Το κτήμα Κολλάτου αποδείχθηκε τελικά ο "κήπος του παραδείσου" για τις χαμογελαστές φιγούρες της Κατερίνας Καστρινάκη. Ανάμεσα στις μπουκαμβίλιες, κάτω από την πέργολα, ένας πολύχρωμος κόσμος παίρνει τη θέση του στον υπαίθριο εκθεσιακό χώρο, λίγο πριν οι προβολές του φεστιβάλ ξεκινήσουν. Στιγμές ζωής γεμάτες από την ευτυχία ενός παιδικού παιχνιδιού, τη ζεστασιά της οικογένειας, την ανεμελιά μας εφηβικής βόλτας μετά το σχολείο, το παιχνίδι δύο αγοριών στο πάρκο και ξανά μια αγκαλιά, οι ξέγνοιαστες στιγμές της οικογένειας.
Πρόκειται για την τρίτη ατομική έκθεση της Κατερίνας Καστρινάκη. Η πρώτη έγινε το καλοκαίρι του 2015 στην αίθουσα του Συλλόγου Γυναικών Αίγινας, η δεύτερη τον Αύγουστο του 2018στο Λαογραφικό Μουσείο.
Από τότε μέχρι σήμερα γράφει κομμάτι - κομμάτι την δική της δημιουργική ιστορία. Κάνει την δική της ειρηνική επανάσταση και την κάνει χαμογελώντας. Είναι η διαδικασία, να μεταφέρει τα όνειρά της, την φαντασία της, την σκέψη της σε φιγούρες μερικών εκατοστών και να τους δώσει πνοή, όχι με τα δικά της χέρια, αλλά με τα "δανεικά χέρια" όπως λέει, της βοηθού της.
Η έκθεση ξεκίνησε στις 16 και θα ολοκληρωθεί στις 30 Αυγούστου. Λειτουργεί πριν την έναρξη των προβολών.
Η ίδια θέλησε να ευχαριστήσει τον Δημήτρη και Αλέξανδρο Κολλάτο για την παραχώρηση του χώρου, την Θεοδώρα Χωραφά για το στήσιμο της έκθεσης και βέβαια την βοηθό της Ία Κβιντιζε.
