Αφιέρωμα για τα 200 χρόνια από της Ελληνικής Επαναστάσεως. 1827 και 1828: Η λειτουργία της Βουλής των Ελλήνων στο χώρο του Μητροπολιτικού Ναού Αιγίνης, μέσα από 40 Πρακτικά της ( εποχής του Καποδίστρια).

Αφιέρωμα για τα 200 χρόνια από της Ελληνικής Επαναστάσεως. 1827 και 1828: Η λειτουργία της Βουλής των Ελλήνων στο χώρο του Μητροπολιτικού Ναού Αιγίνης, μέσα από 40 Πρακτικά της ( εποχής του Καποδίστρια).

Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ

Με αφορμή την έκδοση του χειρογράφου καταστίχου υπ΄αρ. 234, ο οποίος περιλαμβάνει τα τελευταία Πρακτικά της Βουλής των Έλλήνων της Δ' Διοικητικής Περιόδου (Ιούνιος 1827- Ιανουάριος 1828), η Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων εξέδωσε το 2020 τα εν λόγω Πρακτικά, στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση υπό τα στοιχεία imna.gr του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αιγίνης και στο άρθρο της ιστοσελίδας μας " Ο Καποδίστριας στην Αίγινα- υποδοχή του στη Μητρόπολη", καταχωρούνται κείμενα , με τα οποία καταδεικνύεται η λειτουργία της Βουλής της περιόδου των ετών 1827 και 1828 ,στον χώρο της συγκεκριμένης Εκκλησίας. 

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ: Η Γεν. Γραμματεία της Διοικητικής Επιτροπής, με το από 21 Φεβρουαρίου 1827 έγγραφο της, δίνει την εντολή "Προς το Εθνικόν Ταμείον", ώστε: "...να φροντίσει τα αναγκαία σανίδια και τεχνίτας προς κατασκευήν καθισμάτων δια τους πληρεξουσίους της Εθνικής Συνελεύσεως εις την Εκκλησίαν της Παναγίας Θεοτόκου". Αυτά τα καθίσματα διασώζονται μέχρι σήμερα στον Γυναικωνίτη της Εκκλησίας. Και σε ένα άλλο έγγραφο (με ημερομηνία 1η Δεκεμβρίου 1827) : " η υπηρέτισσα του Ναού της Υπεραγίας Θεοτόκου" απευθύνει επιστολή " προς την Σ. Βουλήν των Ελλήνων" , στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει." Άμα ενταύθα μετέβη η Σ. Διοίκησις και η Σ. Βουλή ήρχισε τας συνεδριάσεις της εις τον Ναόν της Υπεραγίας Θεοτόκου...". Κατά συνέπεια, έγγραφα της εποχής αποδεικνύουν τις Συνεδριάσεις της Βουλής , οι οποίες κατά την διάρκεια της διετίας των ετών 1827 και 1828 διεξάγονταν μέσα στον χώρο του Μητροπολιτικού Ναού της Αιγίνης. Ο αυτόπτης μάρτυς Νικόλαος Κασομούλης υποσημειώνει μάλιστα και την εξής λεπτομέρεια: Ότι οι Βουλευτές συνεδρίαζαν κάτω, μέσα στον χώρο της Εκκλησίας, ενώ ο λαός παρακολουθούσε τις Συνεδριάσεις της Βουλής από τον Γυναικωνίτη της. 

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΣ Στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 χρόνων από της ενάρξεως της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου και Αγίου Διονυσίου Αιγίνης, αποφάσισε να δημοσιεύσει 40 Αποσπάσματα Πρακτικών λειτουργίας της Βουλής των Ελλήνων, η οποία κατά τα έτη 1827 και 1828 συνεδρίαζε στον χώρο της "μεγάλης Εκκλησίας", όπως ο ίδιος ο Καποδίστριας σε έγγραφό του ονοματίζει τον συγκεκριμένο Ναό. Τα κείμενα που θα παρατεθούν στη συνέχεια , έρχονται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας. Σκοπός τους είναι να καλύψουν κάποιο ενδεχόμενο κενό της χρονικά κρίσιμης εκείνης Εθνικά περιόδου , τουτέστιν της διετίας των ετών 1827 και 1828. Είναι εκείνη η εποχή, κατά την οποία- και από τον επόμενο χρόνο με την Κυβέρνηση Καποδίστρια- θα αρχίσει η "Ελληνική Πολιτεία" να μετασχηματίζεται στο Νεώτερο Ελληνικό Κράτος . Τα κυκλοφορούντα γενικά στοιχεία της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου, σε γενικές γραμμές θεωρούνται ως ανεπαρκή, με συνέπεια να παρατηρούνται συνήθως επί του συγκεκριμένου θέματος διαφορετικές προσεγγίσεις και ερμηνείες. Κατά ταύτα, η παρούσα Ανακοίνωσή μας έρχεται να καλύψει τα -πιθανά- αυτά κενά, ίσως και να αποτελέσει έναυσμα για την Αναθεώρηση ορισμένων απόψεων, οι οποίες διαδίδονται στο Διαδίκτυο, ακούγονται σε Μ.Μ.Ε, διατυπώνονται σε διάφορα Fora, και οι οποίες εκτιμήσεις στερούνται συνήθως επιστημονικής βάσεως , συχνά στηριζόμενες σε υποκειμενικές ερμηνείες και σκοπιμότητες. Τα πρωτοεμφανιζόμενα τώρα στοιχεία , μας αποκαλύπτουν συγχρόνως και το στίγμα της εποχής τους. Έτσι, δύνανται να αποτελέσουν και ισχυρό εργαλείο στα χέρια ιστορικών ερευνητών ,οι οποίοι θα έχουν έτσι και την δυνατότητα να μελετήσουν σε βάθος σχεδόν άγνωστες πτυχές της ζωής των Νεωτέρων χρόνων, γιατί όχι και να αποτελέσουν αντικείμενο Μεταπτυχιακών Σπουδών και Έρευνας. Τα κείμενα παρατίθενται με το γλωσσικό τους ιδίωμα. Μπορεί να φανεί σε ορισμένους δύσκολη η κατανόησή τους, ιδιαίτερα στη νεολαία, καθότι τα παιδιά μας δεν διδάσκονται πλέον επαρκώς στα Σχολεία τους το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών και της διαχρονικά πολυσήμαντης Ελληνικής γλώσσας... Κρίνουμε, πάντως, ότι τα κείμενα που θα παρατεθούν στη συνέχεια είναι κατανοητά, γι' αυτό και δεν χρειάζονται μεταγλώτισση. Διατηρούνται η στίξη και η ορθογραφία των κειμένων, όπως αυτά έχουν δημοσιευθεί στην προαναφερθείσα Έκδοση της Βιβλιοθήκης της Βουλής , η οποία συντελέστηκε όπως προαναφέρθηκε κατά το έτος 2020.

ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ 

Κατά το έτος 1827, λίγο πριν την άφιξη του Καποδίστρια στην Αίγινα, παρατηρείται στο νησί του Σαρωνικού μεγάλος συνωστισμός προσώπων -κυρίως προσφύγων- αλλά και γνωστών προσωπικοτήτων των Αρχών του ΙΘ' αιώνα. Μέσα από τα κείμενα αποτυπώνονται οι επικρατούσες τότε τραγικές συνθήκες, καθότι κατά την εποχή εκείνη στο νησί της Αίγινας είχε καταφύγει για λόγους ασφαλείας ένα μεγάλο πλήθος εξαθλιωμένων προσώπων. Ήταν τρομαγμένοι πρόσφυγες από: Την σφαγή της 2ας Ιουνίου του 1821 στις αρχαίες Κυδωνίες(Αϊβαλί). Την εισβολή κατά το ίδιο έτος του Ομέρ Βρυώνη στην Αττική. Την καταστροφή το 1824 των Ψαρών ,κατά την οποία ένα μεγάλο μέρος των διασωθέντων Ψαριανών, μετά από τις περιπλανήσεις τους (Μονεμβασία και αλλού), κατέφυγε τελικά στην Αίγινα, όπου και συγκρότησαν την πανίσχυρη "Επιτροπή των Ψαριανών", με την οποία συνεργάστηκε στενά και ο Στρατηγός Γεώργιος Καραϊσκάκης). Εξαθλιωμένοι Πελοποννήσιοι, εξαιτίας της εισβολής του Ιμπραϊμ το 1825 στον Μωριά. Έλληνες απελπισμένοι από την εισβολή του Κιουταχή- μετά την πτώση του Μεσολογγίου -στην Αττική . Διασώζεται μαλιστα και η πληροφορία ,ότι μετέφεραν τότε και για λόγους ασφαλείας ," τυλιγμένην εις έναν μποξάν",την Κάρα του Αγίου Τιμοθέου, Επισκόπου Ευρίπου από την Ιερά Μονή Πεντέλης Αττικής στην Αίγινα! και άλλοι πολλοί . 

ΙΣΤΟΡΙΚΟ Η σχετική έρευνα κατέδειξε ότι, από τις αρχές του Θ'αι.(συγκεκριμένα από το 801 μ.Χ), ξεκίνησαν στο Αιγαίο οι φοβερές επιδρομές των Σαρακηνών πειρατών. Τότε οι κάτοικοι της Αίγινας αναγκάστηκαν και αυτοί ν' αναχωρήσουν από τα παράλια και να καταφύγουν στο εσωτερικό του νησιού. Στην τοποθεσία " Παλαιά Χώρα" (απέναντι από την Ι. Μονή του Αγίου Νεκταρίου, σήμερα ) έκτισαν τότε τη νέα πόλη, η οποία ονομάστηκε "Αίγενα". Έκτισαν και τείχη στους πρόποδες του λόφου, όπως και φρούριο με δεξαμενή στη κορυφή του.Τα σπίτια τους κτίστηκαν κατά τέτοιο τρόπο, ώστε η εξωτερική πλευρά τους να αποτελεί μέρος της οχύρωσης του τόπου. Εσωτερικά, τα σπίτια επικοινωνούσαν μεταξύ τους με στενά δρομάκια. Ήταν μικρά και είχαν "λιακωτό". Τότε κτίστηκαν στην ευρύτερη περιοχή και πολλές Εκκλησίες ( κατά την παράδοση 365 τον αριθμό, για να αντιστοιχούν στις μέρες του χρόνου) . Για μία σχεδόν χιλιετία, στον τόπο εκείνο ( ο οποίος ταυτίζεται με την Αρχαία "Οία" ) εξελίχθηκε η κοινωνική ζωή των αυτοχθόνων. Δυστυχώς, όμως, κατά τα επόμενα χρόνια ο τόπος δεν απέφυγε τις τρομερές καταστροφές, κατά την διάρκεια των σκληρών Τουρκοβενετικών πολέμων. Συγκεκριμένα: Το 1502, καταστράφηκε από τον Κεμάλ Ρέϊς. Στις 24 Οκτωβρίου του 1537, από τον εξωμότη Μυτιληνιό ληστοπειρατή Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσσα, ο οποιος κατέσφαξε τον ανδρικό πληθυσμό και πούλησε 7000 γυναικόπαιδα στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής. Και κατά τα έτη 1654 και 1687, την περίοδο της Φραγκοκρατίας ,από τον Ενετό Φραγκίσκο Μοροζίνι , ο οποίος άνοιξε βαθειά λαγούμια, με ισχυρά εκρηκτικά ανατίναξε ένα μέρος από τα κάτω τείχη της "Παληαχώρας" και μπήκε μέσα, λεηλατώντας και καταστρέφοντας τα πάντα... Όταν σταμάτησε αυτή η φοβερή λαίλαπα και από τις αρχές του 19ου αι. άρχισε να επικρατεί κάποια ασφάλεια στον Σαρωνικό, τότε οι κάτοικοι άρχισαν δειλά- δειλά να εγκαταλείπουν τον λόφο και να κατεβαίνουν στην περιοχή του -έρημου τότε λιμανιού, με τους βάλτους- και να κτίζουν ορισμένες αποθήκες για τα προϊόντα τους . 

ΧΡΟΝΙΚΟ Κατά το έτος 1827 άρχισαν να οικοδομούνται στην Αίγινα μεγάλα και ωραία αρχοντικά, στα οποία κατοίκησαν διάφορες προσωπικότητες του δημοσίου βίου της Χώρας. Σπουδαία πρόσωπα, τα οποία έκτισαν σπίτια στην Αίγινα-και κατά συνέπεια πέρασαν το κατώφλι της Μητρόπολης- υπήρξαν και οι: Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης με τον αδελφό του Κωνσταντίνο ,γνωστός στους Αιγινήτες ως "Κουτρούμπεης". Οι: Κωνσταντίνος Κανάρης, Γεώργιος Γεννάδιος, Σπυρίδων Τρικούπης, Αλέξανδρος Κοντόσταυλος, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, Ν. Λυμπερόπουλος και άλλοι επώνυμοι και ανώνυμοι. Στην πόλη της Αίγινας έζησαν για ένα διάστημα και ο "Γέρος του Μοριά" Στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, οι Μαντώ Μαυρογένους, ιεροδιάκονος Θεόφιλος Καϊρης (Σχολάρχης της " Ακαδημίας" των Κυδωνιών, ο οποίος μετά την καταστροφή στο "Αϊβαλι" κατέφυγε κι' αυτός μαζί με τους Γεώργιο και Βενιαμίν Λέσβιο στο νησί του Σαρωνικού). Επίσης οι: Νεόφυτος Δούκας, Γρηγόριος Κωνσταντάς, Ιωάννης Βενθύλος, Άνθιμος Γαζής, Λεόντιος Καμπάνης, Θεόκλητος Φαρμακίδης, Ιωάννης Βαρβάκης, και Γεώργιος Λογιωτατίδης. Ο τελευταίος υπήρξε οπλαρχηγός και εκλέχθηκε Παραστάτης της Αίγινας στην Α΄Εθνοσυνέλευση .Το 1824 διορίστηκε στα Δερβενοχώρια να φροντίζει τις καυστικές ύλες, που μεταχειρίζονταν τα πυρπολικά. Για τον σπουδαίο αυτόν άνδρα ο Κολοκοτρώνης γράφει στα "Απομνημονεύματά" του ότι προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες στην Πατρίδα. Υπήρξε Φιλικός, Δήμαρχος και πρώτος Ειρηνοδίκης του Κράτους. Το 1819 αφιέρωσε και την μεγάλη εικόνα του Αγίου Γεωργίου, μία από τις 8 μεγάλες εικόνες οι οποίες μέχρι σήμερα κοσμούν το τέμπλο της Εκκλησίας. Πολλοί από αυτούς υπήρξαν λόγιοι άνδρες και ασχολήθηκαν με τα θέματα της Παιδείας , όπως ο στενός συνεργάτης του Καποδίστρια Κερκυραίος Ανδρέας Μουστοξύδης. Πολύτιμος φίλος και συμμαθητής του Ιωάννη στο ονομαστό Πανεπιστήμιο "Μπώ" της Padova( το αρχαίο Ελληνικό " Πατάβιον") , ήταν ο καρδιακός του φίλος και μετέπειτα φιλόσοφος Κωνσταντίνος Βαρδαλάχος . Γνωστή ήταν στους Ιταλούς η φιλία των τριών Ελλήνων( oi "τρεις Έλληνες",έλεγαν) , δηλ. του Ιωάννη, του Κωνσταντίνου και του Κήρυκου Χαιρέτη . Αυτός ο τελευταίος αργότερα έγινε και προσωπικός ιατρός του Σουλτάνου Μαχμούτ του Δ΄. Δυστυχώς, ο Κωνσταντίνος Βαρδαλάχος πολύ αργότερα πνίγηκε κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού του από την Σύρο στην Αίγινα. Μάλιστα, ο ίδιος ο Καποδίστριας παρέστη στην Εξόδιο Ακολουθία του πολύκλαυστου φίλου του, η οποία και τελέστηκε το 1829 στην "μεγάλη Εκκλησία" της Αίγινας. Εικάζεται, ότι η ταφή του έγινε στον προαύλιο χώρο του Ναού , τον οποίο χρησιμοποιούσαν τότε ως χώρο ταφής των Αγωνιστών. Επειδή ο προηγούμενος λόγος αφορούσε το πρώτο Κοιμητήριο, παρενθετικά ας αναφέρουμε ότι, στο προαύλιο της Εκκλησίας έγινε και η ταφή του Ναυάρχου των Ψαρών Νικόλα Αποστόλη: Σύμφωνα με την "Γενική Εφημερίδα" '... και την 20ην ετάφη εν μεγάλη παρατάξει εις τον Ναόν της Υπεραγίας Θεοτόκου". Μετέπειτα τα οστά του Αγωνιστή μεταφέρθηκαν στο μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής στον Πόρο. Προς ολοκλήρωση των προηγουμένων αναφέρουμε και το εξής: Για λόγους υγείας η Βουλή απεφάσισε το 1827 την μεταφορά του Κοιμητηρίου στο βορειοανατολικό μέρος της πόλης, συγκεκριμένα στην τοποθεσία "Άγιος Τρύφων". Εκεί γινόταν συνήθως η ταφή των Ψαριανών. Διαβάζουμε σε έγγραφο της εποχής: " Επειδή η εκ των θαπτομένων έξω της Εκκλησίας της Παναγίας προξενουμένη αποφορά είναι επιβλαβής εις την υγείαν, η Βουλή κρίνει αναγκαίον και προσκαλεί την Κυβέρνησιν να διατάξη αυστηρώς.... ώστε εις το εξής να μη συγχωρή εν ουδεμία προφάσει να ενταφιασθή ουδείς εκ των αποθνησκόντων πλησίον της Εκκλησίας ουδέ εντός της πόλεως ταύτης, αλλά να διορισθή τόπος παράμερος απέχων της πόλεως". Αργότερα το Κοιμητήριο θα μεταφερθεί στην τοποθεσία "Λίμπονες", στον Ιερό Ναό της Αγίας Ειρήνης, όπου και μέχρι σήμερα βρίσκεται. Ολοκληρώνουμε με την εξής προσωπική μαρτυρία: Κατά το έτος 1982 και κατά την διαδικασία αντικατάστασης κάποιας σπασμένης πλάκας στο αριστερό κλίτος του Ναού, τότε αποκαλύφθηκαν τα οστά κάποιου ανθρώπου μεγάλης σωματικής διαπλάσεως. Τα τοποθετήσαμε ξανά στη θέση τους... Η Ορθόδοξη Εκκλησία πάντοτε εύχεται υπέρ: " των ενθάδε ευσεβώς κειμένων και απανταχού Ορθοδόξων"...

