Είναι ένα από τα μεγαλύτερα σκάφη τύπου liberty στο λιμάνι της Αίγινας. Το όνομα του, αλλά και το μέγεθος του, το έκαναν έναν σκάφος σχεδόν μυθικό στα μάτια των μικρών παιδιών, που δεκαετίες πριν έπαιζαν ψαρεύοντας στο λιμενοβραχίονα του "ΚΕ". Ο λόγος για τον "Σώστρατο", ένα σκάφος έντεκα μέτρων που χτίστηκε το 1974 από τον Αιγινήτη καραβομαραγκό Νεκτάριο Χελιώτη. Φτιαγμένο από ιρόκο και με χαρακτηριστικά ψηλή πλώρη, προκαλούσε αμέσως το θαυμασμό. Δυστυχώς το πρωί της Κυριακής φαίνεται ότι είχε έρθει η ώρα να γραφτούν οι τίτλοι τέλους για αυτό το όμορφο σκαρί. Ο γερανός που θα το ανέλκυε και το φορτηγό που θα το μετέφερε, περίμεναν στην προβλήτα δίπλα στον Άγιο Νικόλαο τον Θαλασσινό. "Το σκάφος θα πάει για σπάσιμο" είπε κάποιος και τα μάτια όλων στράφηκαν στη "μπούκα" του λιμανιού. Το όμορφο liberty ερχόταν ρυμουλκούμενο με σβησμένη τη μηχανή. Άδικο τελευταίο ταξίδι για ένα τόσο όμορφο πλεούμενο. Γρήγορα μαζεύτηκε κόσμος στην προβλήτα κι όλοι μαζί έμειναν να παρακολουθούν τις προσπάθειες που ξεκίνησαν για την ανέλκυση του.
Ο όμορφος "Σώστρατος" λες και δεν ήθελε να βγει από το θαλασσινό νερό. Η ηλιόλουστη μπουνάτσα τον καλούσε στα ανοιχτά, μια βόλτα στο Αγκίστρι ή πίσω από τη Μονή και την Πέρδικα. Μαζί παρακολουθούσε και ο άνθρωπος που το έφτιαξε, ο Νεκτάριος Χελιώτης. "Το σχέδιο το ξεσηκώσαμε από ένα σκαφάκι τόσο δα" και δείχνει με την παλάμη του "είναι σκάφος που μπορεί να ταξιδέψει με όλους τους καιρούς, το φτιάξαμε από ιρόκο, είναι βαρύ". Τα liberty μας εξήγησε ο κύριος Νεκτάριος είναι "εγγλέζικες λάντζες". "Κρίμα" είπε και έμεινε να το κοιτάει.
Τελικά ο "Σώστρατος" αρνήθηκε να βγει από το νερό. Το μεγάλο του βάρος δεν επέτρεψε την ανέλκυση του με αυτόν τον τρόπο. Αποφασίστηκε να αλλάξει η μέθοδος και να "βγει" από το καρνάγιο. Λιμενικά τέλη, υψηλό κόστος συντήρησης, τέλος εποχής για ένα σκάφος που θα μείνει στη μνήμη όλων των παιδιών, που έπαιζαν ψαρεύοντας τα καλοκαίρια στο λιμενοβραχίονα του "ΚΕ".
