Το 2020 πέρασε στο παρελθόν ως μια χρονιά που άλλαξε τις ζωές μας. Το 2021 ήρθε να  φέρει την πιο αισιόδοξη πλευρά της ζωής και να μας βάλει στο ξεκίνημα μιας νέας προσπάθειας!!! Εύχομαι Ολόψυχα σε όλες και όλους να έχουμε υγεία ευτυχία και αγάπη!
Δεν είναι η στιγμή για απολογισμούς ούτε για αυτοδιοικητικές "κορώνες". Ωστόσο το 2021 ας βάλει μυαλό στους τοπικούς άρχοντες να δουν τα πραγματικά προβλήματα του νησιού και να προστατεύσουν την Υγεία όλων, την Ιστορία και την καλαίσθητη εικόνα της Αίγινας μας. Να... περισσέψουν οι "δήθεν" και να έρθουν στο προσκήνιο όσοι πραγματικά πονάνε αυτόν τον τόπο. Με βασικές αρχές την διαφάνεια, τα πραγματικά συμφέροντα των πολιτών και μακριά από συνθήκες σωματικής ή λεκτικής βίας. Καλή και ευτυχισμένη χρονιά!

Νίκος Ευστ. Αλεξίου, Κοινοτικός Σύμβουλος Αίγινας, Επικεφαλής Αυτοδιοικητικής Παράταξης

Με αφορμή την επιστολή του Νεκτάριου Κοντοβράκη και προς ενδυνάμωση των γραφομένων, θα πρέπει να παρατηρήσω τα ακόλουθα.

Η αισθητική του δομημένου περιβάλλοντος βασίζεται αδιαμφισβήτητα σε μεγάλο βαθμό στη χρωματική ταυτότητα. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η χρωματική ταυτότητα ήταν διακριτή και ισχυρή στο νησί μας, χαρακτηρίζοντας και αναδεικνύοντάς το, τόσο μέσα από τη λαϊκή αρχιτεκτονική του στους περιφερειακούς οικισμούς, όσο και μέσα από την νεοκλασική του περίοδο στην πόλη της Αίγινας, αλλά και σε σημεία αστικής πύκνωσης.

Αυτό που ο Νεκτάριος Κοντοβράκης καταδεικνύει βιωματικά με την ευαισθησία του εικαστικού, τεκμηριώνεται και επιστημονικά. Η σβησμένη άσβεστος ήταν η βάση, η οποία με νερό παρήγαγε το γαλάκτωμα ασβέστου και μέσα σε αυτό διαλυόντουσαν οι γαιώδεις, ορυκτές χρωστικές σε μορφή σκόνης. Ο βαθμός ωρίμανσης και η ποιότητα του πολτού της ασβέστου καθόριζε τις ιδιότητες και την αντοχή της βαφής σε βάθος χρόνου. Ο λόγος για τον οποίο πραγματοποιήθηκε η στροφή προς τις ευρέως χρησιμοποιούμενες εμπορικές βαφές (ακρυλικά και πλαστικά) ήταν, εκτός από τη βιομηχανική παραγωγή και τη δυνατότητα της ακριβούς αναπαραγωγής του χρωματισμού, και η κατακόρυφη ανάπτυξη των οικοδομικών δραστηριοτήτων, που οδήγησαν σε μεγάλη απορρόφηση και παραγωγή αμφίβολης ποιότητας ασβέστου, κατά την άποψή μου. Έτσι, η περίοδος ωρίμανσης και η ποιότητα μειώθηκαν και το ίδιο και η αντοχή της επίχρωσης στον χρόνο.

Αυτό είχε επιπτώσεις στην αισθητική, μια και η παλλόμενη διαφάνεια των ασβεστοχρωμάτων αντικαταστάθηκε από την επίπεδη καλυπτικότητα των βιομηχανικών χρωστικών. Σήμερα, σε περιπτώσεις προσεκτικής συντήρησης, χρησιμοποιούνται ασβεστοχρώματα μεγάλης περιόδου ωρίμανσης (έως και 24 μηνών) με δυσβάσταχτο κόστος σε πολλές περιπτώσεις, αλλά και με πρόσθετα οφέλη, όπως διαπνοή, αντοχή στην υπεριώδη ακτινοβολία, κ.ά.