ΑΙΓΙΝΑ, ΕΤΟΣ 1827 

Είναι για μας τους καλοζωϊσμένους σήμερα λίγο δύσκολο να φανταστούμε την επικρατούσα τότε στο νησί τραγική κατάσταση! Ας δώσουμε ορισμένα στοιχεία: Πολλοί άνθρωποι ζούσαν τότε σε λασποκαλύβες. Στους χωματόδρομους περιφέρονταν χήρες γυναίκες, όπως περήφανες Σουλιώτισσες και γυναίκες που είχαν χάσει τους άνδρες τους στο Μεσολόγγι, και άλλες χαροκαμένες εξαιτίας του αιματηρού Αγώνα του Έθνους! Άνδρες, με τις λαβωματιές του πολέμου στα βασανισμένα κορμιά τους... Ημίγυμνα και ψειριασμένα παιδιά, που κατέβαιναν από τις σπηλιές ... Τότε ήταν που δημιουργήθηκε και σοβαρό Στεγαστικό πρόβλημα, καθόσον δεν υπήρχαν τότε στην πόλη της Αίγινας οικήματα κατάλληλα για την στέγαση κυρίως των Βουλευτών. Το βασικό πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι τότε δύο πόλοι της Εξουσίας, δηλ. η Βουλή και η Κυβέρνηση ("Διοικητική Επιτροπή" ονομαζόταν το 1826 και "Αντικυβερνητική¨το 1827) ήταν η αντιμετώπιση του εχθρού, ύστερα από την πτώση της Ακρόπολης και τη συρρίκνωση των εδαφών από τον Κιουταχή. Κύρια αποστολή τους ήταν η ανάκτηση των χαμένων εδαφών από τον εχθρό. 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ Μέσα από το περιεχόμενο των κειμένων διακρίνουμε ενδεικτικά τις εξής περιπτώσεις: Αιτήματα του Θ. Κολοκοτρώνη για τροφές και πολεμεφόδια των ανδρών του στον Μωριά. Άλλοι Στρατιωτικοί ζητούν εξοικονόμηση ,επειδή βρίσκονταν σε μεγάλα αδιέξοδα, αυτοί και οι οικογένειές τους! Αρκετοί Αγωνιστές ζητούν αποζημιώσεις, για τα όσα ξόδεψαν αντικρούοντας τον Ιμπραϊμ το 1825. Οι Ψαριανοί ζητούν αποζημιώσεις για τα πλοία που έχασαν κατά την καταστροφή του νησιού τους. Αιτήσεις για συνδρομή , ώστε να εξαγοραστούν αιχμάλωτοι των Τούρκων, ή να βοηθηθούν όσοι είχαν αιχμαλωτισθεί και μπόρεσαν να απελευθερωθούν. Αναφορά κάποιου Έλληνα περί κληρονομικού του δικαιώματος, με την επισήμανση ότι η Ελληνίδα μητέρα του είχε εξαναγκαστεί να συζεί με κάποιο θηριώδη Τούρκο, που την βασάνιζε... Αναφορά Μουσουλμάνων αιχμαλώτων προς την Βουλή για την απελευθέρωσή τους. Ένα σοβαρό περιστατικό , το οποίο παρά λίγο να απέβαινε μοιραίο για την τύχη του Αγώνα, ήταν ότι εξαιτίας κάποιας άστοχης καταδρομικής ενέργειας κάποιων νησιωτών( οι οποίοι προηγουμένως είχαν ληστέψει τρία εμπορικά Γαλλικά πλοία) ό Γάλλος Αντιναύαρχος Δεριγνύ απειλούσε ότι- κατόπιν καταγγελίας στη Γαλλική Βουλή- αν δεν αποζημιωνόταν άμεσα, τότε θα κατέστρεφε τα αγκυροβολημένα στο λιμάνι της Αίγινας πλοία! Επίσης ότι: θα"κανονοβολήση την πόλιν" και ότι θα αφαιρέσει από τους Έλληνες το "καταγωγικό τους δικαίωμα" , μάλιστα ότι θα απαγορεύσει στα Ελληνικά πολεμικά πλοία να υπερασπίζονται τα Ελληνικά νησιά! Στα κείμενα καταγράφονται με σαφήνεια οι διακριτικές και εύστοχες ενέργειες της Βουλής, οι οποίες σε γενικές γραμμές μαρτυρούν ότι τελικά εκείνο το " Βουλευτήριο" ανταποκρίθηκε στα υψηλά καθήκοντά του.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ Η Βουλή συνεδρίαζε τακτικά- σχεδόν μέρα με την μέρα- μέσα στον χώρο της Μητρόπολης. Έχουμε περιπτώσεις Συνεδριάσεων και δύο φορές την ίδια μέρα! Οι Συνεδριάσεις διεξάγονταν το μεσημέρι, επειδή κατά τις υπόλοιπες ώρες τελούνταν στον Ιερό Ναό τα Ιερά Μυστήρια και οι Ιερές Ακολουθίες. Ορισμένες Συνεδριάσεις χαρακτηρίζονται ως " Μυστικαί". Άλλες " Έκτακται και Μυστικαί", συγχρόνως. Όλες οι Συνεδριάσεις καταγράφονταν. Διατηρούσαν Πρακτικά, τα οποία όμως δεν δημοσιεύονταν σε αυτοτελή έκδοση. Συνήθως δημοσιεύονταν επιλεκτικά και σε συνέχειες στην " Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος", το όργανο της Διοικήσεως, την εποχή κατά την οποία Διευθυντής ήταν ο Γεώργιος Χρυσίδης. Η εφημερίδα τύπωνε τα Πρακτικά της Βουλής στο χρονικό διάστημα των 15 ημερών και του ενός μηνός. 

