Δια του διαδικτύου γνωστοποιήθηκε, την Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2023 – μέσω της καθημερινής ηλεκτρονικής εφημερίδας «Αργολικές ειδήσεις», ότι σε εκδήλωση των απανταχού Ναυπλιέων, Δημοτική Σύμβουλος του Δήμου Ναυπλίου, απένειμε μετάλλιο τιμής, δηλώνοντας ότι στη μία όψη του, αποτυπώνεται λογότυπος του Ναυπλίου – Πρώτης Πρωτεύουσας της Ελλάδας.

Επίσης στις 4 Φεβρουαρίου 2023, δημοσιεύθηκε στο ίδιο «μέσον», ότι ο Δήμαρχος Ναυπλίου, σε εκδήλωση κοπής της Πρωτοχρονιάτικης πίτας, δήλωσε «ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες για τον Δήμο της πρώτης πρωτεύουσας της Ελλάδας».

Σημειώνουμε ότι, δια της ιστοσελίδας του Δήμου Ναυπλίου, αναφέρεται ότι: «Η πόλη του Ναυπλίου έφθασε στο απόγειο της ακμής της, όταν έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, από το 1827 έως το 1834, συμπληρώνοντας ότι ο Κυβερνήτης Ιω. Καποδίστριας, διακυβέρνησε από την πόλη του Ναυπλίου και από 8 Ιανουαρίου 1828, για (3)χρόνια και (8) μήνες, έως 27 Σεπτεμβρίου 1831. 

Ωστόσο, στη βάση των ιστορικών τεκμηρίων, διαπιστώνεται ότι ο Κυβερνήτης αναχωρεί στις 6/11/1827 από Γενεύη για Τορίνο, με την συγκατάθεση των (3) μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία – Γαλλία – Ρωσία) όταν έλαβε γνώση για την νίκη του Ναυαρίνου. Τότε πράγματι αποφάσισε να έλθει στην Ελλάδα ως κυβερνήτης, υπαρκτού ή γεννωμένου κράτους.

Πριν αναχωρήσει για την Ελλάδα, είχε ήδη αποφασίσει – με την συμφωνία των (3) μεγάλων δυνάμεων, να καθιδρυθεί η Κυβέρνηση στην Αίγινα (ΛΟΝΔΙΝΟ, ΣΥΣΚΕΨΗ 6/7/1827).

Από το ΤΟΡΙΝΟ, με την συνοδεία πολεμικών πλοίων, φθάνει στις 28/12/1827 στη Μάλτα, με τελικό προορισμό την Αίγινα. Εν τω μεταξύ στην Αίγινα είχε ήδη φθάσει η Αντικυβερνητική επιτροπή από τις 9/8/1827.

Το πλοίο “Warspite” με βάση την ΓΕΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ, που εκδόθηκε στην Αίγινα την 14/1/1828, εμποδισμένο από ισχυρούς ανέμους, καταφεύγει στον Αργολικό κόλπο.

Στις 6/1/1828  ̶ λόγω της αναγκαστικής παρεκτροπής το πλοίο ελλιμενίσθη κατέμπροσθεν του Ναυπλίου – πάντα με βάση την Γενική Εφημερίδα της Ελλάδας (έκδοση 14/1/1828).

Στις 8/1/2828, ο Κυβερνήτης αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο και οι Δημογέροντες του Ναυπλίου (πάντα με την ακριβή αναφορά της Γενικής εφημερίδας της Ελλάδας), κινήθηκαν προς συνάντηση με τον Ιωάννη Καποδίστρια.

Ο Κυβερνήτης τους άκουσε και απάντησε επί λέξει (Γεν. Εφημερίδα της Ελλάδας): «Δεν θεωρούμαι ακόμη ειμή ως απλούς περιηγητής και σας ευχαριστώ μεν δια τας ευνοϊκάς ταύτας διαθέσεις σας, δεν δύναμαι δε να πράξω τι, προτού λάβω εις ΑΙΓΙΝΑΝ την συνέντευξιν, μετά της Βουλής των Αντιπροσώπων του έθνους και να αναδεχθώ κατά τάξιν το Υπούργημα το οποίο ενεπιστεύθησαν εις εμέ οι Έλληνες».

Ο Κυβερνήτης, απέπλευσε από το Ναύπλιο επιβαίνοντας πάντα στο “Warspite”, με την συνοδεία των πολεμικών πλοίων, το Γαλλικό «ΗΡΑ» και το Ρωσικό «ΕΛΕΝΗ» και έφθασε στην Αίγινα στις 11/1/1828, με υψωμένη την Ελληνική σημαία, όπου και τον ανέμενε η Αντικυβερνητική Επιτροπή.

Στις 12/1/1828 έφθασε στο κυρίως λιμάνι της Αίγινας – ακολούθησε δοξολογία στη Μητρόπολη Αίγινας και απαγγέλθηκε λόγος από τον Θεοφ. Καΐρη.

Στις 26/1/2828 γίνεται η ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ του Κυβερνήτη στη Μητρόπολη της Αίγινας και βέβαια η «Καθίδρυσις» της κυβέρνησης.

Με πρωτοβουλία της πολιτείας και εισήγηση του Υπουργείου Εσωτερικών και του Σ.τ.Ε. εκδίδεται το αριθμ. 7/30-1-2012 Προεδρικό Διάταγμα σε ανάμνηση της ημέρας ορκωμοσίας του Ιωάννη Καποδίστρια Α' Κυβερνήτη του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (όπως επί λέξει αναφέρει το παραπάνω Π.Δ.) το έτος 1828, καθιερώνοντας την 26 Ιανουαρίου ως ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΟΡΤΗ ΤΟΠΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ για τον Δήμο Αίγινας.