Το αποτέλεσμα της πρόσφατης συντήρησης χρωματισμών των δημοσίων κτιρίων, πράγματι δε διαθέτει κανένα από τα κριτήρια και τα εχέγγυα του χρωματικού παρελθόντος του νησιού μας και αυτό δεν οφείλεται απλά στην επιλογή του είδους της επίχρωσης, αλλά στην έλλειψη γνώσεων για τις κατάλληλες χρωματικές επιλογές. Έτσι, αναπαράγεται μία εικόνα, η οποία δεν υφίστατο, και δημιουργεί ακατάλληλα πρότυπα για τους δημότες, που τυχόν θα θέλουν να εμπιστευτούν το αποτέλεσμα.

Η άποψη του Νεκτάριου Κοντοβράκη για τη δημιουργία μιας επικουρικής επιτροπής στο Δήμο με βρίσκει σύμφωνη, με βάση και το Πρωτόκολλο Συνεργασίας που έχει υπογραφεί ανάμεσα στο Εργαστήριο «Σχεδιασμού, Αρχιτεκτονικής Εσωτερικών Χώρων και Οπτικοακουστικής Τεκμηρίωσης» του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και τον Δήμο Αίγινας. Εξ’ άλλου στη σημερινή εποχή υπάρχουν μια σειρά επιστημονικές μη καταστροφικές μέθοδοι τεκμηρίωσης (π.χ. φυσικοχημική μελέτη δειγμάτων χρωματικών στρωμάτων, κ.ά.) οι οποίες είναι ευρέως εφαρμοζόμενες και μπορούν ν’ αποκαλύψουν την ταυτότητα (χρωστικές, αναλογίες, προέλευση, κ.λπ.) και να οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα για τη δημιουργία χρωματικών οδηγών. Σε αυτό μπορεί να συντελέσει και η συγκέντρωση αρχειακού υλικού (π.χ. φωτογραφίες) και εικαστικού έργου -οι αναπαραστάσεις του Σπύρου Βασιλείου συγκροτούν μαζί με τους αναφερόμενους από τον Νεκτάριο Κοντοβράκη ένα εξαιρετικό υπόβαθρο αναφοράς. Σε αυτή την κατεύθυνση συνηγορούν και σειρά επιστημονικών δημοσιεύσεων- από τις σημειώσεις του Σάββα Κονταράτου για το χρωματικό διάκοσμο των νεοκλασικών κτιρίων στον Αργοσαρωνικό, μέχρι την ανάλυση των επιχρώσεων στην οικία Ροδάκη https://www.archaiologia.gr/blog/2019/09/30/o-χρωματικός-διάκοσμος-της-οικίας-ροδά και https://link.springer.com/chapter/10.1007%2F978-3-030-12957-6_35, μαζί με πλήθος άλλα.