ΑΦΙΕΡΩΜΑ Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ι. Ναού μας, με αίσθημα ευθύνης παραδίδει σήμερα στην κυκλοφορία τα Αποσπάσματα αυτών των Πρακτικών της Βουλής, ως ελάχιστο φόρο τιμής σε όλα εκείνα τα σπουδαία πρόσωπα, τα οποία διάβηκαν κατά καιρούς από τον χώρο του ...και επαναλαμβάνει την αρχή της Προκήρυξης του Μεγάλου εκείνου Έλληνα και Χριστιανού, του Ιωάννη Καποδίστρια, στο τελευταίο Πρακτικό που εδώ δημοσιεύουμε: " Εάν ο Θεός μεθ' ημών, ουδείς καθ' ημών!". Το παρόν αποτελεί ευλαβικό Αφιέρωμα του Μητροπολιτικού Ναού της Αίγινας για τα 200 χρόνια από της ενάρξεως της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821. Τα πνευματικά δικαιώματα του παρόντος υπάγονται στις Διατάξεις του Νόμου και ανήκουν στο εκάστοτε Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου και Αγίου Διονυσίου Αιγίνης. Απαγορεύεται η χρήση στοιχείων της παρούσας Ανακοίνωσης χωρίς την προηγούμενη επικοινωνία και άδεια εκ μέρους του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ιερού Ναού. Αίγινα, Αύγουστος του 2021. Ο προϊστάμενος του Ι. Ναού Πρωτοπρεσβύτερος π. Εμμανουήλ Α. ΓιαννούληςΝομικός, Θεολόγος, Εκπαιδευτικός, Συγγραφέας και ερευνητής της Καποδιστριακής Περιόδου 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΥΔΡΑΣ, ΣΠΕΤΣΩΝ, ΑΙΓΙΝΗΣ, ΕΡΜΙΟΝΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΡΟΙΖΗΝΙΑΣ Επισκεφθείτε και την ιστοσελίδα μας, στην ηλεκτρονική διεύθυνση imna.gr και στις Κατηγορίες "ΝΑΟΣ" και "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ" για περισσότερες πληροφορίες.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ 1. Την 6 Αυγούστου 1827. Συνεδρίασις μα΄. Έκτακτος και των δύο Διοικητικών Σωμάτων Μυστική. Προεδρία Ν. Ρενιέρη. " ...ανέφερεν ο επί των Εξωτερικών Γραμματεύς της Επικρατείας κύριος Γ. Γλαράκης, ότι εις την μετά του Αντιναύρχου της Αγγλίας κυρίου Κόδριγκτων, και του της Γαλλίας κυρίου Δεριγνύ συνδιάλεξίν του, όπου παρευρέθησαν και οι κύριοι Α. Ζαήμης και Α. Μαυροκορδάτος... ότι κρίνουσιν αναγκαίον να μεταβή η Διοίκησις εις τόπον ήσυχον και ελεύθερον από πάσαν στρατιωτικήν επιμονήν. Ως τοιούτον επρόβαλλον την νήσον της Αιγίνης, και εκεί να προσκαλέση όλους τους αξίους και καλούς πατριώτας να συμπράξωσιν μετ' αυτής". 2. Την 31 Αυγούστου Συνεδρίασις νβ' . Έκτακτος και Μυστική. " ...απεφασίσθη και διωρίσθη Επιτροπή... δια να οικονομηθώσιν τα αναγκαία καταλύματα εις τους στερουμένους αυτών βουλευτάς, να συνεννοηθή μετά της Κυβερνήσεως, δια να κατασκευασθώσι 30 καταλύματα με δημόσια έξοδα, τα οποία να χρησιμεύσωσιν εις κατοικίαν των υπαλλήλων των δύο Διοικητικών Σωμάτων, και τοιουτοτρόπως να μην ενοχλώνται εις το εξής οι κάτοικοι και πάροικοι της νήσου ταύτης. Η δε ξυλική, ήτις χρειασθή εις την κατασκευήν αυτών, να χορηγηθή από την ήδη καταδικασθείσαν λείαν". 3. Την 17 Σεπτεμβρίου. Συνεδρίασις ξβ΄. Θ΄. Ανεγνώσθη αναφορά των τελωνών της Αιγίνης, οίτινες παραπονούνται δια την απόφασιν της Βουλής , περί του μη να λαμβάνουν τελώνειον, από το πωλούμενον των λειών δικαίωμα του Εθνικού Ταμείου, επειδή ζημιούνται εκ τούτου. Έμεινεν εις σκέψιν. 4. Την 20 Σεπτεμβρίου. Συνεδρίασις ξε΄. ΙΓ. " Ανεγνώσθη αναφορά του κυρίου Πανάγου Ν. Λοιδορίκη, προβάλλοντος να προσκληθεί η Κυβέρνησις δια να επιφορτίση τον διορισθησόμενον Διοικητήν του θέματος της νήσου Τήνου, δια να ενεργήση την κατασκευήν ενός μνημείου αναλόγου εις την δόξαν και αθανασίαν του αειμνήστου Αρχηγού Καραϊσκάκη, εις τον οποίον Διοικητήν θέλει παραδώσει ο αναφερόμενος, τα εις χείρας του ευρισκόμενα γρόσια 800 , τα οποία ενεπιστεύθησαν επ' αυτώ τω σκοπώ". 5. Την 22 Σεπτεμβρίου. Συνεδρίασις ξστ΄. Β΄ " Ανεγνώσθη αναφορά της Αντικυβερνητικής Επιτροπής, δια της οποίας λέγει η Κυβέρνησις, ότι ο κόμης κύριος Β. Καποδίστριας προσφέρει εις την Ελλάδα εξ ονόματος και εκ μέρους του Εξοχωτάτου Κυβερνήτου της Ελλάδος κυρίου Ι. Καποδίστρια δάνειον λίρας στερλίνας 2000, με συμφωνίας, ως εις το εσώκλειστον. Η Κυβέρνησις εγκρίνουσα ταύτα, καθυποβάλλει εις την σκέψιν της Βουλής. Ταυτοχρόνως ανεγνώσθη και το αντίγραφον γεγραμμένον την 8/20 Αυγούστου εκ Κερκύρας, ως εφεξής: Εξ ονόματος και εκ μέρους του αυταδέλφου μου Ιωάννου, προβάλλω να δώσω δάνειον προς το Ελληνικόν Έθνος, δύο χιλιάδας λίρας στερλίνας, τας οποίας έλαβον παρά του ιδίου εις συναλλαγματικάς εκ Λονδίνου... 6. Την 7 Οκτωβρίου. Συνεδρίασις οε΄. Ζ. " Επροβλήθη περί εξοικονομήσεως των δύο στρατιωτών, εκάτερος των οποίων απώλεσε τον ένα πόδα του εις την Σύγγειον μάχην και απεφασίσθη να χρησιμεύσωσι και οι δύο είτε ως θυρωροί της Κυβερνήσεως, είτε ως χαρτοφύλακες των εγγράφων των Γραμματέων της Επικρατείας, και να τρέφωνται από το Έθνος". 7. Την 8 Οκτωβρίου. Συνεδρίασις οστ΄. ΙΕ. Ανεγνώσθη αναφορά της γυναικός του μακαρίτου Αλεξίου Τζιμπιράκη, παραστανούσης δι΄αυτής, ότι εις την ΄΄εξοδον του Μεσολογγίου ηχμαλωτίσθη η θυγάτηρ αυτής, και παρακαλούσης να την δοθώσι τα αναγκαία χρήματα εις την εξαγοράν αυτής.". 8. Την 10 Οκτωβρίου. Συνεδρίασις οη΄. Στ.΄ Επαρουσιάσθησαν κατ΄απόφασιν της Βουλής οι εν Μεσολογγίω αιχμαλωτισθέντες , και ήδη ελευθερωθέντες εξ νέοι, ήτοι οι Σπύρος Φραγγούλη Ιωανά από Μεσολόγγιον, ο Κωνσταντής Χρήστου από Γώλον, ο Αναστάσιος Ιωάννου Δουοτόκα από Συράκον, ο Θωμάς του Αποστόλου Τζιόλκα Μεσολογγίτου, ο Κωνσταντίνος του Ψαλλιδογιάννη, από Κατοχήν, και ο Αθανάσιος Γεωργίου Αγραφιώτης, δια την άωρον ηλικίαν των οποίων , και όσα υπέφερον εκ της αιχμαλωσίας δεινά, κινηθείσα εις έλεον η Βουλή, απεφάσισε να προσκαλέσει την Κυβέρνησιν, να περιθάλψη τους παίδας τούτους παντοιοτρόπως, και να σπουδάζουν προς το παρόν εις το σχολείον της Αλληλοδιδακτικής. 9. Την 12 Οκτωβρίου. Συνεδρίασις π΄. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Α΄ " Ανεγνώσθη επιστολή του Κυβερνήτου της Ελλάδος Κόμητος Ιωάννου Καποδίστρια προς τα μέλη της Αντικυβερνητικής Επιτροπής της Ελλάδος, γεγραμμένη εκ Λονδίνου την 19/31 Αυγούστου 1827, η οποία καταχωρείται αυτολεξεί: Εξοχώτατοι! Τόσον περί πολλού ποιούμαι, το να φθάσωσι μίαν ώραν πρότερον εις την Αντικυβερνητικήν Επιτροπήν της Ελλάδος η διπλή, και η τριπλή αποστολή των κατά την 14/26 του λήγοντος Αυγούστου γραμμάτων μου, ώστε τα πέμπω διπλά σήμερον δια Ιταλίας, και δια δύο μέσων, προσθέτων αναγκαία τινα εις τα γράμματά μου ταύτα. Το Ελληνικόν Έθνος έλαβεν από των εφημερίδων , και θέλει εντός ολίγου μάθει ίσως εξ επισήμων διακοινώσεων, ότι οι πληρεξούσιοι της αυτών Μεγαλειότητος του Βασιλέως της Μεγάλης Βρεττανίας, του Βασιλέως της Γαλλίας ,και του Αυτοκράτορος πασών των Ρωσσιών, εις εν συνελθόντες εν Λονδίνω, υπέγραψαν κατά την 6 του παρελθόντος Ιουλίου Συνθήκην, δια της οποίας αι αυταί δυνάμεις υποχρεούνται να συντρέξωσιν εις την κατειρήνευσιν του Λεβάντε, και εις την επανόρθωσιν της Ελλάδος. Έργον εμόν επί το παρόν δεν είναι το να εμβώ εν αυτή μου τη επιστολή εις εξηγήσεις, οίαι να διευθύνωσι τας όψεις σας επί το σημείον, καθ' ο η διαπραγμάτευσις αύτη δύναται και χρεωστεί εις το εξής να χορηγήση την σωτηρίαν της Ελλάδος. Περιορίζομαι δε εις το να παρακαλέσω μόνον την Εξοχότητά σας, να μη θεωρήσητε εις αυτήν την διαπραγμάτευσιν, ειμή το κείμενον κατά λέξιν, και μη κρίνετε περί αυτού, ειμή εν καιρώ , και εν επιστήμη του πράγματος, αφοσιούντες πλήρη και ακέραιον παποίθησιν εις τους χριστιανικούς , και ευνοϊκούς σκοπούς των μεσολαβούντων Ηγεμόνων. Όθεν απ΄αυτήν την αρχήν αμετατρέπτως ορμώμενος, ελπίζω, ότι η Αντικυβερνητική Επιτροπή της Ελλάδος , και οι κύριοι παραστάται αντιπρόσωποι του Έθνους,, αν προσκληθώσιν από τους δημοσίους πράκτορας των μεσολαβουσών Δυνάμεων, εις το να συγκατατεθώσιν εν ονόματι του Έθνους εις την Συνθήκην ταύτην, θέλουσιν αποκριθή χωρίς δισταγμόν τινα, ότι το Ελληνικόν Έθνος επιστηριζόμενον με πίστιν ολόκληρον εις τους χριστιανικούς και ευμενείς σκοπούς της αυτών Μεγαλειότητος του Βασιλέως της Μεγάλης Βρεττανίας, του Βασιλέως της Γαλλίας, και του Αυτοκράτορος πασών των Ρωσσιών, αποδέχεται τα άρθρα της Συνθήκης της κατά την 6ην του παρελθόντος Ιουλίου, τα διαλαμβάνοντα την κατειρήνευσιν του λεβάντε. Εύελπις είμαι, ότι δεν αμφιβάλλετε δικαίως πόσον αισθητικώς λυπούμαι, εξηγούμενος εγγράφως μετά της Εξοχότητός σας περί των μεγάλων αυτών συμφερόντων, και πόσον ποθώ να εκπληρώσω το χρέος μου αυτό, μεθ΄υμών δια ζώσης φωνής διαλεγόμενος. Ως τόσον, Κύριοι ,θέλετε γνωρίσει, ότι δεν κρέμεται από εμέ μόνον το να τελειώσω όλον εκείνο, το οποίον ανάγκη πάσα να λάβη τέλος, πριν δυνηθώ ν΄απολαύσω την ευχαρίστησιν της εν μέσω υμών προσωπικής μου παρουσίας. Ελπίζω δε ωσαύτως, ότι και ούτω θέλω σας φανεί ωφέλιμος, όσον ενδέχεται. Διό και όλοι μου οι αγώνες τείνουσιν εις το να φθάσω εις αυτόν δη τούτον τον σκοπόν, όσον το δυνατόν, ταχύτερον, καθώς και πέποιθα, ότι θέλω φθάσει με την Θείαν βοήθειαν. Δεχθείτε τας εκφράσεις της προς την Εξοχότητά σας εξαιρέτου υπολήψεως και τιμής. Λονδίνον, την 19/31 Αυγούστου 1827 Ιωάννης Καποδίστριας. 10.( Στην ίδια συνεδρίαση) Γ΄. Ανεγνώσθησαν αντίγραφα επιστολών των κυρίων Διονυσίου Μούρτζινου, και Αντωνίου Μαυρομιχάλη προς την Κυβέρνησιν, γεγραμμένων από τας 5 και 6 του παρόντος εξ Αλμυρού, ,δια των οποίων φανερώνουσιν, ότι έφθασεν εις τα παράλια εκείνα η Ρωσσική ναυτική μοίρα, αναφέρουσι δε και την απόφασιν των ευρωπαίκών Ναυάρχων περί του να πολεμήσωσι τον αιγυπτιακόν στόλον, αν δεν αναχωρήση εντός της ρητής προθεσμίας, η οποία του εδόθη κ.τ.λ, ότι ο εχθρός κινείται διά ξηράς, και παραδίδει εις το πυρ και εις τον σίδηρον τα φυτά και δένδρα, ότι αυτοί είναι δυναμωμένοι να κτυπήσουν τον εχθρόν, αν κινηθή κατ' αυτών, και ζητούσι να σταλώσιν εξ κανόνια. Δ΄. Επροβλήθη και ενεκρίθη να γενή ενταύθα επικήδειος πομπή του εν μακαρία τη λήξει κυρίου Γ. Κάννιγγος, υπουργού των Εξωτερικών της Βρεττανικής αυτού Μεγαλειότητος, δια να δείξη το Ελληνικόν Έθνος την προς αυτόν οφειλομένην ευγνωμοσύνην. Περί δε της παρά του Ελληνικού Έθνους προς τους εξωτερικούς οφειλομένης ευγνωμοσύνης, παραπεσόντος του λόγου, και της εν Νεοκάστρω παρά των συμμαχικών ναυτικών δυνάμεων επαχθείσης παντελούς καταστροφής του εχθρικού στόλου αναγγελθείσης, εκρίθη εύλογον εν ταυτώ και δίκαιον, να τελεσθή χαρμόσυνος εορτή, και να ψαλή ευχαριστήριος δοξολογία προς τον υπερμαχούντα της Ελλάδος Θεόν, και εις τιμήν των τριών Μοναρχών, των οποίων αι ναυτικαί δυνάμεις έπραξαν το μέγα τούτο και σωτήριον δια την Ελλάδα κατόρθωμα, και διωρίσθη η 17 του αυτού μηνός δια την χαρμόσυνον ταύτην τελετήν. 11. Την 17 Οκτωβρίου. Συνεδρίασις πδ΄. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Ε΄. Ανεγνώσθη έγγραφον της επί των Εσωτερικών και της Αστυνομίας Γραμματέως της Επικρατείας προς τον Πρόεδρον της Βουλής, δια του οποίου προσκαλείται η Σεβασμιότης του να ιδεάση όλους τους αντιπροσώπους να συνέλθουν περί την εννάτην ώραν εις τον ναόν της Υπεραγίας Θεοτόκου, όπου θέλει παρευρεθή και η Αντικυβ. Επιτροπή, και οι κάτοικοι της πόλεως ταύτης, δια να γενή δοξολογία προς τον Ύψιστον δια την εν Νεοκάστρω φθοράν του εχθρικού στόλου. 12. Τη 21 Οκτωβρίου. Συνεδρίασις πζ΄. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Α΄. Επρόβαλεν ο κύριος Γεώργ. Λέλης, ότι πρέπει να γενή (απάντησις;) εις την προς τον Πρόεδρον της Γ΄. Εθνικής Συνελεύσεως επιστολήν του Κυβερνήτου της Ελλάδος κ. Ιωάννου Καποδίστρια, δια της οποίας να εκφράζεται η μεγάλη επιθυμία του Έθνους, εις το να υποδεχθή την Εξοχότητά του όσον ούπω, και ότι να επιταχύνει την εις την Ελλάδα αναγκαιοτάτην άφιξίν του, δια να παραλάβη τας Διοικητικάς ηνίας, τας οποίας το Έθνος ενεπιστεύθη προς την Εξοχότητά του. Ενεκρίθη η πρότασις, και απεφασίσθη να σταλή η απάντησις, ητις να υπογραφή από όλα τα μέλη της Βουλης, και τον Πρόεδρον αυτής. Δ΄. Ανεγνώσθη και άλλη (επιστολή) του Μ. Δελιγιώργη, και Αναστασίου Παπαλουκά φρουράρχων πρότερον του Μεσολογγίου, και του Βασιλαδίου, δια της οποίας παρακαλούν να ληφθεί η από τας παρθένους της Μασσαλίας προς την φρουράν του Μεσολογγίου αφιερωθείσα σημαία, και να μένη παρά τη Βουλή, έως ου ευρεθή όλη η διασωθείσα φρουρά του Μεσολογγίου, και να αποφασίση περί του τόπου της καταθέσεως αυτής. ΙΒ'. Ανεγνώσθη και άλλη (επιστολή) της Μαντούς Μαυρογένη, εγκλειούσης εις αυτήν αντίγραφον ενός προβουλεύματος της Βουλής της Βας Περιόδου, δια της οποίας παραπονείται ότι ο επί της Οικονομίας Γραμματεύς της Επικρατείας, δεν θέλει να ενεργήση το Διάταγμα της Κυβερνήσεως, διαλαμβάνον να δοθώσιν εις αυτήν γρ. 1000 προς εξοικονόμησίν της, διωρίσθη Επιτροπή συγκείμενη από τους βουλευτάς μ. Βερνάρδον, και Αντώνιον Πόμερ να ομιλήσωσι με την Κυβερνησιν, δια να δοθώσιν εις την αναφερομένην τα 1000 γρ. από τα χρήματα του δασμού της νήσου Μυκώνου. 13.ΙΣΤ'. Ανεγνώσθη αναφορά του αρχιμανδρίτου Γρηγ. Σπύρου Μαρκέλλου, και Γεωργίου Λογιωτάτου Αιγινητών, δια της οποίας αναφέρουν, ότι η επί του Δικαίου της Παιδείας Γραμματεία της Επικρατείας, διέταξε τον ηγούμενον του σταυροπηγιακού μοναστηρίου της νήσου των, να δώση γρ. 1200 εις μισθόν του ενταύθα διδασκάλου της Μουσικής Γ. Λεσβίου, εν ώ το μοναστήριον τούτο δεν είναι εις κατάστασιν του να πληρώση τοσαύτην ποσότητα και προβάλουν να διαταχθή η αυτή Γραμμ(ατεία) να μην ενοχλή τον ηγούμενον πλέον, επειδή και εκ τούτου δεν θέλει κατορθωθή, ειμή να ερημώση το μοναστήριόν του. Παρακαλούν προσέτι τα εθνικά δικαιώματα του περί ου ο λόγος μοναστηρίου να αφεθώσι, δια να χρησιμεύσουν εις μισθόν των διδασκάλων της αλληλοδιδακτικής μεθόδου, και της Ελλην. γλώσσης, καθώς εγένετο και άλλοτε. Η αναφορά αύτη διευθύνθη εις την επί του Δικαίου και της Παιδείας Γραμμ. της Επικρατείας. Διωρίσθη δε και επιτροπή συγκειμένη από τους Βουλευτάς κ. Άρτης Πορφύριον, Λεόντιον Καμπάνην, Λιβέρ. Λιβερόπουλον, και Μ. Βερνάρδον, δια να εξετάση πόσα είναι τα εθνικά δικαιώματα του σταυροπηγιακού μοναστ(ηρίου), πόσος μισθός πληρώνεται εις τον διδάσκαλον της Μουσικής, και ν' αναφέρη περί τούτων εις την Βουλήν. 14. Τη 27 Οκτωβρίου. Συνεδρίασις ρα'. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Γ'. Ανεγνώσθη και άλλο (έγγραφον) υπ΄αρ. 739, εις το οποίον εγκλείεται αντίγραφον αναφοράς του Γεν. Αρχηγού της Πελοποννήσου Θ. Κολοκοτρώνη, δια του οποίου ζητεί πόρον παρά της Βουλής, δια να προμηθεύση τα ζητούμενα παρά του Γεν. Αρχηγού αναγκαία του πολέμου, δια να μη μείνωσιν άπρακτα τα γενναία επιχειρήματα, τα οποία ο Γεν. Αρχηγός σκοπεύει να ενεργήση κατά του εχθρού. Προσθέτει δε εις το αυτό έγγραφον, ότι κατά κατά τας απαντήσεις της εν Πόρω Επιτροπής της Φιλελληνικής Εταρείας, η Κυβέρνησις δεν μπορεί να ελπίση το παραμικρόν απ' αυτήν, διότι καθώς αναφέρεται, εξηντλήθησαν μέχρις οβολού και κόκκου όλα τα μέσα της Επιτροπής ταύτης. Παρευρεθείς δε εις την Συνεδρίασιν ο επί της Οικονομίας Γραμματεύς της Επικρατείας, ηρωτήθη επισήμως, αν τα Διατάγματα της Κυβερνήσεως περί του να πληρωθώσιν αι διορισθείσαι γολέτται, και Εκτελεστική Δύναμις, προς καταδίωξιν των πειρατών εξεδόθησαν επί των ελευσομένων προσόδων των νήσων του Αιγαίου Πελάγους, ή επί των δασμών, και απεκρίθη ότι επί των δασμών είχον εκδοθή το πρώτον. 15. Την 29 Οκτωβρίου. Συνεδρίασις ργ'. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Θ'. Επροβλήθη να διορισθή Βουλευτική Επιτροπή, ητις ομού με την επί της Οικονομίας διαρκή επιτροπήν , να συνέρχεται εις το Βουλευτήριον καθ' εκάστην μετά την μεσημβρίαν άνευ διακοπών, δια να θεωρή τους εθνικούς λογαριασμούς από της ενάρξεως των εργασιών της Αντικυβ. Επιτροπής. 16. Την 31 Οκτωβρίου. Συνεδρίασις ρδ'. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Θ'. Κατά συνέπειαν του σήμερον αναγνωσθέντος Προβουλεύματος περί των μισθών των υπό την οδηγίαν του μακαρίτου Καραϊσκάκη εκστρατευσάντων στρατιωτών κ.λ.π ο βουλευτής κύριος Μαν. Βερνάρδος επρόβαλεν, ότι εις τον ανά 25 γρ. μηνιαίον μισθόν, των υπό την οδηγίαν του αοιδίμου Καραϊσκάκη αγωνισθέντων στρατιωτών, δεν εγκρίνει να προστεθώσι τα περί πλέον γρ. 5 δια τους εφεξής λόγους: α΄. διότι είναι πασίγνωσται αι γινόμεναι προσθήκαι και καταχρήσεις εις τους λογαριασμούς των ατάκτων στρατιωτικών μισθών, και μόνον εξ αυτών των καταχρήσεων, αλλά και εκ των νομίμων και δικαίων μισθών των στρατιωτών, μόνον οι οπλαρχηγοί αυτών ωφελούνται, οι δε δυστυχείς στρατιώται οι αληθώς και ειλικρινώς αγωνιζόμενοι και δυσαρεστούμενοι πολλάκις, διασκορπίζονται και καταφεύγουν εις αρπαγάς και ληστείας, ή γογγίζοντες λειποταλτούσι, παραιτούνται από τα πολεμικά, και επιχειρίζονται άλλον πόρον του ζήν, διό εις το εξής, αν δεν επιστηρίζονται αι ελπίδες των εις ασφαλή και ικανόν μισθόν, δεν εκκστρατεύουν εις πόλεμον. β'. διότι γίνεται μία κακή αρχή, ητις θέλει επιφέρει ολέθρια αποτελέσματα εις το Εθνικόν Ταμείον, επειδή οι άλλοι υπό την οδηγίαν διαφόρων άλλων οπλαρχηγών στρατιώται , μάλλον δ' οι οπλαρχηγοί αυτοί θέλουν αρχίσει να κάνουν τας αυτάς απαιτήσεις περί των αυτών δικαιωμάτων, και ποτέ θέλουν παύσει. Συγκατατίθεται όμως ν' αποφασισθή να τους δοθώσιν αυτά τα περί πλέον πέντε γρόσια, εις είδος βραβείου και χάριτος, δια την οποίαν εφύλαξαν ευταξίαν, ως άδεται, και δια την προς τον αείμνηστον εκείνον ήρωα αρχηγόν των πειθαρχίαν, αλλά και μετά ταύτα μετά μίαν ακριβή και λεπτομερή έρευναν περί της ποσότητος των στρατιωτών. 17. Την 4 Νοεμβρίου. Συνεδρίασις ρστ'. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Α '. Ανεγνώσθη σχέδιον επιστολής προς τον Κυβερνήτην της Ελλάδος κ. Ιωάννην Καποδίστριαν, εις απάντησιν της προς τον πρόεδρον της Γ' Εθνικ. Συνελεύσεως επιστολής αυτού. Και έμεινε να διορθωθεί και να παρουσιασθή εις την αυριανήν Συνεδρίασιν. Θ'. Ανεγνώσθη έγγραφον της Αντικυβ. Επιτροπής υπ. αρ. 766, εις το οποίον εγκλείει αναφοράν των κατοίκων του Έλους, παρακαλούντων , ότι, επειδή εις το 1825 ο Ιβραχίμ εισέβαλεν εις την επαρχίαν του Έλους, παρακαλούντων, ότι, και οι κάτοικοι των χωρίων Λείμονα και Σεϊταλή φιλοτιμούμενοι, εκλείσθησαν εις τους εκεί πύργους, και εφονεύθησαν δεκατρείς άνδρες, των οποίων τα τέκνα λιμοκτονούν, να χαρισθώσιν εις τα ορφανά των ρηθέντων αι εθν. πρόσοδοι των διαληφθέντων χωρίων δια το παρόν έτος. Η Κυβέρνησις λέγει, ότι αι πρόσοδοι αύται επωλούντο άλλοτε δύο έως τρείς χιλιάδας γρ. κατ' έτος, και εγκρίνασα την αίτησιν των αναφερομένων, ζητεί και την συγκατάθεσιν της Βουλής. Έμεινεν εις σκέψιν. ΙΗ'. Επροβλήθη πάλιν περί του μισθού του ιατρού Σπυρίδωνος Καλογεροπούλου, προσκληθέντος ως ιατρού της πόλεως ταύτης , και απεφασίσθη ανά γρ. πεντακόσια τον μήνα. διό και εστάλη προβούλευμα εις την Κυβέρνησιν υπ. αρ. 115. 18. Την 5 Νοεμβρίου. Συνεδρίασις ρζ'. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Α΄. Ανεγνώσθη πάλιν η προς τον Εξοχώτατον Κυβερνήτην της Ελλάδος απάντησις, και εγκριθείσα απεφασίσθη να σταλή προς αυτόν άνευ αναβολής. Καταχωρείται αυτολεξεί: Ελληνική Πολιτεία Η Βουλή των Ελλήνων Προς τον Εξοχώτατον Κυβερνήτην της Ελλάδος Κον Ιωάννην Καποδίστριαν Εξοχώτατε! Αναγνούσα η Βουλή τας επιστολάς Σου, διευθυνομένας την μεν προς την Αντικυβερν. Επιτροπήν, την δε προς τον Κον Γ. Σισίνην ως Πρόεδρον της Συνελεύσεως, και διερμηνεύς των φρονημάτων του Ελληνικού Έθνους, σπεύδει να Σοι αναγγείλη δια του παρόντος επισήμου την ευχαρίστησιν, την οποίαν πάσα Ελληνική ψυχή ησθάνθη, ιδούσα πραγματοποιουμένην την κοινήν απάντων επιθυμίαν, του να Σε ίδη η Ελλάς εις τον κόλπον της, κατέχοντα τας ηνίας της Διοικήσεως αυτής, και κυβερνώντα αξίως των οποίων υπέρ σου συνέλαβεν ελπίδων, το σκάφος της Ελληνικής Πολιτείας. Εξοχώτατε! Αν και μέχρι της Γ'. Εθνικής Συνελεύσεως ότε δεν εχρειάζετο, ειμή μόνον στιβαρός βραχίων εις το να συντρίψη τας αλύσσους της δουλείας της αναξιοπαθούσης Ελλάδος, η κατάστασις των Ελληνικών πραγμάτων κατάσταινεν αναγκαίαν την παρουσίαν Σου, πολλώ μάλλον αποκαθίσταται αναγκαιοτέρα τώρα, ότε η Ελλάς συμπεριληφθείσα εις κύκλον πολιτικών σχέσεων, πολλώ μείζονα του πρότερον, έχει χρείαν φώτων και πολιτικών γνώσεων, δια των οποίων να καθοδηγηθή ασφαλώς εις τα αληθή αυτής συμφέροντα. Και ταύτα πάντα πέποιθεν, ότι θέλει ευρεί συγκεντρωμένα εις το αξιοπρεπές Σου υποκείμενον. Τάχυνον, λοιπόν, Εξοχώτατε, την ενταύθα άφιξίν Σου, δια να παραλάβης τας ηνίας της Κυβερνήσεως, τας οποίας οι Έλληνες ομοφώνως Σοι ενεπιστεύθησαν, και γενόμενος πλήρωμα των ευχών, και επιθυμιών αυτών, να οδηγήσης, την φιλτάτην Πατρίδα εις λιμένα σωτήριον. Ταύτα Κύριε! ως εκπροσώπου του Ελληνικού λαού εκφράζουσα προς Σε η Βουλή, δεν κάμνει άλλο , ειμή να ανανεώση την οποίαν ήδη Σοι έδειξε το Ελληνικόν Έθνος δια των πληρεξουσίων του ειλικρινή εξήγησιν των φρονημάτων πάσης Ελληνικής ψυχής. και να Σοι παραστήση την ζωηράν επιθυμίαν, από την οποίαν καταφλέγεται η καρδία παντός ευαισθήτου φιλοπάτριδος, και την ανέκφραστον αγαλλίασιν, την οποία θέλει προξενήσει η παρουσία Σου εις το Πανελλήνιον. Εν Αιγίνη τη 5 9βρίου 1827 Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης Ο Αος Γραμματεύς Έπονται αι υπογραφαί των Βουλευτών. 19.Θ'. Ανεγνώσθη έγγραφον του βουλευτού Ιωάννου Βλάχου προς τον Πρόεδρον της Βουλής, παρακαλούντος αυτόν να ειδοποιήση τα μέλη της Βουλής να παρευρεθώσιν αύριον το πρωί εις την Εκκλησίαν της Θεοτόκου, όπου θέλει γενεί το μνημόσυνον των εν τη Ακροπόλει των Αθηνών υπέρ Πατρίδος αποθανόντων. Απεφασίσθη να παρευρεθώσιν όλα τα μέλη της Βουλής εις την τελετήν ταύτην. ΙΔ'. Ανεγνώσθη και άλλη (επιστολή) του ενταύθα διδασκάλου της αλληλοδιδακτικής μεθόδου, παρακαλούντος να χορηγηθώσιν 300 γρ. δια να κάμη χωρητικώτερον, το οποίον τινές των ενταύθα πολιτών του έκτισαν σχολείον. Διευθύνθη εις την επί του Δικαίου και της Παιδείας Γραμματείαν της Επικρατείας. Απεφασίσθη δε να γενή η συνεισφορά των γρ. 300 εντός της Βουλής, και να δοθώσι προς τον ρηθέντα διδάσκαλον, δια να χρησιμεύσωσιν εις τον οποίον επρόβαλε σκοπόν. Περί δε της βελτιώσεως του σχολείου και τελειοποιήσεως αυτών γενομένου λόγου, ο κ. Αναγν. διδασκάλου παραστήσας την οποίαν έχει το Έθνος δια την Εκπαίδευσιν της νεολαίας και τα εκ της Παιδείας καλά, επρόβαλεν ότι είναι πρέπον να συσταθώσιν ενταύθα τρία σχολεία: Το μεν της αλληλοδιδακτικής μεθόδου, το δε της Ελληνικής γλώσσης, και τρίτον της Μουσικής, να διορισθώσι δε προς διατήρησιν αυτών αι πρόσοδοι του λιμεναρχείου, και τα δέκατα του σταυροπηγιακού μοναστηρίου της νήσου Αιγίνης. Και εγκριθείσης ομοφώνως της προτάσεώς του, εξεδόθη περί τούτου προβούλευμα υπ. αρ. 106 και εστάλη εις την Κυβέρνησιν. 20. Την 6 Νοεμβρίου. Συνεδρίασις ρη'. Έκτακτος των δύο Διοικητικών Σωμάτων. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. α'. Ανεγνώσθη έγγραφον της Αντικυβερν. Επιτροπής υπ. αρ. 799, εις το οποίον εγκλείονται αντίγραφα αναφοράς του Αστυνόμου της Νάξου, και δύο άλλων εγγράφων, το εν των δημογερόντων της αυτής νήσου, και το άλλο του Αου Στολάρχου κ.τ.λ. Κατά συνέπειαν ανεγνώσθη το ειρημένον αντίγραφον του Αστυνόμου, διαλαμβάνον ότι κατά την 26 του παρελθόντος Οκτωβρίου έφθασεν εκεί ο Αος Στόλαρχος λόρδ. Κόχραν, εις τον οποίον υπήγον οι δημογέροντες προς χαιρετισμόν των, και επιστρέψαντες εκοινοποίησαν, ότι ο λόρδ. Κόχραν τους είπεν, ότι επειδή το Αιγαίον Πέλαγος ημπορεί να παραχωρηθή εις τους Τούρκους, τους εσυμβούλευσε να προσκαλέσουν τους προύχοντας των λοιπών νήσων του Αιγαίου πελάγους, δια να κάμωσι Συνέλευσιν, και να υψώσουν σημαίαν σταυροφορικήν, και να γράψωσιν αναφορά εις τους τρείς ναυάρχους των συμμαχικών δυνάμεων, ότι δεν δέχονται τον τουρκικόν ζυγόν, και ότι θέλουν ευρεί πολλούς υπερασπιστάς. Ότι η κοινοποίησις αύτη επροξένησε μεγάλην ταραχήν εις τον λαόν. Ο Αστυνόμος προσκαλεί την Κυβέρνησιν δια να λάβη μέτρα περί τούτου. Ταυτοχρόνως ανεγνώσθη αντίγραφον της επιστολής Κόχραν προς τον συνταγματάρχην Ορχάντ αποκρινομένου επί της τοιαύτης φήμης, δια της οποίας λέγει, ότι η εξήγησις των λόγων του. η οποία διεδόθη από τους δημογέροντας εις την Νάξον, είναι πολλά λανθασμένη, διότι η αλήθεια είναι , ότι ο ομιλών περί της καταστάσεως της νήσου τούτων παρετήρησεν, ότι αν κατά το γράμμα των τριών Ναυάρχωνν εμποδισθή ο Ελληνικός στόλος να υπερασπισθή αυτάς τας νήσους, πρέπει να λάβωσιν οι νησιώται ούτοι μέτρα δια τα ίδια συμφέροντά των, και μάλιστα να προσέξωσι δια να μην υποπέσωσι πάλιν εις τον τουρκικόν ζυγόν, αλλά να προτιμήσωσι να υψώσωσι την σημαίαν του Χριστού. Επομένως ανεγνώσθη και αντίγραφον προκηρύξεως των δημογερόντων της νήσου Νάξου, αναιρούσης τα εν τη επιστολή του λόρδ. Κόχραν ειρημένα τα παρ' αυτών κοινοποιηθέντα. Συγχρόνως ανεγνώσθη αναφορά του Γραμ(ματέως) της Οικονομίας της νήσου Νάξου, σημειωμένη τη 30 Οκτωβρίου, δια της οποίας φανερώνει την προξενηθείσαν ταραχήν εκ των λόγων τούτων του Κόχραν εις την νήσον Νάξον, προσκαλεί την επί των Εσωτερ(ικών) και της Αστυνομίας Γραμ(ματείαν) της Επικρατείας, δια να λάβη μέτρα περί των διατρεχόντων. Μετά ικανήν συζήτησιν απεφασίσθη: α'. να γράψη η Κυβέρνησις προς τον Αον Στόλαρχον, κοινοποιούσα προς αυτόν τα όσα ηκολούθησαν εις την νήσον της Νάξου , και ζητούσα πληροφορίας από αυτόν , να προσκληθή δε ο Αος στόλαρχος να μετακομίση από την Νάξον τα εκεί γυμναζόμενα δια το Ναυτικόν στρατεύματα, επειδή η εκεί διαμονή των προξενεί σύγχυσιν και ταραχήν εις τους κατοίκους της Νάξου, ως επεμβαινόντων εις τα Διοικητικά χρέη. Να γράψη και το Συμβούλιον προς τον Αον Στόλαρχον περί της αυτής υποθέσεως. να σταλή δε και άξιος άνθρωπος με τας επιστολάς ταύτας, δια να εξηγηθή σαφέστερον περί των τρεχόντων τούτων εις τον Αον Στόλαρχον. β. να σταλώσιν από μέρους της Κυβερνήσεως εγκύκλιοι επιστολαί προς τους κατοίκους των νήσων του Αιγαίου Πελάγους , προσκαλούσης αυτούς να μη δίδωσι καμμίαν ακρόασιν εις τας τρεχούσας φήμας, ως διεσπαρμένας από ραδιούργους και κακεντρεχείς ανθρώπους, και ότι το Ελληνικόν Έθνος δεν θέλει συγκατανεύσει ποτέ ν' αποσπασθεί το Αιγαίον Πέλαγος από την ολομέλειαν της Ελληνικής Επικρατείας. γ'. να εξετασθή ποίοι εστάθησαν οι πρωταίτιοι εις το να υποθάλψωσι τοιούτον φρόνημα, και να το διασπείρωσι, παρακινούντες τους λαούς να κλίνωσιν εις τα ολέθρια ατοπήματα, και να συλληφθώσι, και φερθέντες ενταύθα, να κριθώσι και κολασθώσιν αναλόγως τούτων των ατοπημάτων. Γνωμοδοτεί δε: α'. Να προσκληθή εις Αίγιναν ο Αος Στόλαρχος. β'. Να ανακαλέση όσας τυχόν εξέδωκε διαταγάς περί δημοσίου Οικονομίας, και εισπράξεως δασμών , προσόδων και τελωνείων. γ'. Να διαταχθώσιν αι κοινότητες εντόνως, να πληρώσουν την εις αυτάς επιβληθείσαν χρηματική ποσότητα των δασμών, δια την σύναξιν των οποίων να μεταχειρισθή η Κυβέρνησις , οποιονδήποτε γνωρίση προσφορώτερον τρόπον, μετερχομένη και την μεγαλητέραν δραστηριότητα, εάν το καλέση η χρεία, δια να φθάση εις τον επιθυμητόν σκοπόν της πειθαρχίας, και συνάξεως των δικαιωμάτων του Εθνικού Ταμείου. δ'. Να ιδεασθώσιν αι κοινότητες, ότι εις τας προσόδους, τελώνια και λοιπά δεν ενέχεται διόλου ο Αος Στόλαρχος. Ζητεί δε την περί τούτων συγκατάθεσιν της Βουλής. Γ'. Επρόβαλε προσέτι το Συμβούλιον, ότι περί των ορίων δεν έγινεν ακόμη καμμία επίσημος ομιλία, αλλ' επειδή τινες είπον , καθώς ο Άμιλτων , ν' αρχίσωσιν από μίαν σειράν ορίων εκτεινομένων από Βώλου μέχρι Ναυπάκτου, και άλλοι άλλως πως, είπε το Συμβούλιον, ότι κρίνει συμφέρον να γράψη εις τους Ναυάρχους, γνωμοδοτούν ν' αρχίσωσι τα όρια από την Κατερίνην, και να καταβώσιν έως εις την Πάργαν ειδοποιούν αυτούς , ότι τα όρια ταύτα, είναι τα αρμοδιώτερα. παρετήρησαεν όμως, ότι μένουν έξω η Κασσάνδρα και η Νάουστα,, αίτινες έλαβον όπλα κατά των εχθρών. Εζήτησε δε περί τούτων όλων και την συγκατάθεσιν της Βουλής. Περί τούτου γενομένης ικανής συζητήσεως απεφασίσθη , ότι αν το Συμβούλιον γράψη περί τούτων επισήμως, χρεωστεί να έχη πάντοτε βάσιν εις τα γραφόμενά του τας οδηγίας, τας οποίας η εν Επιδαύρω Γ' Εθνική Συνέλευσις έδωκεν εις την τότε διορισθείσαν Επιτροπήν της Συνελεύσεως, χωρίς να παρεκτραπή ούτε κεραίαν από εκείνας. Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης Ο Αος Γραμματεύς

