Για τον Πλάτωνα Σπυριδάκη.

Έφυγε από την ζωή μας τόσο γρήγορα, τόσο αθόρυβα ένας άνθρωπος Αγωνιστής , ένας ιδεαλιστής, ένας Ήρωας. Ο Πλάτωνας δεν υπήρξε Ήρωας μόνο για μένα αλλά και για όλους όσους τον γνώριζαν .  Θα μείνει στις καρδιές όλων μας ως αγωνιστής γιατί ο αγώνας σε μια ζωή , μπορεί να σημαίνει χιλιάδες πράγματα όπως αντίδραση σε μια αδικία, αμφισβήτηση της εξουσίας ή μιας δύναμης , καθιέρωση ελευθεριακών και δημοκρατικών απόψεων , διεκδίκηση ενός δικαιώματος ακόμα και αντίσταση σε μια ασθένεια .

Ο Πλάτωνας πάλεψε για όλα αυτά αλλά και τόσα άλλα στην ζωή του από τα πολύ νεανικά του χρόνια . Πάλεψε για τις ιδέες του αλλά και την υγεία του με όλη την δύναμη που είχε η ψυχή του.  Τίποτα δεν του χαρίστηκε και ποτέ του δεν ζήτησε τίποτα από την πολιτεία που φάνηκε να τον ξέχασε εντελώς όπως και πολλά άτομα με ειδικές δεξιότητες. Τον τελευταίο καιρό έμοιαζε πικραμένος και αδικημένος όσο ποτέ άλλωτε . Έχασε κάθε ελπίδα και την σπίθα που είχε μέσα του. Έφυγε τόσο αθόρυβα και διακριτικά από κοντά μας όπως έκανε σε όλη του την ζωή. Ήταν τέτοια η εσωτερική του δύναμη και η αξιοπρέπεια του που δεν του επέτρεπαν να φύγει από κοντά μας αλλιώς .

Ο χαρισματικός και ευαίσθητος Πλάτωνας Σπυριδάκης άφησε την τελευταία του πνοή το Σάββατο 29 Ιανουαρίου το μεσημέρι στο σπίτι που γεννήθηκε 67 χρόνια πρίν στον Μεσαγρό δίπλα στις 3 αγαπημένες του γυναίκες την σύντροφο του Πασχαλιά και τις κόρες του Σοφία και Νιόβη .

Το εύρως της προσωπικότητάς του και των συναισθημάτων του θα μείνει πάντα χαραγμένο στην μνήμη μας όπως και η ύστατη επιθυμία του να μην μετακυλήσει η κοινωνία μας στην άφεση και στην λήθη. Ας γίνει η επιθυμία του Ευχή στα χείλη όλων μας !

Θεοδώρα Σπυριδάκη