι σύνταξης του καταστατικού Κοπανίτσας και Πωπ έλαβαν υπ’ όψη τις παρατηρήσεις και προτάσεις των μελών της συνέλευσης, τις επεξεργάστηκαν λίαν δεόντως και τον Ιούνιο 1979 παρουσιάστηκε το σύνολο του κειμένου σε νέα συνέλευση που μετά από ανάγνωση ενεκρίθη ομόφωνα την 29 Ιουλίου 1979 και αμέσως μετά κατετέθη το Καταστατικό στο Πρωτοδικείο Πειραιά με την απόφαση και το κείμενο της Συνέλευσης, το οποίο ενεκρίθη με την απόφαση 445/79 την 23 Μαΐου 1980 και τις ακόλουθες αποφάσεις 260/81/18.11.81 και 2220/18.11.81 ωσαύτως του Πρωτοδικείου Πειραιά.

Εντός τριών μηνών μετά από την 18.11.81 έγκριση με ευθύνη Κοπανίτσα και τεσσάρων ιδρυτικών μελών του Συλλόγου, συγκαλείται έκτακτος γενική συνέλευση η οποία οφείλει να εκλέξει σύμφωνα με το άρθρο 10 του καταστατικού το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου που σημαίνει Φεβρουάριος 1982.

Έκτοτε ο Σύλλογος λειτουργεί με το εννεαμελές συμβούλιο το οποίο, χρόνια μετά με απόφαση του μετετράπη σε επταμελές λόγω σοβαρού προβλήματος της προβλεπόμενης απαρτίας.

Το 1983 πραγματοποιήθηκε συνάντηση Προέδρου του Συλλόγου με την τότε Υπουργό Μελίνα Μερκούρη προκειμένου για τα Καποδιστριακά.

Το 1985 οι Φυλακές Αίγινας καταργούνται (Μέρκου και Μαγκάκης) και τρία χρόνια μετά το κτίριο του Ορφανοτροφείου περνάει στην δικαιοδοσία του Υπουργείου Πολιτισμού.

Μέχρι σήμερα οι παρεμβάσεις του Συλλόγου πολλές με θετικά και αρνητικά (δεν απαντώ) αποτελέσματα.

Η μερίδα για το χωροταξικό του νησιού, Σεπτέμβριος 2006, που έβαλε μπροστά τον Σύλλογο ήταν σημαντική.

Κλείνοντας πιστεύω πως ο Σύλλογός μας είναι παρών με αυτή την συμπλήρωση των πενήντα χρόνων δράσης και σημειώνω την ανάγκη ιδιαίτερης προσοχής, της σχέσης του με την αυτοδιοίκηση.

Αίγινα 20 Σεπτεμβρίου 2024
Γρηγοριάδης Βασίλης

Με την παρούσα επιστολή, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Δήμο Αίγινας, τον δήμαρχο κο  Γιάννη Ζορμπά, την κα Όλγα Πετρίτη και την κα Ρούλα Σαράντου, για την άμεση ανταπόκριση στην έκκλησή μου για αίμα για την έκτακτη χειρουργική επέμβαση της μητέρας μου.   Επί πρόσθετα, να ευχαριστήσω τους εθελοντές αιμοδότες κο Τζουρά Δημήτρη κ Καρακατσάνη Κωνσταντίνο, που με την χρήση του Αμκα τους,μας δόθηκαν 2 μονάδες αίμα.  
Θερμές ευχαριστίες και στο Λιμενικό Σώμα Πειραιά κ Νήσων κ ιδιαίτερα στον κο Σταύρο Σταγγόνη για το αίμα που πρόσφεραν.   
Μετά τιμής
Εβίτα Π.Θωμά
Χειρουργός Οδοντίατρος