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΥ ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ imna.gr: Όπως αναλύεται στην ιστορική μελέτη: πρωτ. Εμμανουήλ Α. Γιαννούλης " ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ"- ΑΙΓΙΝΑ "μεγάλη Εκκλησία" - Καποδίστριας, Αρχή Νεοελληνικού Κράτους εκδόσεις Αθ. Σταμούλης, Αθήνα 2013( το βιβλίο έχει εξαντληθεί). 

Στην Ευρώπη, όπου βρισκόταν ο Καποδίστριας ,είχε πληροφορηθεί πως ο Κόχραν ήταν μυστικός πράκτορας "των ιπποτών του τάγματος της Μελίτης" ( Μάλτας) και ότι θα κατέβαινε στην Ελλάδα με " σκοτεινούς προδοτικούς σκοπούς". Για τον λόγο αυτό αρνήθηκε να συναντηθεί μαζί του. Δεν είχε εμπιστοσύνη στους ιππότες και στα σχέδιά τους. Γνώριζε καλά, πως το Τάγμα αυτό από το 1823 είχε ήδη προτείνει στην Ελληνική Επαναστατική Κυβέρνηση να της χορηγήσει ένα δάνειο 400.000 φράγκων για τις ανάγκες του Αγώνα της και σε αντάλλαγμα- ούτε λίγο ούτε πολύ- να του δοθούν τα νησιά του Αιγαίου Ρόδος, Κάρπαθος και Αστυπάλαια, για να εγκατασταθεί εκεί το Τάγμα τους, μετά την μελλοντική απελευθέρωση των νησιών! Ζητούσαν επίσης και "προσωρινή" παραχώρηση μερικών νησιών στη νοτιοδυτική ακτή της Πελοποννήσου και την Σάμο... Ο λόρδος Αλέξανδρος- Θωμά Κόχραν(1755-1850), και ο Ριχάρδος Τσώρτς( ο οποίος ήταν και αυτός τυχοδιώκτης, που τέθηκε στην υπηρεσία του Βασιλιά των δύο Σικελιών και πολέμησε για την κατάργηση της ελευθερίας του λαού με βίαιο τρόπο), τελικά δεν πέτυχε και οι Σικελοί τον φυλάκισαν. Όταν ξαναγύρισε στη Νεάπολη, άρχισε να " πλευρίζει" τους Έλληνες καπεταναίους, με στόχο να τον καλέσουν για αρχηγό της Ελληνικής Επαναστάσεως. Το πέτυχε, στις 30 Αυγούστου του 1826. Η επιμονή του Άγγλου να μην εφαρμόσει το λαμπρό σχέδιο του Στρατηγού Καραϊσκάκη για έναν αρχικά κλεφτοπόλεμο και τη διακοπή του ανεφοδιασμού των στρατευμάτων του Κιουταχή, ως επίσης και η διαταγή του Τσώρτς για μία Γενική κατά μέτωπον επίθεση στον ανοιχτό χώρο του Φαλήρου , εκεί όπου το Τουρκικό ιππικό υπερτερούσε, οδήγησαν τελικά στην τριπλή συμφορά: Στον θάνατο του γενναίου Στρατηγού Καραϊσκάκη, στην καταστροφή στον Ανάλατο και στην πτώση της Ακρόπολης... Διαπιστώνουμε τουτέστιν την ωμή παρέμβαση των δύο αυτών οργάνων της Αγγλικής Διπλωματίας, η οποία αποσκοπούσε στην όσο δυνατόν πιο μεγάλη συρρίκνωση των ορίων του μελλοντικού Ελληνικού Κράτους... Η ευαίσθητη περιοχή του Αιγαίου- και τότε και τώρα- δεν έπαψε να αποτελεί πεδίον Γεωπολιτικών συγκρούσεων και Γεωστρατηγικών συμφερόντων.... Β'. Επροβλήθη, ότι μ' όλον ότι ο Αος Γραμματεύς της Βουλής ωμίλησε την Γραμματείαν των Εσωτερικών, να παύση να ενοχλή τους Αιγινίτας, δια την δόσιν των ίππων προς σύστασιν του ιππικού, μ' όλα ταύτα η Γραμματεία τους έστειλε και άλλην διαταγήν, υποχρεόνουσαν αυτούς να δώσουν τους ζητούμενους ίππους. Απεφασίσθη και εστάλη Προβούλευμα εις την Κυβέρνησιν, δια να παύση η είσπραξις αύτη, επειδή εισέτι δεν εξεδόθη ο τοιούτος νόμος. δ'. Ανεγνώσθη αναφορά των εν τη ελευθέρα Ελλάδι ευρισκομένων εκ του Ανατολικού και Νοτίου μέρους της Θεσσαλονίκης και Μακεδονίας, εξιστορούντων τας προς το Έθνος εκδουλεύσεις των, την καταστροφήν της μερικής Πατρίδος των, και εξαιτούντων να συσσωματωθούν εις την ολομέλειαν του Ελληνικού Έθνους, δια της υποδοχής των παρ' αυτών εκλεχθέντων δύο Παραστατών, κυρίων Κωνσταντίνου Αδάμ και Νικολάου Ιωαννίδου, να σκεφθή δε η Βουλή και περί της αποκαταστάσεως αυτών. Κατά συνέπειαν επροβλήθη και περί του επαρχιακού δικαιώματος των επαρχιών της Ηπείρου, όσαι έλαβον τα όπλα, και μετά ικανήν συζήτησιν έμεινε ν' αποφασισθή εις ερχομένην Συνεδρίασιν. 19. Την 12 Νοεμβρίου. Συνεδρίασις 101. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Γ'. Ανεγνώσθη αναφορά του συντάκτου της Γεν. Εφημερίδος κ. Γ. Χρυσήδου, ο οποίος λέγει, ότι σήμερον έλαβε διαταγήν παρά της Γραμματείας των Εσωτερικών, δια να παραδώση την Εθνικήν Τυπογραφίαν εις τον διορισθέντα παρά της Κυβερνήσεως Γεώργιον Μενεσθέα. Και επειδή εις το Διάταγμα δεν αναφέρεται και προβούλευμα της Βουλής, εις την προστασίαν της οποίας είναι η τυπογραφία, ειδοποιεί περί τούτου την Βουλήν. Απεφασίσθη και εστάλη Προβούλευμα εις την Κυβέρνησιν υπ. αρ. 112, ότι η Βουλή δεν δέχεται αυτήν την αλλαγήν, και επειδή η τυπογραφία, καθώς και η έκδοσις της εφημερίδος ανάγονται ιδίως εις την Βουλήν, προσκαλείται η Κυβέρνησις να μη κάμη ουδεμίαν πράξιν αφορώσαν την τυπογραφίαν, αλλά να μετακαλέση και το περί τούτου εκδοθέν Διάταγμα. Απεφασίσθη δε να διορισθή αύριον, και διαρκής βουλευτική Επιτροπή επί της τυπογραφίας. 21. Την 12 Νοεμβρίου. Συνεδρίασις 101. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη Α΄. Κατά συνέπειαν της αναγνώσεως των ανωτέρω Πρακτικών περί της τυπογραφίας επροβλήθη, ότι επειδή η ενταύθα τυπογραφία ανήκει εις το Έθνος, να ονομασθή Εθνική Τυπογραφία, και εις το τέλος της εφημερίδος να γράφη ο εκδότης " Εν τη Εθνική Τυπογραφία". Απεφασίσθη, τοιουτοτρόπως να ονομάζηται και να γράφηται. Ζ'. Ανεγνώσθη και άλλη (επιστολή) του Γεωργίου Σάββα Καισαρέως, δια της οποίας παρασταίνει, ότι έχασε την χείρα του μαχόμενος υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος, εις την Ακρόπολιν των Αθηνών, και εκθέτων την ελεεινήν κατάστασιν εις την οποίαν εκ τούτου κατήντησεν, εξαιτείται πόρον ζωής. Ι'. Ανεγνώσθη και άλλη (επιστολή) του Ιωάννου Μαρίτζα, ζητούντος εξοικονόμησιν δι' όσα έχει να λαμβάνη από το Εθνικόν ταμείον ο πατήρ του, ως χρηματίσας χειρούργος εις την δεινήν πολιορκίαν του Μεσολογγίου, και φονευθείς παρά των εχθρών επί της εξόδου της εν ταύτη τη πόλει φρουράς. ΙΔ'. Ανεγνώσθη και άλλη (επιστολή) των κατοίκων του Κρανιδίου, δια της οποίας λέγουν , ότι επειδή πληροφορούνται ότι τα μέλη των δύο Διοικητικών Σωμάτων , και οι υπάλληλοι αυτών δοκιμάζουν στενοχωρίαν εις Αίγιναν δια την έλλειψιν των αναγκαίων καταλυμάτων, δια τούτο προσκαλούν την Κυβέρνησιν να μεταβή εις την πατρίδα των, και υπόσχονται να προσφέρουν εκατόν καλάς οικίας, και εκατόν καλούς στρατιώτας δια φρουράν της, των οποίων οι μισθοί να πληρωθώσιν από τας ελευσομένας προσόδους της Πελοποννήσου. Έμεινε ν' αποφασισθή εις την ερχομένην Συνεδρίασιν. 22. Την 22 Νοεμβρίου. Συνεδρίασις 107. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Αντίγραφον της παρά των τριών Ναυάρχων προς την Ελλην(ικήν) Κυβέρνησιν γραφείσης επιστολής. Ναβαρίνοι, 24 Οκτωβρίου 1827. Κύριοι! Μανθάνομεν με ζωηράν αγανάκτησίν μας, ότι εν ώ τα πλοία των Συμμαχικών Δυνάμεων κατέστρεψαν τον οθωμανικόν στόλον, αντισταθέντα εις το να υποταχθή εις πραγματικήν ανακωχήν, οι Ελληνικοί καταδρομείς δεν παύουσι καταμολύνοντες τας θαλάσσας και ότι το δικαστήριον των λειών, το μόνον (δικαστήριον) γνωστόν εις τον Ελληνικόν κώδικα, δεν παύει ζητούν να δικαιολογεί τας καταχρήσεις ταύτας δια νομικών διατυπώσεων. Η προσωρινή σας Διοίκησις φαίνεται, ότι νομίζει πως οι αρχηγοί των Συμμαχικών ναυτικών μοιρών , δεν είναι σύμφωνοι περί των μέτρων, τα οποία πρέπει να λάβωσι προς κατάπαυσιν της ληστείας ταύτης. Αλλ' απατάται αύτη , επειδή σας κηρύττομεν ενταύθα ομοφώνως, ότι δεν θα υποφέρομεν, ώστε επί ματαίαις προφάσεσι να ζητείτε να μεγαλύνετε το θέατρον του πολέμου, δηλαδή τον κύκλον των πειρατειών Δεν υποφέρομεν να κάμωσιν οι Έλληνες καμμίαν εκστρατείαν, καμμίαν καταδρομήν, κανένα αποκλεισμόν, εκτός των ορίων του Βώλου και της Ναυπάκτου, συμπεριλαμβανομένων των νήσων Σαλαμίνος, Αιγίνης, Ύδρας, και Πετζών. Δεν υποφέρομεν ώστε οι Έλληνες να κινήσωσιν επανάστασιν ούτε εις Χίον, ούτε εις Αλβανίαν, δια να εκθέσωσι τον λαόν εκείνον, να κατασφαγή κατ' εκδίκησιν παρά των Τούρκων. Θέλομεν θεωρήσει ως άκυρον παν έγγραφον δεδομένον εις καταδρομείς, οίτινες ήθελον ευρεθή εκτός των προσδιορισθέντων ορίων και τα πολεμικά πλοία των Συμμαχικών δυνάμεων θέλουν λάβει πανταχού διαταγήν , να τους συλλαμβάνωσι. Δεν σας μένει καμμία πρόφασις. Η ανακωχή επραγματοποιήθη από μέρους των Τούρκων, ο δε στόλος των δεν υπάρχει πλέον. Φροντίσατε όμως δια τον ιδικόν σας. διότι θέλομεν τον καταστρέψει ομοίως, αν κάμη χρείας, δια να αναχαιτήσωμεν μίαν θαλάσσιον ληστείαν, ητις θέλει καταντήσει να σας καταστήση εκτός του νόμου των Εθνών.. Επειδή η παρούσα προσωρινή Κυβέρνησις είναι χωρίς δύναμιν, και χωρίς ηθικότητα, διευθύνομεν προς το Νομοδοτικόν Σώμα τας τελευταίας ταύτας και αμετατρέπτους αποφάσεις μας. Περί δε του δικαστηρίου των λειών, το οποίον εσύστησε, το κηρύττομεν ανίκανον να κρίνη κανέν των πλοίων μας, άνευ της ιδικής μας συνδρομής. Έχομεν την τιμήν κ.τ.λ. Κόδριγκτων Δεριγνύς Εϋδένος Διοικητής της Αγγ. μοίρας Διοικητ. της Γαλ. μοίρας Διοικητ. της Ρωσσικής μοίρας Mετά ταύτα ανεγνώσθη η προς τον Πρόεδρον και τα μέλη της Βουλής επιστολή του Αντιναυάρχου της Αγγλίας κυρίου Κοδριγκτώνος, γεγραμμένη τη 19 Οκτωβρίου( νέον έτος), η οποία καταχωρείται αυτολεξεί: Μετάφρασις εκ του Αγγλικού. Εκ του πλοίου της Β. Α. Μ της Ασίας εκ Ναβαρίνων την 7/19 Οκτωβρίου 1827 Κύριε! Το φέρσιμον της Προσωρινής Διοικήσεως της Ελλάδος και του θαλασσίου κριτηρίου υπήρξε τόσον άδικον και καθυβριστικόν προς το εμπόριον των Συμμαχικών Δυνάμεων, και τόσον εψεύσθησαν της υποσχέσεως, την οποίαν μοι έδωκεν, ώστε αποφεύγω να διευθυνθώ προς αυτούς εις το εξής, και αντ' εκείνων θέλω μάλλον να κάμνω τας κοινοποιήσεις προς εσάς. Κατά συνέπειαν της παραβάσεως του λόγου της τιμής, τον οποίον μοι έδωκεν ο Ιβραχίμ πασσάς, ευρέθην μόνος εγώ με 2 μικράς φρεγάτας, και εν βρίκιον δια να αντισταθώ εις όλην την τουρκοαιγυπτιακήν δύναμιν εμβαίνουσαν εις τον κόλπον της Πάτρας. Ηξεύρω, ότι ο σκοπός του πασσά ήτον να καταστρέψη τα πλοία τα υπό την Διοίκησιν του καπιτάν Χάστιγξ , και καπιτάν Θωμά, και των μετ' αυτών άλλων καπιταναίων εις τον κόλπον της Επάκτου, και επειδή αυτή ήτον η μόνη δύναμις την οποίαν ηξεύρω , ότι ενησχολείτο κατά του εχθρού, απεφάσισα να περιτρέξω όλους τους κινδύνους με την υπ' εμέ μικροτάτην δύναμιν, δια να τους ασφαλίσω την υπεράσπισιν. Κατ' ευτυχίαν επέτυχον εις το να σώσω αυτούς τους γενναίους ανθρώπους από τον αφανισμόν των. Κρίνε, Κύριε! εις τοιαύτας περιστάσεις, οποίοι ήσαν οι στοχασμοί μου, μανθάνων ότι εις αυτό το διάστημα, οι οιηματίαι Υδραίοι, Πετζιώται, Ψαρριανοί , και άλλοι εξεγύμνωναν τα πλοία όλων των Εθνών εκτεινόμενοι ακόμη έως την Μάλταν και Μαρίτιμον, και ότι πλοία ετοιμάζονται δια μακρινάς και ανωφελείς επιχειρήσεις. Κρίνε, περί της αγανακτήσεώς μου, όταν ταύτα τα έργα της καταδρομίας γίνονται δοκιμαζόμενα από την προσωρινήν Διοίκησιν σας. Εάν αι δαπανηθείσαι ποσότητες εις παρασκευήν αυτών των καταδρομέων κατεβάλλοντο, επί σκοπώ του ν' αντικρούσουν τους Τούρκους, τιμή και κέρδος ήθελεν είναι η συνέχεια. Ο Τουρκικός στρατός είναι διεσπαρμένος επάνω εις αυτάς τας θαλάσσας, οι δυστυχείς λαοί κάτοικοι της Καλαμάτας και των πέριξ μερών δεν ημπορούν βέβαια να ζήσουν με βραστά χόρτα, καθώς ο καπιτάν Άμιλτων, τον οποίον έστειλα για να προλάβη την προόδευσιν των τουρκικών στρατευμάτων, με επληροφόρησεν , αυτοί δε έπραξαν ουδέν. Δεν έχω καιρόν να προσθέσω κατά το παρόν περισσότερα, ειμή ότι ο ηνωμένος στόλος των Συμμαχικών Δυνάμεων μέλλει όσον ούπω να εμβή εις τον λιμένα των Ναβαρίνων επί σκοπώ του ν' απαντήση παν κίνημα περαιτέρω της Αιγυπτιακής εκστρατείας. Προς τον Κύριον Πρόεδρον και λοιπά μέλη της Βουλής των Ελλήνων Είμαι Κύριε! Ταπεινός και ευπειθής δούλος Εδουάρδος Κόδριγκτων Υποστόλαρχος Ακολούθως ανεγνώσθη και η τελευταία επιστολή του ιδίου Αντιναυάρχου της Αγγλίας κυρίου Κοδριγκτώνος, γεγραμμένη την 23 Οκτωβρίου 9 νέον έτος) εκ Ναβαρίνων, η οποία καταχωρείται ενταύθα αυτολεξεί: Ασία, εν τω λιμένι των Ναβαρίνων την 11/23 Οκτωβρίου 1827. Προς τον Πρόεδρον και τα λοιπά μέλη της Βουλής των Ελλήνων Κύριε! Έχω την τιμήν να σας ειδοποιήσω, ότι συμφώνως κατά την απόφασιν των συμπρακτόρων μου του κυρίου κόντε Χέϊδεν, και του Αντιστολάρχου κυρίου Δεριγνύ, και της ιδικής μου, ο Ηνωμένος στόλος εμβήκεν εις αυτόν τον λιμένα εις δύο ώρας μετά την μεσημβρίαν της 20, ότι τινά πλοία του τουρκοαιγυπτιακού στόλου πρώτον ήρχισαν τουφεκισμόν, και ακόμη έρριψαν και κανόνια , τούτο μεν έφερεν ογλίγωρα εις μίαν μάχην γενικήν, η οποία διήρκεσεν έως εσκότασε, και ότι η συνέπεια αυτής της μάχης ήτον η καταστροφή της τουρκοαιγυπτιακής πάσης φλότας, εκτός μερικών κορβέτων και βρικίων. Πολλά των πλοίων των Ηνωμένων μοιρών εβλάβησαν τόσον, ώστε πρέπει να υπάγουν εις κανένα λιμένα. Αλλ' εάν τα Ελληνικά πολεμικά αντί να καταστρέφουν το εμπόριον των συμμάχων, ενησχολούντο κατά του εχθρού, ευκόλως ήθελεν ημπορέσει του εντεύθεν να σταματήσωσι κάθε κίνημα των τουρκικών δυνάμεων δια θαλάσσης. είμαι Κύριε κ.τ.λ Εδουάρδος Κόδριγκτων Υποστόλαρχος 23. Την 24 Νοεμβρίου. Συνεδρίασις 111 και των δύο Διοικητικών Σωμάτων. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Α'. Ανεγνώσθησαν πάλιν το υπ' αρ. 1065 έγγραφον της Κυβερνήσεως και ομού και το εν αυτώ αντίγραφον επιστολής προς την Κυβέρνησιν του Γαλλικού Αντιστολάρχου κ. Δεριγνύ, περί της απαιτουμένης παρ' αυτού αποζημιώσεως δια τα παρά του Θαλασσίου Δικαστηρίου καταδικασθέντα τρία Γαλλικά πλοία και εν Σβεκικόν. Επρόσθεσε δε ο ρηθείς Γραμματεύς, ότι ύστερον από τας θερμοτέρας παρακλήσεις, τας οποίας προς τον κ. Λεμπλάν έκαμαν, συγκατένευσε τέλος πάντων , αφ ού πληρωθώσιν ευθύς αι τρείς χιλιάδες τάλληρα και τα λοιπά προς συμπλήρωσιν των 65 χιλιάδων φράγκων μετά τινα προθεσμίαν, και αναγνωρίσει το Έθνος ως χρέος του και τα επίλοιπα, τα οποία απαιτεί, να στείλη η Κυβέρνησις δια της γουλέττας του ένα απεσταλμένον προς τον κ. Δεριγνύν, δια να τον παρακαλέση περί της υποθέσεως ταύτης, αναβάλλει την εκτέλεσιν των οποίων έχει διαταγών, υπεσχέθη δε, ότι και αυτός θέλει γράψει προς τον Δεριγνύν υπέρ των Ελλήνων, διότι λυπείται πολύ να πολεμήση ένα λαόν, εις τον οποίον δεν θέλει ευρεί την παραμικράν αντίστασιν. Ακολούθως ηρωτήθη η Κυβέρνησις, οποία μέτρα στοχάζεται, ότι πρέπει να ληφθώσιν εις ταύτην την περίστασιν, και, απεκρίθη, ότι είναι γνώμης να διορισθή και αύθις μία αποστολή, συγκείμενη από εν μέλος της κυβερνήσεως, τον Γραμματέα των Εξωτερικών, και δύο τρία μέλη της Βουλής, δια να υπάγη εις τον κύριον Λεμπλάν, και να μεταχειρισθή όλους τους δυνατούς τρόπους δια να τον καταπείση, ώστε πριν το Έθνος αναγνωρίση ως χρέος του τα όσα απαιτεί, να υπομείνη έως ού σταλή μία επιτροπή προς τον Δεριγνύν, αν όμως δεν συγκατανεύση, τότε να γένωσι δεκτά τα αιτήματα, και να προσκληθεί ο Αος Στόλαρχος δια να υπάγη εις Σπέτζας, και να ενεργήση όπως εγκρίνη συμφέρον, δια να υποχρεώση τους καταγωγείς, οίτινες κατέσχον και έλαβον το φορτίον των ρηθέντων πλοίων, να πληρώσωσι το επιβάλλον εις αυτούς μέρος. Δεν ενεκρίθη η γνώμη αύτη της Κυβερνήσεως. Μετά ταύτα ερρέθησαν πολλαί και διάφοροι γνώμαι, και τέλος απεφασίσθη , και διωρίσθη Επιτροπή συγκείμενη από τον Πρόεδρον της Βουλής, και τους βουλευτάς κυρίους Γ. Λέλην , και Γκίκαν Καρακατζάνην, ήτις επεφορτίσθη να υπάγη προς τον κύριον Λεμπλάν, και να μεταχειρισθή όλους τους προσφορώτερους τρόπους, και τα δυνατά μέσα δια να τον δυσωπήσωσιν, ώστε και το Έθνος να μη ζημιωθή χρηματικώς, και κανέν κίνημα να μη κάμη ο ρηθείς αξιωματικός Γάλλος, ούτε κατά της Αιγίνης, ούτε κατά των Σπετζών, και οποίαν απόκρισιν ήθελον λάβει, να την κοινοποιήσουν εις την Βουλήν, εις την έκτακτον Συνεδρίασιν, ήτις απεφασίσθη να κροτηθή μετά την μεσημβρίαν. Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης Ο Αος Γραμματεύς 24. Την 25 Νοεμβρίου. Συνεδρίασις 112. Προεδρία του κ. Ν. Ρενιέρη Μετά την ανάγνωσιν των χθεσινών Πρακτικών. Α'. Ανέφερεν η προς τον κύριον Λεμπλάν, σταλείσα βουλευτική Επιτροπή, ότι ο ρηθείς αξιωματικός Γάλλος υπεδέχθη αυτήν με τον πλέον φιλοφρονητικόν τρόπον, και αφ' ού έλαβαν διαφόρους συνομιλίας και περί του σκοπού της αποστολής της Επιτροπής, και περί του καταγωγικού δικαιώματος των Ελλήνων εν γένει, έμειναν τέλος σύμφωνοι, ώστε εντός της αύριον ημέρας να τον πληρωθώσιν αι τρείς χιλιάδες τάλληρα, τα οποία εννοούνται δι' αποζημίωσιν δηλαδή μισθόν ναυτών κ.