Τον περασμένο χειμώνα έφυγε από την ζωή ο Παντελής Παυλινέρης. Πατέρας του Δημήτρη και της Γιώτας, αδελφός του Λευτέρη, θείος του άλλου Δημήτρη . Ψυχή της γειτονιάς μας στο Λεόντι . Είχε περάσει τα ενενήντα.
Tην περασμένη εβδομάδα έφυγε από την ζωή η σχεδόν αιωνόβια Κατίνα Μούρτζη, η μητέρα του Δημάρχου Δημήτρη Μούρτζη. Η θειά Κατίνα , όπως την φωνάζαμε στην γειτονιά μας. Την οποία σπανίως είδαμε στην ζωή μας ασκεπή. Από τότε που συγχωρέθηκε ο πατριάρχης της οικογένειας μπαρμπα-Γιώργης πάντοτε φορούσε μαντίλι . Τι γυναίκα ! Μαζί με την δική μου γιαγιά Θεανώ ( Λούλα) ήταν οι αρχηγοί της γειτονιάς. Μας προστάτευαν . Ακόμη και όταν μας κυνηγούσε ο αγρονόμος ο Λευτέρης γιατί στήναμε δοκάρια και παίζαμε μπάλα μέσα σε ξένα χωράφια κάθε απόγευμα τα καλοκαίρια .
Χθες έφυγε από την ζωή ο καπετάνιος Αριστοτέλης(Τέλης) Αξιώτης. Το πρότυπο μας όταν ήμασταν μικροί. Σε αυτόν θέλαμε να μοιάσουμε όταν λέγαμε πως πρέπει να ξεφύγουμε από την μοίρα μας και να γνωρίσουμε όσα λιμάνια γνώρισε και ο ίδιος. «Άδειασε η γειτονιά μας» μου είπε ο συμμαθητής μου Νίκος Αξιώτης όταν τον κάλεσα μαζί με την μητέρα του Διασενούλα για τα συλλυπητήρια.
Ναι . «Άδειασε». Πρώτος έφυγε ο πατέρας μου το 2020 ,λίγο πιο πριν ο «Νικολός» και σταδιακά ακολούθησαν να πάνε να τον βρουν εκεί ψηλά και οι υπόλοιποι. Αλλά η γειτονιά αυτή που διαμόρφωσε τον χαρακτήρα μας ήταν πάντα «γεμάτη». Γεμάτη αγάπη. Ποτέ δεν υπήρχαν προστριβές. Οι Μούρτζηδες, οι Αξιώτηδες, οι Παυλινέρηδες, οι Λιζάρδοι, οι Μοίρες, οι Γιαννούληδες, οι Καλογεράδες, οι Ανδρούτσοι, oι Κουκούληδες , οι Λιζάρδοι, οι Μπήτροι( Γιάνναρος) , οι Στρόμπλοι μας μεγάλωσαν με αγάπη . Χωρίς μίσος. Ο Ποριατάδος της Κυψέλης ήταν μια γειτονιά με αγάπη και έτσι θα τον κρατήσουμε οι νεότεροι. Ο ένας «έτρεχε» για τον άλλο. Σε εμάς που μένουμε πίσω αυτή την παράδοση που είναι και παράδοση των φιλήσυχων κατοίκων του χωριού μας αλλά και του νησιού μας απομένει να την διαφυλάξουμε . Το πνεύμα της γειτονιάς δεν πρέπει να σβήσει . Το νοιάξιμο, το πείραγμα, τα έθιμα , η λειτουργία στον Άγιο Δημήτρη, τα κοινά γλέντια. Θερμά συλλυπητήρια στον Διασενού,τον Νίκο τον Γιώργο Αξιώτη, στον άλλο Νίκο του αείμνηστου Αντώνη Αξιώτη ( «Κωλέτζη») , στην Αρτέμιδα, στον Παντελή και βεβαίως στην άξια ιατρό μας, κόσμημα για το νησί Φανή Αξιώτη. Συλλυπητήρια επίσης στον Δημήτρη, την Αθηνά, τον Νότη και τα παιδιά τους . Τους νιώθω όπως και όλη την γειτονιά μας στον Ποριατάδο στο Λεόντι συγγενείς μου. Αδέλφια μου. Κυψέλη είναι αυτή!