Ζωή Γεωργιάδου

Ανοικτή επιστολή στον δήμαρχο/ για τον κωρονοιο’
Γιατρού και δημοτικού συμβούλου


Αρτζι , μπούρτζι και λουλάς


Είναι η ρίμα που ταιριάζει στην «προστατευτική»  παρέμβαση της δημοτικής αρχής απέναντι στην επέλαση του «απρόσκλητου επισκέπτη»…. απ τον Μάρτη και δώθε
 Κι όταν αναφερόμαστε  στην δημοτική αρχή εν προκειμένω μιλούμε καθαρά για την πρακτική του δήμαρχου που ως τοπικός ¨ άνακτας δήμαρχος¨-ελέω νοοτροπίας και  της παρερμηνευμένης  εκμετάλλευσης του νόμου περί ¨Κυβερνησιμοτητας¨΄ -εδρασε σύμφωνα με την ρίμα μας από την εκδήλωση της επέλασης μέχρι σήμερα….
….Φτάνει  κάποιος να παρακολουθήσει   τα τεκταινόμενα   απ την δημοτική αρχή στο νησάκι σε κάθε περίοδο της πανδημίας. Στον πρώτο κοινωνικό αποκλεισμό(το lock down),»έγραψε»  ο δήμος. Είναι τότε  που ο δήμαρχος υλοποιούσε την προστασία του πληθυσμού με ανούσιες υπερβολές (ψεκασμός των αυτοκίνητων , των δρόμων των κτιρίων και των σχολείων – χωρίς να υπάρχουν μαθητές), με ανώφελες και αποσπασματικές ενέργειες (διανομή , εν ίδει παροχής σε ιθαγενείς ,υλικών προσωπικής προστασίας ) με την αυστηροποιηση των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης….. Και   σ όλες τις δράσεις ο δήμαρχος παρών  εξαντλώντας – άντε διοχετεύοντας – την ενεργητικότατα του και ασφαλώς υποβαθμίζοντας την ευθύνη του για την επιτελική σχεδιαστική πρωτοβουλία που αναλογεί στο ρόλο του δημάρχου. Για μας τους γιατρούς και τα μέλη της επιτροπής υγείας αυτό το τελευταίο ήταν ξεκάθαρο και απορούσαμε για τον σύμβουλο του που τον καθοδηγούσε στον σχεδιασμό της δραστηριότητας του δήμου στο θέμα του κωρονοιου/ παραμένει αφανής( η άφαντος) μέχρι σήμερα , γιατί άραγε; ,Πάντως δεν μπορεί να είναι ο πιο αποδοτικός μέχρι τώρα γνωστός σύμβουλος αν κρίνουμε από την απόσταση της ποιότητας των συμβουλών  περί πανδημίας από εκείνες τις επιτυχημένες σε άλλα αντικείμενα ( καλλωπισμός , σκουπίδια κτλ…)