τ.λ δύο Γαλλικών πλοίων δικασθέντων παρά του θαλασσίου Δικαστηρίου, και ενός άλλου Γαλλικού και αυτού, το οποίον χωρίς να δικασθή απελύθη. Περί δε των λοιπών απαιτήσεων είπεν, ότι περιμένει έως ού η Κυβέρνησις στείλη Επιτροπήν προς τον Αντιστόλαρχον Δεριγνύν, δια την αποστολήν της οποίας επρόσθεσεν, ότι προσφέρει την γολέτταν του. Β'. Ανεγνώσθη συγχρόνως αναφορά της Επιτροπής των Ψαρριανών, δια της οποίας λέγουν, ότι με άκραν των λύπην πληροφορούνται, ότι ο κύριος Λεμπλάν Κυβερνήτης της Γαλλικής φρεγάρας Ήρας, έχων διαφοράς περί λειών μετά της Κυβερνήσεως, σκοπεύει να μεταχειρισθή βιαίαν πράξιν δια να επιτύχη της αιτήσεώς του, και επειδή η πράξις αύτη θέλει γενή, ή εναντίον της πόλεως Αιγίνης, ή εναντίον των εν τω λιμένι τούτω πλοίων , και αυτοί είναι αμέτοχοι δια τούτο αθώοι όντες διαμαρτύρονται ενώπιον της Βουλής, εναντίον ούτινος ανήκει, δι΄οποιανδήποτε ζημίαν, ήτις ήθελεν ακολουθήσει εις αυτούς. Η Βουλή απεδέχθη μεν την συμφωνίαν, την οποίαν η βουλευτική Επιτροπή έκαμε μετά του κ. Λεμπλάν, απεφασίσθη όμως, ότι τόσον αι ζημίαι αύται, καθώς και άλλαι παρομοίας φύσεως, δεν εννοούνται εις βάρος του Έθνους, αλλ' ούτινος ανήκει, και ότι η Βουλή επεμβήκεν εις το χρέος τούτο της Κυβερνήσεως μόνον δια να προλάβη τον επαπειλούμενον κίνδυνον. Απεφασίσθη προς τούτοις να εξετασθή άνευ αναβολής καιρού δια να ευρεθώσιν εκείνοι, εις βάρος των οποίων αι σημαντικαί αύται ζημίαι εννοούνται. Γ'. Επροβλήθη ακολούθως περί του διορισμού της προς τον Αντιστόλαρχον Δεριγνύν αποσταλησομένης περί της ρηθείσης υποθέσεως Επιτροπής. Ερρέθησαν πολλαί και διάφοροι γνώμαι περί του αν πρέπη να σύγκηται η Επιτροπή αύτη από βουλευτάς, ή από άλλους πολίτας έξωθεν, και τέλος απεφασίσθη να σύγκηται από δύο βουλευτάς, και από δύο πολίτας, δηλαδή τους βουλευτάς κυρίους Γ. Λέλην, και Γεώργιον Αινιάνα, και τους κυρίους Γρηγοράσκον Σούτζον, και Χριστοδ. Κλονάρην, η οποία θέλει υπάγει να ομιλήση και αποφασίση μετά του Αντιστολάρχου Δεριγνύ κατά τας οδηγίας, αι οποίαι θέλουν δοθή εις αυτήν παρά της Βουλής. Δ'. Επροβλήθη ακολούθως να διορισθή μία βουλευτική Επιτροπή, η οποία να συνθέση και καθυποβάλη αύριον εις την επίκρισιν της Βουλής τας περί ού ο λόγος οδηγίας. Ενεκρίθη η πρότασις και διωρίσθησαν οι βουλευταί κύριοι Ν. Σπηλιάδης, Γκ. Καρακατζάνης, και Εμμανουήλ Σπυρίδωνος. Ε'. Εις ταύτην την απόφασιν αντέτεινεν ο κύριος Αλέξιος Θεοδωρακόπουλος, λέγων ότι η Βουλή δεν πρέπει να επεμβή εις τούτο το χρέος της Κυβερνήσεως, διότι τότε όλαι αύται αι ζημίαι θέλουν πέσει εις βάρος του Έθνους, και διεμαρτυρήθη εναντίον της πράξεως αυτής. Στ'. Ανεγνώσθη έγγραφον της της Αντικυβ. Επιτροπής υπ' αρ 852, δια του οποίου λέγει, ότι επειδή κατά την τελευταίαν απόφασιν της προς τον κύριον Λεμπλάν σταλείσης βουλευτικής επιτροπής, απαιτείται αύριον ανυπερθέτως να πληρωθώσιν εις αυτόν αι τρείς χιλιάδες τάλληρα δίστυλα, και η Κυβέρνησις δεν έχει ουδ' οβολόν εις το Εθνικόν Ταμείον, δια τούτο ζητεί: αον, πόρον εκ του οποίου θέλει πληρωθή η ποσότης αύτη προς τον κύριον Λεμπλάν. βον, τρόπον άμεσον ευρέσεως των ρηθέντων χρημάτων. Παρευρεθείς και ο επί της Οικονομίας Γραμματεύς της Επικρατείας κ. Παν. Λοιδορίκης, ανέφερεν, ότι μεγάλη δυσκολία απαιτείται εις την εύρεσιν δανείου, και επειδή είναι ανάγκη να πορισθώσιν ανυπερθέτως σήμερον αι τρείς χιλιάδες τάλληρα, επρόβαλε να δοθή εις την Κυβέρνησιν η άδεια του να δανεισθή ανάλογον ποσότητα των απαιτουμένων ταλλήρων επί υποθήκη των εισέτι απωλήτων Εθνικ. προσόδων των νήσων του Αιγαίου Πελάγους. Διότι άλλως είναι αδύνατον να ευρεθή η ρηθείσα ποσότης των ταλλήρων. Εδόθη προς αυτόν προφορικώς η άδεια του να δανεισθή η Κυβέρνησις επί υποθήκη των Εθν. προσόδων του Αιγαίου Πελάγους δια την ρηθείσαν ποσότητα των ταλλήρων, και ότι εντός 11 ημερών, να λάβη τέλος η δημοπρασία αυτών δια προηγουμένης προκηρύξεως. Απεφασίσθη δε να σταλή Προβούλευμα περί τούτου εις την Κυβέρνησιν. Ζ'. Ανεγνώσθη αναφορά του Αου Στολάρχου λόρδου Κοχράνου, δια της οποίας λέγει (ότι) παρ' ελπίδα πληροφορείται, ότι άτακτος Εκτελεστική Δύναμις εστάλη εις Μέθανα, και δια βίας φορολογεί τους δυστυχείς κατοίκους, εν ώ αυτοί προσφέρουν εις το Έθνος τους ανήκοντας φόρους δια των εκδουλεύσεών των εις το υπό την οδηγίαν του συνταγματάρχου Φαβιέρου τακτικόν Σώμα , και κατά τούτο είναι ευχαριστημένοι και οι τακτικοί και (οι) Μεθανίται. Προσθέτει δε, ότι η πράξις αύτη δια κανένα λόγον δεν έπρεπε να ενεργηθή, εν ώ ο συνταγματάρχης Φαβιέρος λείπει, ότι δεν θέλει συγχωρήσει ν' αναχωρήση η Εκτελεστική Δύναμις με τα συναχθέντα χρήματα, και ότι περιμένει τας περί του πράγματος τούτου πληροφορίας και οδηγίας. Έμεινε ν' αναγνωσθή και εις την αυριανήν Συνεδρίασιν. Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης Ο Αος Γραμματεύς 25. Την 28 Νοεμβρίου. Συνεδρίασις 114. Προεδρία του κ. Ν. Ρενιέρη. Β'. Ανεγνώσθησαν τέσσαρα γράμματα του κυρίου Αδάμ Δούκα, εκ του εν Τρικκέροις Ελληνικού στρατοπέδου, σημειωμένα την 10, 17, 18 και 21 Νοεμβρίου, και έν άλλο του αρχηγού του στρατοπέδου εκείνου κ. Ν. Κριεζιώτου, σημειωμένον την 19 του ιδίου μηνός, δια των οποίων αναγγέλουν, ότι οι ημέτεροι εκυρίευσαν τας εν Τρικκέροις αποθήκας, και ότι 47 εχθροί, οι οποίοι είχον κλεισθή εις αυτάς παρεδόθησαν εις τους ημετέρους, και φυλάττονται ζωντανοί, ότι εκυρίευσαν πλούσια λάφυρα, μίαν γολέτταν και 50 κανόνια εχθρικά, και ότι επιπεσόντες οι ημέτεροι εναντίον 1500 εχθρών , οίτινες ήρχοντο εις βοήθειαν των εις την πόλιν των Τρικκέρων κλεισμένων εχθρών, έτρεψαν αυτούς εις φυγήν, φονεύσαντες υπέρ τους 500, και ζωγρήσαντες έως 150, ζητούν δε να τους σταλώσιν, όσον τάχος, τροφαί και πολεμεφόδια, διότι άλλως κινδυνεύει να διαλυθεί εκείνο το στρατόπεδον. ΄ Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης Ο Αος Γραμματεύς 26. Την 30 Νοεμβρίου. Συνεδρίασις 115. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Α'. Η εις την παρούσαν Συνεδρίασιν διορισθείσα Επιτροπή, δια να συνθέση εν σχέδιον οδηγιών της προς τον Γαλλικόν Αντιναύαρχον κύριον Δεριγνύν αποστελλομένης Επιτροπής, επαρουσίασεν αυτάς σήμερον, αι οποίαι αναγνωσθείσαι, ενεκρίθησαν, και καταχωρούνται ενταύθα αυτολεξεί: Ελληνική Πολιτεία Η Βουλή των Ελλήνων Οδηγίαι της διορισθείσης παρά της Βουλής Επιτροπής, αποστελλομένης προς τον Αντιναύαρχον της Γαλλίας κύριον Δεριγνύν. α΄. Αφ, ού εγχειρίση το έγγραφον της Βουλής προς την Εξοχότητά του, να παραστήση και δια ζώσης την ευγνωμοσύνην του Ελλην(ικού) Έθνους προς την φιλάνθρωπον Γαλλίαν, δια τα εκχυθέντα εις Νεόκαστρον αίματα των Γάλλων υπέρ του ιερού της Ελλάδος αγώνος, προσθέτουσα ότι το Ελλην(ικόν) Έθνος, αφ' ής ώρας έλαβε τα όπλα εις χείρας δια ν' αποτεινάξη τον δυσβάστακτον της τυρραννίας ζυγόν, ήλπιζεν, ότι οι φιλάνθρωποι χριστιανοί Βασιλείς θα υπερασπισθούν τον ιερόν των αγώνα, και συνεργήσουν εις το ν' αποκατασταθή Έθνος, απολαμβάνον τα οποία έχουν και τα λοιπά Έθνη δικαιώματα. Αι ελπίδες του δεν εψεύσθησαν, διότι οι τρεις μεγάλοι της Ευρώπης Βασιλείς το απεφάσισαν, και η απόφασίς των πραγματοποιείται ήδη. β'. Να υπερασπισθή το καταγωγικόν του Έθνους δικαίωμα, παρασταίνουσα, ότι εκ των τριών τούτων Δυνάμεων, η Αγγλία πρώτον, και εσχάτως η Ρωσσία, ανεγνώρισαν το Εθν(ικόν) τούτο δικαίωμα, το οποίον παρακαλείται και η φιλοδίκαιος Γαλλία μετά των διαληφθεισών Δυνάμεων συναγωνιζομένη υπέρ του Έθνους τούτου , να μη του το στερήση, δικαίωμα τόσον νομιμώτερον, όσον ιερώτερος είναι ο πόλεμος ενός χριστιανικού, και όλως αδυνάτου Έθνους μαχομένου υπέρ πίστεως και ελευθερίας του εναντίον ενός δυνατού Σουλτάνου. γ'. Αν και παρ' ελπίδα ο κ. Δεριγνύς δεν συγκατανεύση και επιμείνη εις τας απαιτήσεις του, η Επιτροπή τότε να τον παραστήση , ότι η Γαλλία δεν είναι υποψία του να ζημιωθή ποτέ, δι΄όσα δικαίως ήθελεν απαιτήσει παρα της Ελλην(ικής) Κυβερνήσεως, ότι όμως ο καιρός τοιαύτης αποζημιώσεως δεν είναι ο παρών, διότι αν ενεργηθή τώρα, θέλει προξενηθή εις το Ελληνν(ικόν) Έθνος ( δια την σωτηρίαν του οποίου συνεργούσα η Γαλλία προς ταις άλλαις θυσίαις έχυσε και αίματα πολύτιμα ) μεγάλη και ανυπόφορος βλάβη , κα ν' απαιτήση την αναβολήν τούτου εις αρμοδιώτερον καιρόν, επικαλουμένη εις τούτο την ιδιαιτέραν συνέργειαν της Εξοχότητός του , όστις ευεργετήσας εις πολλάς περιστάσεις το Ελλην(ικόν) Έθνος , και γνωρίζων καλώς την ενεστώσαν κατάστασιν του, δεν είναι αμφιβολία , ότι και ήδη θέλει το βοηθήσει, επαυξάνων την προς αυτόν μεγίστην των Ελλήνων ευγνωμοσύνην. δ'. Αν και ο κ. Δεριγνύς επιμένων εισέτι, δεν πεισθή και εις όσα δια του προτεινομένου άρθρου ανεφέραμεν, η Επιτροπή να το προτείνη, ότι η Βουλή δεν ημπορεί να πιστεύση ποτέ , πως η φιλάνθρωπος Γαλλία, θα φανή αυστηροτέρα αφ' όσον εφάνη η Αυστρία, ήτις έχουσα παρομοίας απαιτήσεις παρά του Ελλην(ικού) Έθνους, συγκατετέθη κατά τον παρελθόντα χρόνον ν' αναθεωρηθώσι και αποπερατωθώσι δια μιάς μικτής Επιτροπής μετά την αποκατάστασιν των Ελλην(ιικών) πραγμάτων. Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης Ο Αος Γραμματεύς 27. Την Αην Δεκεμβρίου Συνεδρίασις 118 Προεδρία του κ. Ν. Ρενιέρη Μετά την ανάγνωσιν των Πρακτικών 28.Α'. Ανεγνώσθη επιστολή του κόμητος Βιάρου Καποδίστρια προς την Αντικυβ. Επιτροπήν , σημειωμένη την 23 Οκτωβρίου, εις την οποίαν εγκλείει επιστολήν του Κυβερνήτου της Ελλάδος, κόμητος Ιωάννου Καποδίστρια, γεγραμμένην εκ Παρισίων την 25 7μβρίου(έτος παλαιόν) δια της οποίας διευθύνων προς την Αντικυβ. Επιτροπήν αντίγραφα των προσταλεισών αποκριτικών επιστολών του προς τον Πρόεδρον της Γης Εθν. Συνελεύσεως κύριον Γ. Σισίνην, και παρασταίνων , ότι η μέχρις εκείνης της εποχής εις Ευρώπην διατριβή του, θέλει ωφελήσει όχι ολίγον την πατρίδα και παρακαλεί να σταλή έν Ελληνικόν πλοίον, ότι εντός ολίγων ημερών θέλει αρχίσει την οδοιπορίαν του εις την Ελλάδα, δια να έλθη εις αυτήν υπό την σκέπην της Ελληνικής σημαίας, χωρίς όμως να γενώσι πολλά έξοδα. Και επειδή ο τόπος της εκπλεύσεως δεν είναι γνωστός εις αυτόν, προσθέτει να σταλή το πλοίον τούτο προς τον εν Κερκύρα αυτάδελφόν του Βιάρον Καποδίστριαν, δια να διευθύνη αυτός, όπου ήθελε τον γράψει ακολούθως. Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης Ο Α'. Γραμματεύς Δ'. Ανεγνώσθη αναφορά του στρατηγού Μακρηγιάννη, δια της οποίας λέγει, ότι πέρυσιν επί δημοπρασίας ηγόρασε τα δέκατα των προσόδων του Κρανιδίου, Καστρίου και Φούρνων, ότι η εν Καστρίω συγκροτηθείσα Γ' Εθνική Συνέλευσις, εχάρισε τας προσόδους και του Καστρίου και των Φούρνων εις τους κατοίκους των χωρίων τούτων δια τρία έτη, και εκ τούτου δεν εσύναξε τα των δεκάτων δικαιώματα, και ότι στείλας ανθρώπους εις Κρανίδιον , δια να συνάξωσι τα δέκατα απ' εκείνην την επαρχίαν, εκινδύνευσαν να φονευθώσιν από τους Κρανιδιώτας, και επέστρεψαν άπρακτοι, χωρίς να λάβωσιν ουδ' οβολόν. Παρακαλεί δε να διαταχθώσιν εντόνως οι Κρανιδιώται να τον δώσωσι το δίκαιόν του, κατά τας εναντίον των περικλειομένας διαμαρτυρήσεις, και αντί των προσόδων του Κρανιδίου και Φούρνων, να τον δοθώσιν αι πρόσοδοι των χωρίων Διδύμου, Κάτω Ναχαγιέ, Μοναστήρι, Αυγού, Θερμίσι, Σουλινάρι, Σαμπερίτζα, και των Σιλεβίνων, διότι λέγει, ότι από τας χαρισθείσας προσόδους Καστρίου και Φούρνων, ήθελε συνάξει 28.000 γρόσια, κατά τας οποίας έλαβε πληροφορίας. Διευθύνθη εις την επί της Οικονομίας Γραμματείαν της Επικρατείας. Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης. Απεφασίσθη προσέτι να σταλή Προβούλευμα εις την Κυβέρνησιν, να γράψη προς τον εν Κερκύρα Βιάρον Καποδίστριαν, δια να δώση εκ των χρημάτων του εκεί γενομένου δανείου εις βάρος του Έθνους εξακόσια τάλληρα προς την οικογένειαν του μακαρίτου Καραϊσκάκη, και τετρακόσια τάλληρα εις την οικογένειαν του μακαρίτου Ν. Στορνάρη. Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης Ο Αος Γραμματεύς ΙΣΤ'. Ανεγνώσθη αναφορά των ενταύθα ευρισκομένων αιχμαλώτων Μωαμεθανών, ήτις καταχωρείται αυτολεξεί: Προς την Σεβαστήν Βουλήν των Ελλήνων. Οι υποσημειούμενοι Μωαμεθανοί την θρησκείαν, και το γένος Μακεδόνες, απερχόμενοι διά το φρούριον της Χίου, συνηπαντήθημεν καθ' οδόν με τα Ελληνικά στρατεύματα, και διά συνθήκης παρεδόθημεν εις τον συνταγματάρχην Φαβιέρον, επί σκοπώ του να μας ευσπλαγχνισθή το Ελληνικόν Έθνος, και να μας εξαποστείλη εις την πατρίδα μας. Ο φιλάνθρωπος συνταγματάρχης Φαβιέρος μας επεριποιήθημεν, όσας ημέρας εμείναμεν επί του εδάφους της Χίου, και μας παρείχεν αφθόνως τα προς το ζήν αναγκαία. Μετά δέκα ημέρας μας εμβαρκάρισαν, και μας έφερον εδώ εις την καθέδραν της Σ(εβαστής) Ελληνικής Διοικήσεως. Άν και αιχμάλωτοι θεωρούμεθα, τολμώμεν όμως να είπωμεν προς την φιλάνθρωπον Βουλήν, ότι κακώς διάγομεν, και κινδυνεύομεν ν' αποθάνωμεν από την έλλειψιν των αναγκαίων, και από την γυμνότητα. Το γνωρίζομεν και το ομολογούμεν, ότι το βάρβαρον Έθνος μας φέρεται απανθρώπως και ασπλάγχνως προς τους Έλληνας, αλλά παρακαλούμεν την Σ(εβαστήν) Βουλήν μετά δακρύων, η οποία φέρει το πρόσωπον του Ελληνικού Έθνους, να μη φερθή τοιουτοτρόπως προς ημάς, αλλ' αναλόγως του υψηλού και φιλανθρώπου χαρακτήρος της. Όθεν προσπίπτοντες γονυπετώς εις το άπειρον και μέγα έλεος της, παρακαλούμεν αυτήν, λαβούσα εφ' ημάς οίκτον , ν' αποφασίση την απελευθέρωσίν μας, και να μας εξαποστείλη εις την πατρίδα μας, όπου μας περιμένουν οι συγγενείς μας. Υποσχώμεθα δε άμα φθάσαντες εκεί, όχι μόνον να μην επιστρέψωμεν πλέον εις τον πόλεμον, αλλά και να γίνωμεν κήρυκες της φιλανθρωπίας της Ελληνικής διοικήσεως. Σεβάσμιοι βουλευταί! Είσθαι άνθρωποι, και λυπηθείτε τηνπάσχουσαν ανθρωπότητα. Η τύχη του πολέμου μας έφερεν εις ταύτην τηναθλίαν και αξιοδάκρυτον κατάστασιν. Δια τούτο σας θερμοπαρακαλούμεν, χαρίσατέ μας την ελευθερίαν μας και θέλετε επαινεθή και ενταύθα από τον κόσμον, δια ταύτην την γενναίαν και φιλάνθρωπον πράξιν σασς, και εις την μέλλουσαν ζωήν θέλουν ευρή ανάπαυσιν αι ψυχαί σας, δια το καλόν, το οποίον προς ημάς εκάματε. Ορκιζόμεθα δε εις τον λόγον, τον οποίον θέλομεν δώσει εν ημέρα κρίσεως ενώπιον του Θεού ντου Υψίστου, ότι δεν θέλομεν λάβει τα όπλα εναντίον των Ελλήνων, έως ότου να παύση ο αιμοσταγής ούτος πόλεμος. Υποφαινόμεθα δε με βαθύτατον σέβας, οι αιχμάλωτοι Μωαμεθανοί την θρησκείαν, και Μακεδόνες το Έθνος. Εν Αιγίνη την 20 Νοεμβρίου 1827 . Χουσείν Μεχμέτ. Ισμαήλ Ιβράμ. Αλή Χασάν. Χουσείν Χασάν. Χουσείν Αλή. Χαλήλ Πεκήρ. Χουσείν Μεχμέτ με τον υιόν του Χασάν. Ιβράμ Μεχμέτ. Χουσείν Μουσταφά. Αλή Μουσταφά. Ισμαήλ Ιμέρ. Μεχμέτ Μουσταφά. Ομέρ Κεκύρ. Ιβραάμ Βελή. Και δια να μην ηξεύρομεν γράμματα, επιθέσαμεν κοντά εις το όνομά του ο καθείς τον τύπον του δακτύλου του με το μέλαν, προς βεβαίωσιν της αληθείας, ως φαίνεται. Ο γράψας και υπογράψας αυτούς ως μην ηξεύροντας γράμματα, μαρτυρών ότι ούτως έχει, υποφαίνομαι. Ο πολίτης Κωνσταντίνος Πεντεδέκας Απεφασίσθη να ελευθερωθώσι, και η Κυβέρνησις εφοδιάζουσα αυτούς με τα αναγκαία, να τους εισβιβάση εις το πρώτον Ευρωπαϊκόν πολεμικόν πλοίον, το οποίον ήθελε φθάσει ενταύθα, και να μεταφερθώσιν όπου θελήσουν . Εστάλη το προβούλευμα υπ΄αρ. 156. Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης Ο Αος Γραμματεύς 29. Την 30 Δεκεμβρίου. Συνεδρίασις 130.Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Α΄ Παρέστησεν ο βουλευτής κύριος Ν. Σπηλιάδης, ότι δύο των μελών της Αντικυβερν. Επιτροπής ήτοι οι κύριοι Ιωάννης Μ. Μιλαήτης, και Γ. Μαυρομιχάλης εξύβρισαν αδίκως κατά διαφόρους καιρούς, όχι μόνον απλούς πολίτας, αλλά και βουλευτάς με τας πλέον αναιδείς λέξεις. Ανέφερε δε εν παρόδω, ότι ο κ. Μαρκής εξύβρισεν εις Βούρτζιον τον Ν. Γερακάρην, ότι ο ίδιος παρόντος του κ. Σπηλιάδου εξύβρισε ποιμένας τινας, ότι ο Γ. Μαυρομιχάλης αδίκως και παραλόγως εξύβρισε τον κύριον Εμ. Αντωνιάδην εδώ εις Αίγιναν, και τον απέβαλε με ωθίσματα από το Κυβερνητήριον, ότι ο ίδιος Μαυρομιχάλης προ ολίγων ημερών εξύβρισεν ένα ιερέα βουλευτήν κ.