Εξ’ αυτού συνάγεται ότι υφίστατο Ελληνικό Κράτος με έδρα την Αίγινα με παράλληλη αληθή κυβερνητική εξουσία.

Εκ των Ιστορικών γεγονότων προκύπτει αβίαστα, ότι η προβολή της Ιστορικής πράγματι πόλης του Ναυπλίου, ως Α' πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους είναι ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ και συνιστά στρέβλωση των ιστορικών γεγονότων.

Κι αυτό γιατί, μ’ αυτόν τον νοσηρό ίσως τρόπο, θα έλεγε κανείς ότι «επιχειρείται» η εξαφάνιση τελικά του νησιού μας – της Αίγινας, από την Καποδιστριακή περίοδο, με δεδομένη την προσβολή της ίδιας της ιστορίας μας, και μάλιστα επί της ουσίας της εθνικής μας υπόστασης.

Και βέβαια η συνεχής επανάληψη από τους εκπροσώπους της ιστορικής πόλης του Ναυπλίου, με αναφορά στο Ναύπλιο ως Α' Πρωτεύουσας ακυρώνεται εξ’ ορισμού, καθότι η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, αναφέρεται εναργέστατα, στην μετεγκατάσταση της Κυβέρνησης από την Αίγινα στο Ναύπλιο τον Νοέμβρη του 1829, χωρίς βεβαίως να αναιρεί την ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΘΕΣΗ της ΑΙΓΙΝΑΣ.

Έχουμε βεβαιωμένα την άποψη – για να μην πούμε την «απαίτηση», να μείνει «πίσω» αυτός ο εντελώς αχρείαστος «ιστορικός δυϊσμός» που έχει ως κύρια γνωρίσματα τον μετεωρισμό και την αμφισημία και να καταλάβουν ΟΛΟΙ πόσο «ακριβή» είναι η αγνόηση της πραγματικότητας.

Είναι επίσης βέβαιο, ότι μπορούμε να αντισταθούμε στις όποιες «νοσηρές σειρήνες» της αντικανονικότητας και να ανταποκριθούμε στην «ανακατανομή» της δημόσιας εκτίμησης.

Το δίκτυο πόλεων «Ιω. Καποδίστριας» οφείλει να αποδείξει στην πράξη, ότι το «ασύστολο» ιστορικό σύμπτωμα, δεν είναι σημειακό.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση – που αφορά στους εμπλεκόμενους – έχει Ιστορικό – Πολιτικό – Κοινωνικό και Αυτοδιοικητικό ΧΡΕΟΣ, να υποστηρίξει δυναμικά το κύρος και την οντότητα του θεσμού, επιβάλλοντας μια ΑΦΕΤΗΡΙΑ, για επανεκκινήσεις ιστορικών διορθώσεων.

Είμαστε υποχρεωμένοι να σεβαστούμε όλοι μας, την ιστορική διαδρομή κάθε πόλης, γιατί κατά την γνώμη μας, εάν αυτό δεν συμβεί τότε θα «πιστωθούμε» όλοι μια «νοοτροπία» που συνιστά ύβριν, απέναντι στον πολιτισμό μας, απέναντι στην ιστορία μας.

Επισημαίνουμε τέλος, με την επισήμανση, ότι ο ορισμός του Ναυπλίου ως καθέδρα της Βουλής και της Κυβέρνησης, από την Γ’ Εθνοσυνέλευση, τελούσε «ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ» της αποφάσεως του Κυβερνήτη μετά την «ΕΛΕΥΣΙΝ» του, σύμφωνα με το άρθρο Δ’ του ΙΗ’ ψηφίσματος της 4/5/1827.

Υπενθυμίζουμε ότι στο διάστημα των (2) περίπου ετών, από του Ιανουαρίου 1828 μέχρι του Νοεμβρίου του 1829 επιβεβαιώθηκε η ΥΠΟΣΤΑΣΗ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, με ντε φάκτο πρωτεύουσα την ΑΙΓΙΝΑ, συνδεδεμένη με τα παρακάτω περιστατικά:

• Συνεχής και εδραία άσκηση της εξουσίας.
• Κοπή και κατόπιν θέση σε κυκλοφορία των εθνικών νομισμάτων, του ΦΟΙΝΙΚΑ και του Λεπτού.

(Γεν. Εφημερίς της Ελλάδος εκδοθείσα στην Αίγινα στις 26-9-1829).

• Αποχώρηση των στρατιωτών του Ιμπραήμ.
• Διεθνείς συνθήκες, σύμφωνα με το πρωτόκολλο των (3) Δυνάμεων, με το οποίο εχαράσσοντο τα όρια του κράτους, από τον Παγασητικό έως τον Αμβρακικό.
• Συνθήκη Αδριανούπολης της 14/9/1829 με την οποία τερματίστηκε ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος από του Απριλίου 1828, σε βάρος της Τουρκίας.
• Υπήρξε συγκατάθεση της Τουρκίας στην ίδρυση του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

Κλείνοντας, εκφράζουμε την πεποίθηση, ότι η Ιστορική διαδρομή των πόλεών μας, δια της αποκατάστασης της ιστορικής αλήθειας, ούτε μειώνεται, ούτε απαξιώνεται, αντίθετα δυναμώνει και υποστηρίζει την Ιστορική ταυτοτική μας θέση.

Και βέβαια επιτρέψετέ μας να σημειώσουμε με το κλείσιμο: 

Για κανέναν ελαφρυντικά πολιτικού ήθους δεν υπάρχουν!

Με εκτίμηση