Κρατάμε την επίπλαστη αυστηροποιηση των μέτρων  την ίδια περίοδο για να αιτιολογήσουμε το ΜΠΟΥΡΤΖΙ… Αρκούν , νομίζουμε, ο δεύτερος Κατατρεγμός του Γιανη(με ένα ν)- που θα σε γλεντήσει (μας γλεντήσει σαν δήμο)  με κανένα   φρέσκο ουαου-ουαου σε μια δεύτερη  ηρωική  βαρουφακιαδα , όταν θα φτάσει στην βουλή η μήνυση που έχεις υποβάλλει για μη αποδοχή του  ψεκασμού του. Η εντολή στην αστυνομία να εποπτεύει του ευρισκόμενους σε καραντίνα ενδον  αλλά και η δική σου μεταμεσονύκτια περιπολία συμπληρώνουν την εικόνα του τι εστί ΜΠΟΥΡΤΖΙ εν μέσω πανδημίας ….
Όσο για τον ΛΟΥΛΑ, την κορυφαία σύγχυση, εδώ εμπλέκονται κι άλλοι παράγοντες που θεαματικοποίεισαν την αναγκαιότητα των τεστ , τεστ , τεστ στην καλοκαιρινή περίοδο  και οδήγησαν στην ελαχιστοποίηση των τεστ στο νησί . Τα μόνα που πραγματοποιήθηκαν  ήταν τα αποσταλμένα με φουσκωτά  σκάφη   «αναψυχής» από την Φώκαια με κατευόδιο για το εγχείρημα από τον ίδιο περιφερειάρχη. Αν προσθέσουμε μάλιστα το τραγελαφικό της ανίχνευσης  ιχνηλάτησης  των περιστατικών απ τα κορίτσια της πολιτικής προστασίας-εδώ μπορώ να καταθέσω την προσωπική μου μαρτυρία για την χαμηλή  απόδοση του γραφειοκρατικού κεντρικοβιου μηχανισμού της πολιτικής προστασίας  αναφέροντας την αγνόηση σαν ύποπτο κρούσμα στενού συγγενούς νοσούντος που πάρα λίγο να αποδεκατίσει  την πιο ευπαθή ομάδα του πληθυσμού και που χρειάστηκε η απειλή για εισαγγελική παρέμβαση για να πειστεί το Κέντρο υγείας να εκτελέσει το επιβεβαιωτικό τεστ…..), ε δεν νομίζουμε ότι χρειαζόμαστε κάτι άλλο για να περιγράψουμε την προσφορά της δημοτικής αρχής στην μη διασπορά του ιού
Ήρθε όμως και η προσωπική σου παρέμβαση  και λειτουργία να επιτείνει την σύγχυση. «Δεν δικαιούμαι να έχω την πληροφόρηση από το Κ. Υγείας για την κατάσταση στον Νησί» .Και ηρθαν   μετά η συμμετοχή  σου στην – σικέ-πρωτοβουλια να μην ληφθούν τα πρώτα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης για το νησί , το  ψευδολόγημα για ανεύθυνο ψυχαγωγικό ταξίδι   από νεαρά παιδιά που νοσούσαν ,η σκέψη για αίτημα εκούσιας καραντίνας από την Αθήνα – που ευτυχώς ανακόπηκε αν και καλλιεργείται  συστηματικά στην κοινωνία σαν  δήθεν αποτελεσματικό μέτρο. – Έτσι  απλά σταχυολογημένα  αυτά τα λίγα, επαρκούσαν να επιβαρύνουν το κλίμα   και το αλαλούμ…