τ.λ. Και επρόσθεσεν, ότι δύο πράγματα πρέπει να συμπεράνωμεν εκ τουτου, ή ότι τα μέλη ταύτα της Αντικυβερ. Επιτροπής δεν γνωρίζουν τα Κυβερνητικά χρέη των και επομένως είναι ανάξιοι να κυβερνήσωσι το ελεύθερον Έθνος των Ελλήνων, ή ότι τα γνωρίζουν, και τότε έχουν φρονήματα τυραννικά, ότε και πρέπει να λάβη μέτρα κατ' αυτών η Βουλή. Διότι, αν σιωπήση, πράττει το έγκλημα το μεγαλήτερον, εν ώ κατ' αυτόν τον τρόπον καταπατείται η ελευθερία των φρονημάτων, αποπνίγεται η αλήθεια, και το Έθνος τρέχει τον κίνδυνον της δουλείας, αφ' ού έχυσε τοσαύτα αίματα υπέρ της ελευθερίας, εξ ης όλαι αι αρεταί, και η ευδαιμονία του ανθρώπου. Άλλως δε η ύβρις λογίζεται τιμωρία, και η Κυβέρνησις είναι μήτηρ των πολιτών, ο νόμος μόνον τιμωρεί, ώστε παραβαίνει άντικρυς τα ιερά χρέη της, δια του(το) πρέπει να λάβη μέτρα η Βουλή, δια να μη καταπατώνται τα δίκαια του Έθνους, και η ελευθερία να μην επαπειλείται από τους τοιούτους. Μετά ικανήν συζήτησιν απεφασίσθη και εστάλη Προβούλευμα προς την Αντικυβερ. Επιτρπήν υπ' αρ. 163 δια να επιπλήξη τα ρηθέντα δύο μέλη της, να τα περιορίση εις τα χρέη των, και να φέρεται του λοιπού προς τους πολίτας, ως ανήκει εις Κυβέρνησιν δημοκρατούμενου Έθνους. 30. Την 2 Ιανουαρίου 1828. Συνεδρίασις 131. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Α'. Ανεγνώσθη έγγραφον της Αντικυβερ. Επιτροπής υπ' αρ. 964, εις το οποίον εγκλείεται και αντίγραφον αναφοράς του Γεν. Αρχηγού των Πελοποννησιακών στρατευμάτων κ. Θ. Κολοκοτρώνη, δια του οποίου παρασταίνουσα η Κυβέ(ρνησις) ότι εκ της ελλείψεως των τροφών και πολεμεφοδίων, και τα στρατεύματα της Πελοποννήσου, και τα κατά την Αττικήν μένουν εις ακινησίαν.Ζητεί δε την άδειαν παρά της Βουλής να εκποιήση τας εθν. προσόδους της Πελοποννήσου, ώστε δια των εξ αυτών χρημάτων να δυνηθή να προκαταλάβη τα επικείμενα απευκταία δεινά. Μετά ικανήν συζήτησιν απεφασίσθη, ότι ο επί της Οικονομίας Γραμματεύς της Επικρατείας, να παρουσιάση αύριον ανυπερθέτως εις την Βουλήν τους Εθν. λογαριασμούς των τριών παρελθόντων μηνών, δηλ. του Οκτωβρίου, Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου, μετά την θεώρησιν των οποίων θέλει αποφασισθή περί του ρηθέντος αιτήματος της Κυβερνήσεως. Εστάλη δε και Προβούλευμα περί της υποθέσεως ταύτης εις την Κυβέρνησιν υπ' αρ. 169. Δ'. Παρουσιασθείς ο επί των Ναυτικών Γραμματεύς της Επικρατείας κύριος Γ. Γλαράκης ανέφερεν, ότι η χθεσινή είδησις περί της εκπλεύσεως ενός εχθρικού στολίσκου εκ Κωνσταντινουπόλεως, συγκειμένου από 13 διαφόρου μεγέθους πλοία, είναι αληθεστάτη. Ότι η Κυβέρνησις, δια να ματαιώση τα κατά της Χίου σχέδια του στολίσκου τούτου. διέταξεν ευθύς τον Ναύαρχον Ανδρέαν Μιαούλην, όστις ενεργεί εις απουσίαν του Α΄Στολάρχου οδηγίας, να παραλάβη τον Εθν. στόλον, και να απέλθη άνευ της παραμικράς αναβολής εις Χίον, προς ματαίωσιν των εχθρικών σχεδίων, και ότι προς εξοικονόμησιν του Εθν. τούτου στόλου, η Κυβέρνησις διέταξε να παραληφθώσι 70 χιλιάδες γρόσ. τα οποία είναι συνηγμένα εις Σύραν εκ της συνάξεως του δασμού της νήσου εκείνης. 30. Την 3 Ιανουαρίου 1828. Συνεδρίασις 132. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Δ'. Ανεγνώσθη αναφορά του Γιάννη Σκλήρη, δια της οποίας λέγει, ότι η μήτηρ του επί Τουρκίας παραβιασθείσα από ένα θηριώδη Τούρκον, υπεχρεώθη να συζή μ' αυτόν, ν' ακολουθή τας ορέξεις του, τα έθιμα, και τους νόμους τους τουρκικούς. Εν δε τω μεταξύ εγέννησεν αυτόν, και μετ' ολίγον καιρόν μην υποφέρουσα πλέον να συζή με τον Τούρκον, κατέφυγε κρυφίως εις την Ύδραν, όπου άμα φθάσασα, εβάπτισεν αυτόν νήπιον όντα, και ηλικιωθέντα τον ενύμφευσε με μίαν χριστιανήν γυναίκα εκεί, και ήδη υπέρ τα 40 έτη διαμένει και συζή εκεί,ακολουθών τα δόγματα της χριστιανικής θρησκείας. Μετά δε την Επανάστασιν μας υπήγεν εις το χωρίον του προς θεώρησιν και επίσκεψιν των μητρικών του κτημάτων, και δια περισσοτέραν του ησυχίαν και ασφάλειαν εζήτησεν από τους συμπατριώτας του τα εγκλειόμενα δύο αποδεικτικά, δια των οποίων αναγνωρίζεται ως νόμιμος οικοκύρης των μητρικών του κτημάτων, και παραπονείται, ότι τινες ιδιοτελείς τον αποξενόνουν από τα χωράφια του, και νέμονται τους καρπούς κ.τ.λ. Διευθύνθη εις την επί του Δικαίου και της Παιδείας Γραμματείαν της Επικρατείας. Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης Ο Αος Γραμματεύς 31. Την 5ην Ιανουαρίου. Συνεδρίασις 134. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Β'. Ανεγνώσθη αναφορά του Δημογεροντείου της επαρχίας Κορίνθου, δια της οποίας λέγει, ότι η εκστράτευσις των Στερεοελλαδικών στρατευμάτων εκ της επαρχίας Κορίνθου, έδωκεν ολίγην ευκαιρίαν εις τους κατοίκους αυτής δια να εκτελέσωσι τα προς την Πατρίδα χρέη των, και δια τούτο προ οκτώ ημερών έστειλαν εν Σώμα από 1000 στρατιώτας εις Ελευσίνα. Αλλ' αίφνης εισέβαλον πάλιν εις την αυτήν Επαρχίαν τα αυτά Στερεοελλαδικά στρατεύματα, υπό την οδηγίαν των στρατηγών Κίτζου Τζαβέλλα, Χριστοδ. Χατζή Πέτρου, και Σπύρου Μύλιου, και καθαρπάζουν, λεηλατούν, και ατιμάζουν τους κατοίκους. Ότι ο λαός της Κορίνθου διεμαρτυρήθη εναντίον του Δημογεροντείου, και εναντίον του στρατηγού Π. Νοταρά, και ζητεί να υπερασπισθή με τα όπλα. Και δια τούτο το Δημογεροντείον και ο στρατηγός βιασμένοι, διέταξαν το εις την Ελευσίνα σώμα να οπισθοδρομήση. Παρακαλεί δε την Βουλήν να φροντίση, δια ν' απαλλάξη την επαρχίαν Κορίνθου εκ των τοιούτων δεινών. Μετά ικανήν συζήτησιν απεφασίσθη να προσκληθή η Κυβέρνησις, δια να συσκεφθώσι τα δύο Διοικητικά Σώματα, περί των μέτρων, τα οποία πρέπει να ληφθώσι κατά των τοιούτων στρατιωτικών, οίτινες δεν παύουν να πράττωσι καθημερινώς μυρίας καταχρήσεις εις διαφόρους επαρχίας της Πελοποννήσου. 32. ΣΤ'. Ανεγνώσθη αναφορά της προς τον Αντιναύαρχον Δεριγνύν σταλείσης προ ημερών βουλευτικής Επιτροπής, δια της οποίας παρασταίνει, ότι κατά τας δοθείσας εις αυτήν οδηγίας παρά της Βουλής, συνδιελεχθη μετά του Αντιναυάρχου κυρίου Δεριγνύ, όστις ύστερον από πόλλάς παρακλήσεις της Επιτροπής, συγκατένευσε τέλος πάντων να αναβληθή η αποπεράτωσις των απαιτήσεών του. Αλλ' εις τούτον τον τρόπον: Δηλαδή να δοθή έγγραφον προς αυτόν, αναγνωρίζοντο ότι όταν φθάση ο Κυβερνήτης εις την Ελλάδα, μέλλει ν' αποφασισθή ο τρόπος και η διορία της προς αυτόν πληρωμής των τριών Γαλλικών φορτίων αφ' όποιον ανήκει. Δι' όσων όμως αποβλέπει την πληρωμήν των δημευθέντων ισπανικών δουπίων, αυταί πρέπει να πληρωθώσιν ανυπερθέτως. Ότι η Επιτροπή χωρίς να δώση καμμίαν υπόσχεσιν, ανέλαβε να παρουσιάση εις την Βουλήν τας ειρημένας προτάσεις. Ότι ο Αντιναύαρχος Δεριγνύς ευχαρίστως παρεχώρησεν εις τους Έλληνας το δικαίωμα, να επεκτείνωσιν ελευθέρως τας κατά θάλασσαν πολεμικάς πράξεις των, καθ΄όσον τούτο απαιτείται από τας περιστάσεις των. Ότι εδέχθη να μη κάμη κανέν κίνημα κατά της νήσου Σπετζών μέχρι ελεύσεως του Κυβερνήτου. Ότι κατώρθωσεν η Επιτροπή ν' απελευθερωθή η εις Μήλον κρατηθείσα Ελληνική γολέττα του καπιτάν Γουτζή, ότι από τας συνδιαλέξεις, τας οποίας έλαβε μετά του Αντιστολάρχου Δεριγνύ, εκατάλαβεν, ότι ο ρηθείς Αντιστόλαρχος δεν εστοχάσθη ποτέ ν' αφαιρέση το καταγωγικόν δικαίωμα από τους Έλληνας, αλλά δια τας πραττομένας καταχρήσεις ηναγκάσθη προ τινος καιρού, να ζητήση από την Ελλην. Διοίκησιν τροπολογίαν, και κανονισμόν τινά εις το της καταγωγής δικαίωμα, ότι εσύστησε προς την Επιτροπήν επί τέλους, ν' αναφέρη όπου ανήκει, να εξισθασθή η διαφορά της οικογενείας Παγκάλου μετά του Βάσσου, καθώς και εκείνη του εν Σύρα Ιωάν. Βαπτιστού, δια τινα ανάγλυπτα, των οποίων την έξοδον εμποδίζει η εκεί τοπική αρχή. Συγχρόνως ανεγνώσθη και επιστολή προς την Βουλήν του Αντιναυάρχου Δεριγνύ, η οποία καταχωρείται αυτολεξεί: Εκ του πλοίου της Ήρας εν τω λιμένι της Αιγίνης, 21 Ιανουαρίου 1828. Κύριε Πρόεδρε! Εδέχθην την προς εμέ μεσιτείαν δια του Αου Γραμματέως του Σώματός σας. Κατά την υπόσχεσιν την οποία έλαβα από την Επιτροπήν, την οποίαν εστείλατε προς εμέ, την τελευταίαν Πέμπτην εις τας 17 του τρέχοντος, έπρεπε να λάβω, κατά την απόφασιν την οποίαν εις την Συνεδρίασιν εκείνης της ημέρας εκάμετε, την αναγνώρισιν από μέρους του Εθν. Ταμείου, ως προς την πληρωμήν των 625 δουπιών, και άλλην αναγνώρισιν από μέρους της προσωρινής Διοικήσεως δια την ποσότητα, εις την οποίαν αναβαίνει η τιμή των φορτίων, τα οποία είμαι επιφορτισμένος ν' απαιτήσω. Λαμβάνω επί του παρόντος το έγγραφον το αναφερόμενον εις την πληρωμήν των δουπιών, αλλ' όχι και την αναγνώρισιν την αναφερομένην εις την τιμήν των φορτίων. Το ψήφισμά σας λοιπόν δεν εξεπληρώθη, ειμή κατά το ήμισυ μόνον, όθεν αι προς εμέ υποσχέσεις σας μένουν ανεκτέλεσται. Η Διοίκησις σας μεταχειρίζεται ως πρόφασιν της μη εκτελέσεως τούτου του μέρους του ψηφίσματός σας, την είδησιν της εις Ναύπλιον ελεύσεως του Κυβερνήτου Κόμητος Ιω. Καποδίστρια, όστις διαδέχεται αυτούς εις την Εξουσίαν, την οποίαν επί του παρόντος ενεργούσιν. Αλλά μέχρι της στιγμής εκείνης, καθ' ήν ο Κυβερνήτης θέλει αρχίσει τας εργασίας του, η Διοίκησις σας εξακολουθεί να διευθύνη τας υποθέσεις σας, και τούτο αποδεικνύεται, καθότι εξεπλήρωσεν εντελώς έν μέρος της αποφάσεώς σας, την αναφερομένην εις τας ισπανικάς δουπίας. Δεν την εμπόδιζε λοιπόν τίποτε να μην εκπληρώση και ολόκληρον. Θεωρώ λοιπόν, ότι το να μην ενεργήσωσι κατά τούτο, είναι έλλειψις θελήσεως, και χρεωστώ να φερθώ αναλόγως. χρεωστώ λοιπόν να σας προειδοποιήσω, Κύριε Πρόεδρε,, ότι αν αύριον έως το μεσημέρι, δεν μου έλθη η αναγνώρισις αύτη, παν μέσον αναβολής θέλει μου είναι πλέον αδύνατον, και θέλω μεταχειρισθή πάραυτα τα αυστηρά μέσα, τα οποία μου είναι υπαγορευμένα. Σας παρακαλώ, Κύριε Πρόεδρε, να ευαρεστηθήτε να λάβετε όσα μέτρα σας φανούν αρμοδιώτερα, δια να προλάβετε την ανάγκην, εις την οποίαν θέλω είσθαι ηναγκασμένος να υποκύψω και να δεχθήτε την βεβαίωσιν των φρονημάτων μου περί της υψηλής υπολήψεως με την οποίαν είμαι, Κύρις, ταπεινότατος και ευπειθέστατος δούλος σας. Καπιτάνιος πλοίου, και Διοικητής της φρεγάτας Ήρας Λεβλάνκ Μετά ικανήν συζήτησιν απεφασίσθη, ότι η ιδία Επιτροπή, ήτις εστάλη εις τον Αντιστόλαρχον Δεριγνύν, να υπάγη προς τον ενταύθα κύριον Λεβλάνκ, και να ζητήση όσον είναι δυνατόν μακράν προθεσμίαν περί της πληρωμής των 625 ισπανικών δουπιών, λέγουσα προς αυτόν, ότι το μεν τέταρτον των χρημάτων τούτων, το οποίον έλαβεν η Κυβέρνησις ως δικαίωμά της, θέλει πληρωθή προς αυτόν εντός της αποφασθησομένης προθεσμίας από το Εθν. Ταμείον, τα δε λοιπά θέλουν είσθαι εις βάρος του καταγωγέως εκείνου, όστις τα έλαβεν, από τον οποίον και θέλουν πληρωθή. Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης Ο Αος Γραμματεύς. 33. Την 9 Ιανουαρίου 1828. Συνεδρίασις 135. Προεδρία του κυρίου Νικολάου Ρενιέρη. Α΄. Ανέφερεν η προς τον καπιτάν Λεβλάνκ σταλείσα Επιτροπή, ,ότι ύστερον από πολλάς παρακλήσεις, τας οποίας έκαμε προς αυτόν δια να δοθή, όσον είναι δυνατόν, μακροτέρα προθεσμία περί της πληρωμής των 625 ισπανικών δουπιών, μόλις εκατέπεισεν αυτόν να δώση προθεσμίαν 21 ημερών, εις το τέλος των οποίων να τον πληρωθή η ρηθείσα ποσότης των ισπανικών δουπιών, και να τον δοθή και έγγραφον, αναγνωρίζον, ότι όταν φθάση ο Κυβερνήτης εις την Ελλάδα, μέλλει ν' αποφασισθή ο τρόπος και η διορία της πληρωμής των τριών Γαλλικών πλοίων. Κατά συνέπειαν των αναφερθέντων απεφασίσθη και εστάλη Προβούλευμα εις την Αντικυβ. Επιτροπήν, ότι κατά την απόφασιν των δύο Διοικητικών Σωμάτων, να δώση υποσχετικόν έγγραφον προς τον κύριον Λεβλάνκ, ότι εντός της προθεσμίας των 21 ημερών, θέλει πληρωθή προς αυτόν παρά του Εθν. Ταμείου το εν τέταρτον της ρηθείσης ποσότητος των δουπιών, τα λοιπά θέλουν τον πληρωθή από τον καταγωγέα, όστις έλαβε αυτά, τον οποίον καταγωγέα η Κυβέρνησις να διατάξη ευθύς, ότι εντός αποφασθείσης προθεσμίας, να φέρη ανυπερθέτως τα λοιπά χρήματα. Και αν δεν υπακούση εις την διαταγήν, η Κυβέρνησις να δώση διαταγάς προς τον κύριον Λεβλάνκ, δια να λάβη από τον καταγωγέα και δια της βίας. , Περί δε της υποθέσεως των τριών Γαλλικών πλοίων, απεφασίσθη και εστάλη Προβούλευμα άλλο εις την Κυβέρνησιν υπ' αρ. 174 δια να γράψη προς τον κύριον Λεβλάνκ, ότι επειδή κατά τας σημερινάς πληροφορίας ο Κυβερνήτης έφθασεν εις Ναύπλιον, και εντός ολίγου περιμένεται και ενταύθα, και δια τούτο ν' αναβληθή η υπόθεσις αύτη μέχρι της αφίξεως του Κυβερνήτου, μετά του οποίου θέλει διαπραγματευθή η περί ης ο λόγος υπόθεσις. Β'. Επαρουσιάσθησαν τα μέλη της Αντικυβερ. Επιτροπής, και οι Γραμματείς της Επικρατείας, και κατά πρώτον ανεγνώσθη αναφορά του Δημογεροντείου της πόλεως του Ναυπλίου σημειωμένη την 6 Ιανουαρίου, δια της οποίας αναγγέλει την χαροποιάν είδησιν, του ότι ο Εξοχώτατος Κυβερνήτης της Ελλάδος, δια τους εναντίους ανέμους έφθασεν εις Ναύπλιον εφ' ενός δικρότου Αγγλικού πλοίου. Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης Ο Αος Γραμματεύς 34. Την 10 Ιανουαρίου 1828. Συνεδρίασις 136. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Β'. Επροβλήθη να παύση και η σύναξις των δασμών του Αιγαίου Πελάγους μέχρι της ελεύσεως του Κυβερνήτου εις Αίγιναν, επειδή κατά τον οποίον συνάζονται τρόπον, μόλις τα εκ τούτων χρήματα εξαρκούν εις πληρωμήν της εις σύναξιν τούτων σταλείσης Εκτελεστικής Δυνάμεως. Ενεκρίθη να παύση προς το παρόν η σύναξις των δασμών των νήσων του Αιγαίου Πελάγους εκτός εκείνων της Σύρας, οι οποίοι κατά το υπ' αρ. 165 προβούλευμα παρεχωρήθησαν προς τον Αον Στόλαρχον εις εξοικονόμησιν του Εθν. στόλου. Διό και εστάλη Προβούλευμα περί τούτου εις την Κυβέρνησιν υπ' αρ. 176 εις το οποίον προσετέθη να μετακαλεσθώσιν από το Αιγαίον Πέλαγος αι Εκτελεστικαί Δυνάμεις, ως μη χρησιμεύουσαι πλέον εκεί μετά την παύσιν της συνάξεως των δασμών. Απεφασίσθη προσέτι, ότι οι αντιπρόσωποι του Αιγαίου Πελάγους, να γράψωσιν ευθύς εις τας νήσους των δια να μη πληρωθώσιν εις κανένα τα χρήματα των δασμών, αλλά να τα συνάξωσιν και αφ' ού έλθη ο Κυβερνήτης εις την Αίγιναν, να φέρωσι και παραδώσωσι αυτά εις το Εθν. Ταμείον. 35. Την 11 Ιανουαρίου 1828. Συνεδρίασις 137. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Β'. Ανεγνώσθη έγγραφον της Αντικυβερ. Επιτροπής υπ' αρ. 973, εις το οποίον εγκλείεται αντίγραφον αναφοράς των εις την ελευθέραν Ελλάδα Ευβοέων, δια της οποίας παρακαλούν να διορισθή ο Άγιος Καρύστου κύριος Νεόφυτος και Αρχιερεύς της Ευρίπου, διότι ο πρώην Αρχιερεύς αυτής, παραβαίνων τα ιερά χρέη του, ανεχώρησεν από την ελευθέραν Ελλάδα, και ευρίσκεται κατά το παρόν με τους εχθρούς της πίστεως και της Πατρίδος.Η Αντικυβ. Επιτροπή καθυποβάλλουσα υπό την επίκρισιν της Βουλής την αίτησιν των αναφερομένων, ζητεί την περί ταύτης της υποθέσεως απόφασιν της Βουλής. Η αίτησις των αναφερομένων περί του να διορισθή Αρχιερεύς ενεκρίθη. Απεφασίσθη όμως να διορισθή ο άγιοςΚαρύστου τοποτηρητής της Ευρίπου μέχρι της ελεύσεως του Κυβερνήτου. Έμεινε δε να ενεργηθή η απόφασις αύτη, αφ' ού ο Κυβερνήτης φθάση εις Αίγιναν, και μορφωθώσι καλήτερον τα εκκλησιαστικά πράγματα. Επειδή ο πρότερον κατέχων τον Αρχιερατικόν τούτον θρόνον, ως αυτομολήσας προς τους εχθρούς, όχι Αρχιερεύς, αλλ' ουδ΄Έλλην απλώς δεν πρέπει να λογίζεται. ΣΤ'. Επροβλήθη, ότι εις διαφόρους νήσους του Αιγαίου Πελάγους, καθώς εις την Άνδρον, Κέαν κ.τ.λ. και εις άλλα μέρη της Επικρατείας μετεδόθη η νόσος της πανώλης, και κατά συνέπειαν προσεκλήθη ο επί των Εσωτερ. και της Αστυνομίας Γραμματεύς της Επικρατείας, και διωρίσθη να λάβη τα πλέον δραστήρια μέτρα, δια να μη διαδοθή περαιτέρω η ολεθρία αύτη νόσος, και κατ' εξοχήν να λάβη μέτρα δια την πόλιν της Αιγίνης. Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης Ο Αος Γραμματεύς

