Με ένα ποίημα αποχαιρετά ο Γιώργος Μαρίνος το Φραγκίσκο Κάππο. .

Με ένα ποίημα θέλησε να αποχαιρετήσει ο καλλιτέχνης Γιώργος Μαρίνος τον φίλο του Φραγκίσκο Κάππο. Ένα ποίημα που έχει το "άρωμα" της άνοιξης του νησιού, τα χρώματα του ανθισμένου κήπου, αλλά και τη δημιουργία της τέχνης που "μπλέκεται" με έναν ιδιαίτερα τρυφερό τρόπο με μερικές στιγμές έμπνευσης, ίσως, του ζωγράφου Φραγκίσκου Κάππου. Μερικές εικόνες που ένας καλός φίλος μπορεί να εντοπίσει σε έναν άλλον και για αυτό έχουν τη γλυκύτητα αυτής της σχέσης. Ίσως αυτός είναι ο λόγος, που ένα ποίημα αποχαιρετισμού είναι αισιόδοξο, γεμάτο φως.

"Ο Μάης κι ο ζωγράφος" είναι ο τίτλος του ποιήματος. Επάνω στο τραπέζι του διάσπαρτα χίλια χρώματα, ένα μπουκάλι ούζο και επτά - οχτώ ελιές. Στον κήπο ανασαίνουν τις άνοιξης τα αρώματα κι αυτός με ασυνήθιστες γρήγορες πινελιές, συνήθως ζωγραφίζει τα πιο συνηθισμένα, λουλούδια ανθισμένα τα πιο μικρά και απλά, που μες του Μάη τις μυρωδιές φαντάζουν μεθυσμένα, λες κι ήπιαν απ' το ούζο του και φαίνονται διπλά.