Αρτζι  μπουρτζι και λουλάς και η Επιτροπή υγείας  να … αναρωτιέται για τον σύμβουλο, για την οδηγία που ακολουθεί ο δήμαρχος- άνακτας και να …. καταπίνει την οργή  της , μιας και δεν επιθυμούσε να  πάρει αντιπολιτευτική στον δήμαρχο χροιά  η διαφωνία της με τα τεκταινόμενα …
Ναι αλλά …η συνέχεια? Όσο κι αν αχνοφέγγει η μερική βελτίωση  της κατάστασης με την χρήση του εμβολίου – ,μήπως δηλαδή  και επιτύχουμε την ανοσία της αγέλης ευχερεστέρα ,- οι κοινωνίες μετασχηματίζονται από κοινωνίες ανθρώπων σε μικρές η μεγάλες αγέλες , ιδιαίτερα όσο επιμηκύνεται ο αποκλεισμός ..Το τίμημα  του αποκλεισμού για τις μικρές πληθυσμιακά κοινωνίες είναι βαρύτερο εξ αίτιας του  κατακερματισμού των κοινωνικών σχέσεων και δομών , ενώ αυτό καθεαυτό το Lock down , ενώ έχει πρωταρχική σημασία για τις πολυπληθείς κοινωνίες, έχει περιορισμένη αποτελεσματικότητα στην μικρή κοινωνία..…,Ναι να περιοριστεί, να αρθεί τοπικά και ιδιαίτερα στα αποσυμφορημενα μέρη Με προαπαιτούμενο όμως ένα , να υποκατασταθεί από την δυναμική παρέμβαση της ίδιας της κοινωνίας, ΠΩΣ?.....
.Μα με εκείνο τον τρόπο που προσδιόρισε η Ευρωπαϊκή επιτροπή Υγείας και που για αγνώστους γνωστούς λόγους εξαφανίστηκε από το προσκήνιο της ενεργητικότητας της αντιμετώπισης του ιού στην Ελλάδα. ΡΗΤΑ θέτει  , ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ για τους μικρούς κοινωνικούς τόπους προτεραιότητα στην ιχνηλάτήση της διασποράς του ιού( ισοδυναμεί με τεστ , τεστ , τεστ) ,στην μέχρι τα άκρα ανίχνευση των πιθανών επαφών σε περίπτωση εμφάνισης κρούσματος (τοπική εξονυχιστική διερεύνηση επαφών ) και στην προστασία των ευπαθών ομάδων. Συστηματικά , αποκεντρωμένα με υπευθυνότητα. Όχι λοιπόν στο αρτζι μπουρτζι και λουλας….
….Μα  μια  τέτοια ξεκάθαρη οδηγία όμως για να υλοποιηθεί θέλει πρώτα απ όλα αποδοχή , θέλει σχεδιασμό θέλει το δυναμικό εκείνο που θα υλοποιήσει τα βήματα .Δήμαρχε  από το νησάκι λείπει το πρώτο  μόνον,  λείπει η ΑΠΟΔΟΧΗ της δημοτικής αρχής  ότι έτσι προχωράμε,  Όμως το αρνείσαι συστηματικά και κινείσαι επιδεικτικά και προβαίνεις σε συγχητικές  ενημερώσεις , διασπείροντας ανησυχητικές γενικότητες και εξαγγέλλοντας ανούσιες προμήθειες τεστ δωρεάν λες και το πρόβλημα ήταν  ότι το Κέντρο  υγείας δεν είχε τεστ ….
Απ τον περασμένη Μάη έχει καταδειχτεί στην Επιτροπή Υγείας σχέδιο ,άμυνας απέναντι στον απρόσκλητο επισκέπτη. Και  άμεσα εφαρμόσιμο και υλοποιήσιμο με ελάχιστο κόστος Όταν το πληροφορήθηκες φρόντισες να το «ξεμασκαλίσεις» αδρανοποιώντας την επιτροπή υγείας , παραπέμποντας σε κεντρικές υπηρεσίες την υλοποίηση του και προμηθευόμενος μετά από 5 μήνες τα τεστ. Επειδή όμως εκτιμώ  ότι  δεν υπάρχει τρόπος να μεταβληθεί η στάση σου (είναι θέμα νοοτροπίας άνακτα δημάρχου και πιθανά δεσμεύσεων σε υλοποίηση  επιτελικής κεντρικοκεντρικής  συμβουλής- παρεμπιπτόντως επιμένω να μην χρεώνω τα περί της υγείας στον προσωπικό σου σύμβουλο  με τις εξαίρετες επιδόσεις αλλού αλλά δεν φαντάζομαι να ασχολείται και με την υγεία…)μια δεύτερη επιστολή θα σου υπενθυμίσει την πρόταση , αφ ενός επικαιριοποιημένη  βέβαια και ανοικτή   αφ ετέρου ώστε να γνωστοποιηθεί και στην κοινωνία , τον κυρίαρχο κριτή όλων μας….
Υ.γ.1 υπάρχουν κι άλλες ρίμες που ταιριάζουν  στην περίπτωση … αξιολογώ σημαντικότερη μήπως και βοηθήσει στην αλλαγή νοοτροπίας του δημάρχου άνακτα τον πρώτο στίχο αγαπητού μου αιγινήτη ποιητή. «Τα περιστέρια θαναι πάντα άξια για αυριανοί δήμαρχοι, έτσι που τα πάντα καθαρίζουν…»
Υ.γ 2.ελπιζω να δημοσιοποιηθεί και το 2 μέρος μέσα στις γιορτές γιατί θεωρώ πως θα δώσει εορτάσιμη ελπίδα στην κοινωνία….