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΟΥ Ο Καποδίστριας στις 12 Ιανουαρίου 1828 αποβιβάστηκε στην Αίγινα, όπου του έγινε η επίσημη υποδοχή από τα δύο Διοικητικά Σώματα, της Βουλής και της Κυβέρνησης (Αντικυβερνητικής Επιτροπής) στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου και Αγίου Διονυσίου Αιγίνης ,( της " μεγάλης Εκκλησίας", σύμφωνα με κάποιο έγγραφο του Κυβερνήτη). Ήταν ο Ναός εκείνος, μέσα στον χώρο του οποίου- όπως μέχρι τώρα διαπιστώθηκε - λειτούργησε η Βουλή των Ελλήνων και κυβερνήθηκε η "Ελληνική Πολιτεία" , κατά τα έτη 1827 και 1828. Με την ορκωμοσία του ο Καποδίστριας στις 26 Ιανουαρίου 1828 στη Μητρόπολη της Αίγινας, ανέλαβε και την Διακυβέρνηση της Ελλάδος, σχεδόν για δύο χρόνια. Σε 20 μήνες και 22 ημέρες από το Κυβερνείο της Αίγινας διακυβέρνησε για πρώτη φορά την Χώρα. Αναφέρουμε ενδεικτικά τα εξής: Λειτούργησε γιά πρώτη φορά το Κράτος με την σταθερή άσκηση της τριπλής Εξουσίας: Της Εκτελεστικής(Νομοτελεστικής), της Δικαστικής και της Νομοθετικής. Οργανώθηκε η Διοικητική Δομή της Χώρας. Λειτούργησαν το " Πρωτόκλητο Δικαστήριο" και το Ειρηνοδικείο.

Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΝΑ: Με το Ψήφισμα Ζ' της 2ας Φεβρουαρίου 1828 ίδρυσε την Εθνική- Χρηματιστική Τράπεζα. Ιδρύθηκε το πρώτο Νομισματοκοπείο. Έκοψε ο Κυβερνήτης το πρώτο Ελληνικό νόμισμα. Έτσι ο " Φοίνιξ" αντικατέστησε το τουρκικό γρόσι. Διαμόρφωσε τις τρεις βαθμίδες της Παιδείας: Αλληλοδιδακτικό, Πρότυπο Ελληνικό Σχολείο, Κεντρικό . Καταπολέμησε τις πραγματικές μάστιγες της εποχής, τη ληστεία στη στεριά και την πειρατεία στη θάλασσα. Εισήγαγε τον θεσμό των Διαβατηρίων και Διαμονητηρίων. Οργάνωσε τα πρώτα Δημόσια έργα, τον πρώτο αμαξιτό δρόμο, τον φάρο στην είσοδο του λιμανιού, τα πρώτα ξενοδοχεία στην περιοχή του. ΄ Ίδρυσε στον Πόρο την Εκκλησιαστική Σχολή. 

Λειτούργησε στο Ορφανοτροφείο της Αίγινας Σχολή Παλαιογραφίας, για την συντήρηση και καθαρισμό χειρογράφων του Αγίου Όρους. Συγκέντρωσε και διέσωσε σπάνια χειρόγραφα, τα οποία κινδύνευαν με αφανισμό κατά την διάρκεια της δεκάχρονης παραμονής των Τούρκων στην Αθωνική Πολιτεία. Μέσα σε ένα μήνα , κατόρθωσε να οργανώσει σοβαρό και πειθαρχημένο Στρατό. Για να μπορέσει να "σπάσει" τον σύνδεσμο που είχαν οι διάφοροι καπεταναίοι με τους άνδρες τους, σκέφτηκε με έξυπνο τρόπο το εξής: Έδωσε αξιώματα στους καπετάνιους και οργάνωσε τον Στρατό σε τρεις χιλιαρχίες. Έτσι κατανεμήθηκαν οι 25000 άτακτοι στρατιώτες σε τακτικά Σώματα. Επειδή οι Σουλιώτες αποτελούσαν ειδική περίπτωση, τους κατέταξε στην πρώτη χιλιαρχία, με επικεφαλής τον Κίτσο Τζαβέλλα. Με το Διάταγμα " περί οργανισμού Στρατιωτικής Κεντρικής Σχολής" , Αίγινα 22.2.1829( Βιβλιοθήκη της Βουλής) , Γενικαί Διατάξεις, Κεφάλαιον Α', Άρθρον 1 , όρισε: " Από α΄Νοεμβρίου του 182 εννάτου η Σχολή των Ευελπιδών και η του Πυροβολικού συναπαρτίζουσι μίαν επ' ονόματι Στρατιωτική Κεντρική Σχολή.". Έδρα της " Σχολής των Ευελπιδών" ήταν το Ορφανοτροφείο της Αίγινας. Η Σχολή το 1834 μεταφέρθηκε στο Ναύπλιο. (Στην Αίγινα ήταν περισσότερο γνωστή ως " Λόχος των Ευελπιδών"). Είναι όντως εκπληκτικό, πόσα πολλά πράγματα κατόρθωσε να κάνει αυτός ο Έξοχος Έλληνας σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα! Σε επιστολή που έστειλε ο Καποδίστριας από το Ναύπλιο στον φίλο του και διάσημο Γάλλο εκδότη Ambroise Firmin Didot στο Παρίσι, γίνεται λόγος για την μεταφορά της Κυβερνήσεως από την Αίγινα στο Ναύπλιο "... για να επιταχυνθή ην ανακάθαρσις και ανοικοδόμησις του Ναυπλίου και του Άργους", όπως γράφει. Στο Ναύπλιο συνέβη το τραγικό γεγονός της δολοφονίας του, νωρίς Κυριακή πρωί, 27 Σεπτεμβρίου 1831, έξω από το Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος, όπου πήγαινε να λειτουργηθεί... Σήμερα, στη " Μητρόπολη" της Αίγινας διασώζεται το στασίδι του, απτό δείγμα της παρουσίας του! Είναι " ο θρονίσκος ο Δεσποτικός", κατά τον αυτόπτη μάρτυρα Νικόλαο Κασομούλη, ο οποίος κατασκευάστηκε για την ημέρα της υποδοχής του Κυβερνήτη. Κλείστηκε με μια σιδεριά, όταν διαθόθηκε στην Αίγινα η θλιβερή είδηση της δολοφονίας του στο Ναύπλιο... Από τότε, κανείς δεν έχει καθίσει εκεί...Και είχε φροντίσει ο Καποδίστριας να τοποθετηθεί απέναντι από το " Δεσποτικό", θέλοντας με αυτό τον τρόπο να καταδείξει τον σύνδεσμο του Έθνους των Ελλήνων με το ένδοξο παρελθόν της Ρωμηοσύνης, τότε που ο θρόνος του Αυτοκράτορα βρισκόταν απέναντι απ' εκείνον του Πατριάρχη! Είναι αλήθεια, ότι στην Αίγινα πέρασε ο Ιωάννης τα πιο ευτυχισμένα χρόνια, την πιο γόνιμη Κυβερνητική του περίοδο! Ο λαός τον αγαπούσε, "μπάρμπα- Γιάννη" τον φώναζε... Γι' αυτό και πολύ τον θρήνησε.... Τα επόμενα κείμενα των Πρακτικών της Βουλής- η οποία σημειωτέον ότι και κατά την εποχή του Καποδίστρια εξακολούθησε για ένα χρονικό διάστημα να λειτουργεί μέσα στον χώρο της ίδιας Εκκλησίας- ξεκινούν την επομένη ακριβώς ημέρα της αφίξεως του Καποδίστρια, τουτέστιν στις 13 Ιανουαρίου 1828. Τα παραθέτουμε: 36. Την 13 Ιανουαρίου. Συνεδρίασις 138. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Α΄. Ανέφερεν ο κύριος Πρόεδρος, ότι ο Εξοχώτατος Κυβερνήτης της Ελλάδος, εζήτησε την σύνοψιν των Πρακτικών της Βουλής απ΄αρχής της συστάσεώς της μέχρι της σήμερον. Κατά συνέπειαν της αιτήσεως του Κυβερνήτου διωρίσθη ο κύριος Πρόεδρος, ο Αος Γραμματεύς, και μία Επιτροπή συγκειμένη από τους βουλευτάς κυρίους Γ. Λέλην, Ν. Σπηλιάδην, και Εμμ. Σπυρίδωνος, οι οποίοι λαβόντες μεθ' εαυτών τα Πρακτικά της Βουλής απ΄αρχής της συστάσεώς της , να τα παρουσιάσωσιν εις την Εξοχότητά του. και αν τυχόν αμφιβάλη εις κανέν μέρος, να διαλύσωσι τας αμφιβολίας αυτού. Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης Ο Αος Γραμματεύς 37. Την 17 Ιανουαρίου 1828. Συνεδρίασις 139. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Α'. Η διορισθείσα Επιτροπή, δια να παρουσιάση εις τον Κυβερνήτην τα Πρακτικά της Βουλής,κατά την αίτησίν του,ανέφερεν, ότι τα παρουσίασε προς αυτόν, αλλ' η ΕΕοχότης του είπεν, ότι ζητεί μόνον μίαν σύνοψιν των ουσιωδεστέρων πράξεων της Βουλής. Και κατά συνέπειαν της αιτήσεώς του η Επιτροπή έκαμε μίαν σύνοψιν και των Πρακτικών της Βουλής, και της σημερινής καταστάσεως των Ελλην. πραγμάτων, την οποίαν καθυποβάλλει υπό την επίκρισιν της Βουλής. Ανεγνώσθη η σύνοψις αύτη και εγκριθείσα εστάλη προς την Εξοχότητά του, καταταχθείσα υπ΄αρ. 182. Β'. Ανέφερεν ο κύριος Πρόεδρος, ότι ο Κυβερνήτης ζητεί μίαν βουλευτικήν Επιτροπήν, τον Πρόεδρον, και τον Αον Γραμματέα, δια να συνδιαλεχθή μεθ' αυτών. Κατά συνέπειαν της αιτήσεως ταύτης του Κυβερνήτου, απεφασίσθη, ότι η διορισθείσα Επιτροπή δια να παρουσιάση προς την Εξοχότητά του την σύνοψιν των Πρακτικών, ο Πρόεδρος και ο Αος Γραμματεύς, και να συνδιαλεχθώσι μετά της Εξοχότητός του. Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης ο Αος Γραμματεύς 38. Την 18 Ιανουαρίου. Συνεδρίασις 140. Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη. Α΄. Ανεγνώσθη επιστολή του Κυβερνήτου της Ελλάδος κυρίου Ι. Καποδίστρια, εις την οποίαν εγκλείεται σχέδιον διοργανισμού Προσωρινής Κυβερνήσεως, και μία ειδοποιητική περί τούτου Προκήρυξις εις τον λαόν της Ελλάδος, τα οποία όλα καταχωρούνται ενταύθα αυτολεξεί: Ελληνική Πολιτεία Ο Κυβερνήτης της Ελλάδος Προς την Βουλήν Δεν δύναμαι, Κύριοι, να σας δείξω τα οποία το υπ' αρ. ΝΗ' . υμέτερον ψήφισμα μ' ενέπνευσεν αισθήματα άλλως, ειμή κοινοποιών εις υμάς τον κατάλογον των υποψηφίων, τον οποίον πολλοί εξ υμών ευαρεστήθησαν να με προμηθεύσουν απορρήτως κατ΄αίτησίν μου. Σας τον διευθύνω για να εκπληρώσω ευσεβάστως, το οποίον μετά του Έθνους αναδέχομαι βάρος κατά την Προκήρυξιν, την οποίαν αύριον δημοσιεύω. Σας παρακαλώ επομένως να θεωρήσητε τον κατάλογον αυτόν, και να προσθέσετε εις αυτόν τα ονόματα των πολιτών, οίτινες, ηθέλατε κρίνει, ότι δύνανται βελτιώτερον να πληρώσουν τα δι' αυτούς φυλαττόμενα χρέη κατά τον οργανισμόν της νέας προσωρινής Κυβερνήσεως. Εν Αιγίνη τη 19 Ιανουαρίου 1828 Ο Κυβερνήτης Ι. Α. Καποδίστριας 

Ελληνική Πολιτεία Ο Κυβερνήτης της Ελλάδος Προς την Βουλήν Αι μεταξύ μας απόρρητοι μεν, αλλ' ελευθέριαι και έντιμοι εξηγήσεις περί της παρούσης αξιοδακρύτου θέσεως της Ελλάδος, και η επίσημος Διακοίνωσις την οποίαν μ' έκαμεν η Βουλή, δεν με συγχωρεί πλέον ν' αμφιβάλλω περί της απαραιτήτου ανάγκης, να δεχθώ τα μέτρα τα γνωστοποιούμενα δια των εγκεκλεισμένων εγγράφων. Γενόμενοι μέτοχοι, ως ελπίζω, της κατά τούτο πεποιθήσεώς μου, θέλετε συμμεθέξει και της θλίψεως, την οποίαν αισθάνομαι. Διότι η εν Τροιζήνι Συνέλευσις δεν σας εφωδίασε με τας αποχρώσας δυνάμεις, δια να έχετε την εξουσίαν, να κυρώσετε την κατάστασιν της Προσωρινής Κυβερνήσεως, ήτις μόνη με φαίνεται, ότι δύναται να προφυλάξη την Πατρίδα μας από τους επικειμένους κινδύνους, με τους οποίους η ενεστώσα κρίσις την επαπειλεί. Η θλίψις μου εν τούτω θέλει μετριασθή, εάν υμείς, ως πολίται τιμηθέντες με την εμπιστοσύνην των συμπολιτών σας κρίνετε, ως εγώ, ότι είν' αδύνατο ν' αποφασίσω αλλέως, χωρίς να λείψω από όλα μου τα χρέη, και συγχρόνως να καταστήσω εις κίνδυνον τα ουσιωδέστερα συμφέροντα της Ελλάδος. Εάν έχετε τοιαύτην πεποίθησιν, δεν θέλετε αρνηθή την φήφον σας εις την Διακοίνωσιν, την οποίαν σας διευθύνω, και θέλετε με το αποδείξει, εάν δεχθήτε ευδιάθετοι να μεθέξετε των έργων, και του υπευθύνου της νέας Προσωρινής Κυβερνήσεως. Αι υποθέσεις επισωρεύονται , αι στιγμαί είναι πολύτιμοι. σας παρακαλώ δια τούτο να σκεφθήτε περί της παρούσης επιστολής χωρίς καμμίαν αναβολήν, και να με γνωστοποιήσετε την γνώμην σας όσον τάχος. Παραλείπω να σας ενθυμίσω, ότι ήθελεν είσθαι αναρμοστότατον να λάβη το κοινόν παραμικράν γνώσιν των μέτρων τα οποία μετ' ολίγον θέλω λάβει πριν φανούν εις τα όμματά του, υπό την οποίαν σκοπώ να τα παρουσιάσω μορφήν. Δεχθήτε την βεβαίωσιν της υπερεξαιρέτου προς σας υπολήψεώς μου. Εν Αιγίνη την 17 Ιανουαρίου 1828 Ι. Α. Καποδίστριας. Ψήφισμα Α'. υπ' αρ. 4 39.Κατάστασις του Πανελληνίου Συμφώνως με την σημερινήν μας Προκήρυξιν, η Προσωρινή Διοίκησις της Επικρατείας κανονίζεται κατά τα εφεξής άρθρα. Α'. Εν Συμβούλιον συγκείμενον από μέλη... και ονομαζόμενον Πανελλήνιον μετέχει μετά του Κυβερνήτου της Ελλάδος των έργων, και του υπευθύνου της Κυβερνήσεως, έως της συγκροτήσεως της Εθνικ. Συνελεύσεως, ήτις θέλει συνέλθει εντός του Απριλίου μηνός 1828. Β'. Το Πανελλήνιον διαιρείται εις τρία τμήματα: το αον , έχει αντικείμενον την Οικονομίαν. το βον , την Διοίκησιν των Εσωτερικών καθ' όλους αυτών τους κλάδους. το γον , την ωπλισμένην Δύναμιν Ξηράς και Θαλάσσης. Γ΄. Έκαστον τμήμα προεδρεύεται παρ΄ενός των μελών του, δύο άλλα μέλη είναι επιφορτισμένα εις έκαστον τμήμα την σύνταξιν των Πράξεών του, φέροντα τον τίτλον του αου και βου Γραμματέως. Δ'. Ο Πρόβουλος του τμήματος της Οικονομίας ομού με τους Προβούλους των δύο άλλων τμημάτων, προεδρεύει το Πανελλήνιον εις τας Γενικάς του Συνεδριάσεις, ο δε Γραμματεύς του τμήματος του κινούντος τας υποθέσεις, εις τας οποίας ενασχολείται το Πανελλήνιον , ενεργεί τα χρέη του Γραμματέως ταύτης της Συνελεύσεως. Ε'. Έν διάταγμα κανονίζει μερικώτερον τον Οργανισμόν του Πανελληνίου, ως των τμημάτων του, και ορίζει τα προσήκοντα καθήκοντα αυτών. Στ'. Η Βουλή και η Αντικυβ. Επιτροπή , ήτις απέθετο ήδη τα χρέη της, παραδίδουν εις τους τρεις Προβούλους , και τους τρεις πρώτους Γραμματείς του Πανελληνίου τα Αρχεία των, και όλας τας γνωστοποιήσεις αποτεινομένας εις τα χρέη , τα οποία αι δύο αύται Δυνάμεις ενήργησαν από τον Μάϊον μήνα έως σήμερον. Ζ'. Τα ψηφίσματα του Κυβερνήτου της Ελλάδος, θέλουν είσθαι θεμελιωμένα επάνω εις τας εγγράφους αναφοράς του Πανελληνίου, ή των τμημάτων αυτού, καθ' όσον το αντικείμενον του ψηφίσματος κινείται από την Διοίκησιν , ή και από την Νομοθεσίαν. Η'. Τα αντικείμενα είναι Διοικητικά, εάν αι πράξεις της εν Τροιζήνι Συνελεύσεως επρονόησαν περί αυτών, ώστε δεν πρόκειται άλλο, ειμή να εκτελεσθή ο Νόμος. Είναι δε νομοθετικά, όταν ο νόμος δεν επρονόησε περί αυτών.Τα Ψηφίσματα ταύτα γίνονται επάνω εις τας αναφοράς του Πανελληνίου, τα δ' άλλα επάνω εις τας των τμημάτων. Θ΄. Ο Κυβερνήτης της Ελλάδος έχει πλησίον του ένα Γενικό Γραμματέα, φέροντα τίτλον του Γραμματέως της Επικρατείας, όστις προσυπογράφεται εις τα ψηφίσματα, και αλληλογραφίαν. Ι'. Θέλουν συσταθή Επιτροπαί ειδικαί εκτός των κόλπων του Πανελληνίου, καθ' όσον απαιτούσι τούτο αι χρείαι της Διοικήσεως, και αι εργασίαι, αίτινες είναι κατεπείγον να προετοιμαθούν δια την Εθν. Συνέλευσιν. Προς τους Έλληνας " Εάν ο Θεός μεθ" ημών, ουδείς καθ' ημών" Τέλος πάντων είμαι εν μέσω υμών, και δια τούτο αποδίδω χάριτας προς τον Ύψιστον. Η διάχυσις της ψυχής, με την οποίαν με υποδέχθητε, και τα δείγματα της εμπιστοσύνης, με τα οποία ευαρεστείσθε να με περιστοιχήτε, νύττουν βαθέως την καρδίαν μου και δεν βλέπω την στιγμήν να σας δώσω ολόκληρον το μέτρον της αφοσιώσεως και της ευγνωμοσύνης μου. Θέλετε το λάβει, ελπίζω, ευθύς αφ' ού οι Αντιπρόσωποί σας , νομίμως κατασταθέντες εις Εθν. Συνέλευσιν, θέλουν γνωρίσει τας Διακοινώσεις, τας οποίας οφείλω να κάμω προς αυτούς. Τότε θέλετ' εμπορέσει να βεβαιωθήτε, ότι τα ταξείδια μου, ως και αι προσπάθειαί μου, από τον Μάϊον μήνα, είχον μόνον και εξαίρετον σκοπόν, να εξάξουν την αγαπητήν μας Πατρίδα από την ολεθρίαν μονήρη θέσιν, εις την οποίαν εισέτι ευρίσκεται, να την καταστήσουν, ώστε ν' απολαύη χωρίς αργοπορίαν τα αγαθά, όσα την υπόσχεται ο πρώτος παράγραφος του προσθέτου άρθρου της εν Λονδίνω Συνθήκης των 6 Ιουλίου του παρελθόντος έτους, και να την προμηθεύσουν ακόμη χρηματικά μέσα εκ μέρους όλων ανεξαιρέτως των δυνάμεων, αίτινες υπέγραψαν την Συνθήκην αυτήν. Αι τιμαί της 12/24 του παρόντος μηνός, έχουσαι αντικείμενον την σημαίαν σας, και την καθιέρωσιν της νέας Κυβερνήσεώς σας, θέλουν σας ενθαρρύνει να πιστεύετε μετ΄εμού, ότι , εάν ο ανωτέρω σκοπός δεν κατωρθώθη ακόμη, θέλει δυνηθή να σας οδηγήση εις την πρόοδον της Εθνικής και πολιτικής ανακαινήσεώς σας. Τότε μόνον θέλετε δυνηθή ν' αποδώσετε εις τους Συμμάχους Μονάρχας τα δι' αυτούς απαραίτητα ενέχυρα, ώστε να μην αμφιβάλλουν πλέον περί της οδού, την οποίαν θέλετε γνωρίσει, και δυνηθή να οδεύσετε προς εκπλήρωσιν των σωτηρίων σκοπών, ήτις (=οίτινες) εγέννησαν την πράξιν της 6 ιουλίου, και την εις αιώνα αξιομνημόνευτον ημέραν της 8/20 Οκτωβρίου. Πριν τούτου δεν έχετε το δίκαιον να ελπίσετε, τας οποίας υπέρ υμών επεκαλέσθην βοηθείας, ούτε καμμίαν άλλην συνδρομήν, δια να δυνηθήτε να εύρετε τα μέσα, να εισάξετε την εσωτερικήν ευταξίαν, και να φυλάξετε την υπόληψίν σας εις τον έξω κόσμον. Τοιαύτα συλλογιζόμενος, αισθάνομαι ζωηράν θλίψιν, ότι η εν Τροιζήνι Εθνική συνέλευσις δεν εφωδίασε την Βουλήν με αποχρώσας δυνάμεις, δια να έχη την εξουσίαν να κυρώση τα μέτρα, άτινα η κοινή σωτηρία αποκαθιστά εις το εξής εξ ανάγκης κατεπειγούσης απαραίτητα. Νέα Εθνικ. Συνέλευσις δεν ημπορεί να συνέλθη παντελώς προ του Απριλίου μηνός. Αλλ' εν τω μεταξύ τούτω εξακολουθούσα η ενεστώσα κρίσις, ημπορεί να μηδενίση όλας τας ελπίδας σας, και ν' αποστερήση τους καρπούς των υπέρ του ιερού αγώνος απείρων θυσιών, αγώνος, τον οποίον με τοσαύτην ανδρείαν και καρτερίαν υποστηρίξατε. Πεπεισμένος, με πόσην ανυπομονησίαν επιθυμείτε να τρυγήσετε τους καρπούς των θυσιών τούτων, και να πιστώσετε την προσδοκίαν των Συμμάχων Δυνάμεων, ως και την υπέρ υμών πρόνοιαν, με την οποίαν ο χριστιανικός και πολιτισμένος κόσμος σας τιμά, αποφασίζω να σας προμηθεύσω το κατ΄εμέ μόνον μέσον προς τον σκοπόν, συγκαλών εις Εθνικ. Συνέλευσιν τον Απρίλλιον μήνα, και έως της συγκροτήσεως αυτής, δεχόμενος σύστημα Προσωρινής Κυβερνήσεως, θεμελιωμένον εν τοσούτω επάνω εις τας βάσεις των Πράξεων της Επιδαύρου, του Άστρους, και της Τροιζήνος. Δεν εδέχθην μ' όλα ταύτα το σύστημα τούτο, ειμή αφ' ού έλαβα την γνώμην της Βουλής, και των μεταξύ σας πλέον φωτισμένων από τα φώτα της πείρας. Ούτε βάλλω τούτο εις εκτέλεσιν χωρίς της συμπράξεως του ενός και του άλλου, και μάλιστα εκείνων, οίτινες δια των ψήφων των Επαρχιών της Επικρατείας, ανέβησαν ήδη εις τον έντιμον βαθμόν της πρώτης αρχής, ή της αντιπροσωπείας του Έθνους. Κοινωνούντες μετ΄εμού, θέλουν μεθέξει των αγώνων και του υπευθύνου μου. Περί τούτων δε θέλει κρίνει η Εθν. Συνέλευσις. Όλη η ζωή μου, το δημόσιον στάδιον, το οποίο διέτρεξα πλέον των τριάκοντα χρόνων, η εύνοια , την οποίαν απήλαυσα εντεύθεν εις πολλούς της Ευρώπης τόπους, σας προμηνύουν , ότι ο μόνος σκοπός της αποφάσεώς μου ταύτης, είναι να καταταχθήτε τέλος υπό την αιγίδα των νόμων, και να διαφυλαχθήτε από τας ολεθρίους συνεπείας Κυβερνήσεως αυθαιρέτου. Μετά ικανήν συζήτησιν ενεκρίθη η πρότασις του Κυβερνήτου, και εις απάντησιν εστάλη προς την Εξοχότητά του το ακόλουθον ψήφισμα: 40.Ελληνική Πολιτεία Η Βουλή των Ελλήνων αρ. νη'. του Κώδικος των νόμων Επειδή ο παρά του Ελληνικού Έθνους εμπεπιστευμένος τας ηνίας της Κυβερνήσεως κύριος Ιωάννης Α Καποδίστριας έφθασεν εις την Ελλάδα. Επειδή αι δειναί της Πατρίδος περιστάσεις, και η διάρκεια του πολέμου δεν εσυγχώρησαν, ούτε συγχωρούσι την ενέργειαν του εν Τροιζήνι επικυρωθέντος, και εκδοθέντος Πολιτικού Συντάγματος καθ' όλην αυτού την έκτασιν. Επειδή η σωτηρία του Έθνους είναι ο υπέρτατος πάντων των νόμων, και επειδή η Βουλή ανεδέχθη παρά των λαών την πρόνοιαν της εαυτών σωτηρίας. Η Βουλή μόνον σκοπόν έχουσα να σωθή η Ελλάς, και ως ιερώτατόν της χρέος θεωρούσα τούτο, και την ευδαιμονίαν του Ελληνικού Έθνους, του οποίου ενεπιστεύθη την φροντίδα. Και επειδή ο Κυβερνήτης επρόβαλε σχέδιον μεταβολής Διοικήσεως Προσωρινής. Ψηφίζει: α΄. Ο Κυβερνήτης μετά της Βουλής συγκαλούσι τον Ελληνικόν λαόν εις Εθνικήν Συνέλευσιν κατά τον παράγραφο δ' της κστ. συνεδριάσεως της εν Τροιζήνι Τρίτης Εθνικής Συνελεύσεως. β'. Η προσωρινή Διοίκησις της Επικρατείας κανονίζεται κατά τα εφεξής άρθρα 9 όπισθεν κατεχωρήθη το ψήφισμα α'. υπ' αρ. 4 ολόκληρον). γ'. Αποτίθεται η Βουλή το οποίον ανέλαβε χρέος της Νομοδοτικής Εξουσίας. Εν Αιγίνη, την 18 Ιανουαρίου 1828. Τ.Σ Ο Πρόεδρος Ν. Ρενιέρης Ο Αος Γραμματεύς