Περί αισθητικής και άλλων χρωμάτων και «αρωμάτων»

Μετά από διαφορετικές απόψεις, που εξέφρασαν κάποιοι από εμάς, στο διαδίκτυο «περί χρωμάτων και χρωματισμών» των Δημόσιων κτιρίων, έγινε αναφορά και στο όνομά μου.
Έτσι μου δίνεται η ευκαιρία να διευκρινίσω, και να πω την άποψή μου. Το κάνω ενίοτε, όπως και παλαιότερα, όταν προκύπτουν θέματα αισθητικής αντίληψης.
Τελικά είναι μείζον θέμα το βάψιμο των κτιρίων; Πρέπει να αναβιώσουμε χρωματικές γκάμες του παρελθόντος; Πρέπει να διαφυλάξουμε την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και την χρωματική γκάμα της Αίγινας;
Είναι ερωτήματα που τίθενται, μετά από την άσχημη εικόνα που συναντάμε στην καθημερινότητά μας, όχι μόνο στον παραδοσιακό ιστό του νησιού μας, αλλά και έξω απ’ αυτόν.
Πριν τριάντα χρόνια περίπου με τον αείμνηστο δάσκαλο Νίκο Νικολάου, ξύναμε σχολαστικά σοβάδες στις προσόψεις των νεοκλασικών του λιμανιού. Αυτό, για να βρούμε το πρωταρχικό τους χρώμα. Μετέπειτα, στις κουβέντες μας, εκθείαζε την Αίγινα για τις ωραίες αποχρώσεις των χρωμάτων. Όταν πρωτοήρθε στο νησί, το καλοκαίρι του 1951, δόθηκε η αφορμή να ζωγραφίσει κάποια σπίτια και μαγαζιά, που του κέντρισαν το ενδιαφέρον.
Αργότερα, και ο Γιάννης Μόραλης ζωγράφισε κάποια έργα του, που είναι γνωστό ότι εκτέθηκαν, πρόσφατα, στο Μουσείο Μπενάκη, της οδού Πειραιώς.
Τα χρώματα που χρησιμοποίησαν ήταν τέμπερες, γκουάς, αυγοτέμπερες, δηλαδή χρώματα διαλυτά στο νερό. Ήταν απ’ ότι μου είπε ο Νικολάου, αυτά που μπορούσαν να αποδώσουν, στο μέγιστο δυνατό, το χρώμα που έβλεπαν.
Όλα αυτά αναφέρονται, για να βγάλουμε από το ντουλάπι της μνήμης την αισθητική εκείνης της εποχής, που και σήμερα θα άρμοζε στον τόπο μας.
Πριν από έναν αιώνα, ίσως και περισσότερο, τα σπίτια της Αίγινας και ιδικά της παραλιακής οδού, τα χρωμάτισαν Φλωρεντιανοί μάστορες – Ζωγράφοι, εκείνης της εποχής, οι γνωστοί ως «Ταβανάδες». Αφού ζωγράφισαν ταβάνια των νεοκλασικών, έδιναν τα φώτα τους και για τις προσόψεις των κτιρίων. Τα χρώματα ήταν σκόνες, που ανακάτευαν, συνήθως με φυτικές κόλλες και ασβέστη (υδατοχρώματα). Το αποτέλεσμα ήταν θαυμάσιο, γιατί έδινε στα χρώματα μία βελούδινη φωτεινότητα. Σημειωτέον, τα ίδια ακριβώς υπάρχουν και σήμερα στο εμπόριο. Ένα απτό παράδειγμα για να πεισθεί ο καθένας, είναι το νεοκλασικό, που δεσπόζει στο λιμάνι, απέναντι απ’ την πιάτσα των «ταξί», δηλαδή, η «Οικία Βογιατζή». Αυτό το κτήριο είναι βαμμένο πριν από έναν αιώνα.
Ωστόσο, είναι ολοφάνερο ότι η βαφή του δεν έχασε τίποτα από την δυναμική της, τη φρεσκάδα της και οι αποχρώσεις της ώχρας του στέκονται τέλεια στο χρόνο.
Σήμερα, χρησιμοποιούμε το πλαστικό ή το ακρυλικό στις βαφές των σπιτιών μας, με μπούσουλα τα χρωματολόγια της κάθε εταιρίας. Συνήθως, οι επιλογές μας είναι φανταχτερά χρώματα, όπως φούξια, σομόν, κόκκινα, πορτοκαλί, κίτρινα, που «βγάζουν μάτι». Από μία πρόχειρη καταγραφή, παρατηρείται ότι επικρατεί η κακή επιλογή χρωμάτων. Αυτό εξελίσσεται δυναμικά και ραγδαία, λόγω μιμητισμού ή και άγνοιας. Η σύσταση και η ιδιαιτερότητα αυτών των χρωμάτων είναι τα χημικά στοιχεία που εμπεριέχουν. Η αντοχή τους είναι μικρής διάρκειας, αφού ο ήλιος είναι ο χειρότερος εχθρός τους, σε αντίθεση με την παλιά συνταγή «μείγμα με σκόνες» που εξασφαλίζει τη μεγάλη διάρκεια.
Το μείζον πρόβλημα αυτής της κατάστασης είναι, ότι σιγά-σιγά ο τόπος μας θα χάσει τη χρωματική του ταυτότητα. Συμπερασματικά, θα μοιάσουμε στη Λατινική Αμερική ή στα γκέτα των μαύρων της Αμερικής. Το είπε χαρακτηριστικά ο Σεφέρης «χίλιες αλλότριες αξίες που καμιά σχέση δεν έχουν με τον τόπο μας».
Η γκάμα των δικών μας χρωμάτων είναι συγγενική με την γειτονική Ιταλία, κυρίως, αν προσέξει κάποιος τις κωμοπόλεις της. Σ’ εμάς ειδικά το πάντρεμα των χρωμάτων αυτών με τον πωρόλιθο (το κατεξοχήν πέτρωμα του νησιού), είναι εκπληκτικό, γιατί αυτά τα δύο στοιχεία συνδυάζονται διακριτικά, χωρίς να εφορμά (επιβάλλεται) το ένα στο άλλο.
Πρόθεσή μου, γι’ αυτό εξέθεσα όλα αυτά, είναι να διατηρήσουμε, να αναβιώσουμε, την όμορφη υφή, που θα έχουν τα κτίρια βαμμένα με το χονδροκόκκινο, το ροδί, τις διαφορετικές αποχρώσεις από όχρες, ωμές ή ψημένες. Έτσι θα επανέλθει η ποθητή αρμονία του τοπίου με την όρασή μας.
Μετά από αυτές τις βιωματικές παρατηρήσεις μου, προτείνω, με την ιδιότητα του αντιπροέδρου της ΚΕΔΑ, το εξής: Να συσταθεί από τον Δήμο μια συμβουλευτική Επιτροπή, που θα εργαστεί πάνω σ’ αυτό το σοβαρό θέμα, ώστε να αποφεύγονται πρόχειρες «ωραιοποιήσεις». Έτσι θα πετύχουμε κάποια αρμονική εξισορρόπηση της παλιάς πρακτικής χρωματισμών με την τωρινή. Ο συμβουλευτικός χαρακτήρας αυτής της Επιτροπής, θα είναι ευεργετικός για το Δήμο, γιατί η πείρα μας έχει δείξει ότι μόνο με τις συνεργασίες πετύχαμε στο παρελθόν. Έτσι δεν θα κάνει λάθη ο Δήμος, όπως αυτά που έκανε πρόσφατα. Δηλαδή το φρεσκάρισμα με ακατάλληλους χρωματισμούς δύο δημοσίων κτηρίων, του Πνευματικού Κέντρου Κυψέλης και του κτιρίου συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου. Επίσης, ήταν λάθος το ασβέστωμα του πέτρινου τοίχου του γηπέδου, γιατί κατάργησε τη διακριτική «συνομιλία του» με τα παρακείμενα κτίρια, το Δημοτικό Σχολείο και τις Φυλακές. Τώρα… σε θαμπώνει το «φλας», η φωτοβολή του ασβέστη.
Ας γίνει ο Δήμος πρώτος απ’ όλους αρωγός της χρωματικής αφθαρσίας, της καλαισθησίας και όχι όμηρος στην αυθορμησία (αυτοσχεδιασμό) κάποιων ημιμαθών.

Ν. Κοντοβράκης
Ζωγράφος – Γλύπτης
Αντιπρόεδρος ΚΕΔΑ