Από τον εικαστικό Νεκτάριο Κοντοβράκη, λάβαμε την ακόλουθη επιστολή σχετικά με τις πέργολες της παραλίας.
Με αφορμή το επίμαχο θέμα των πέργκολων, και τις αντικρουόμενες γνώμες περί αυτών, καταθέτω τις απόψεις μου, με επιχειρήματα και παραδείγματα.
Με κύριο και πρωταρχικό σκοπό το όφελος του νησιού μας, όσο και το συμφέρον των επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται σ’ αυτό.
Όλος ο θόρυβος γίνεται, για το παραλιακό μέτωπο του λιμανιού, που τα τελευταία χρόνια, με όλες αυτές τις κατασκευές, υποβαθμίζεται σε μεγάλο βαθμό η οντότητα και η μοναδική Αρχιτεκτονική των κτηρίων.
Είμαι πεπεισμένος πως αν βιώσουμε ένα σωστό αισθητικό αποτέλεσμα εναρμονισμένο με τα κτήρια του επίμαχου μετώπου, θα είναι προπάντων ευεργετικό για τους ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων.
Και εξηγώ τους λόγους:
Η νέα μελέτη που έρχεται να αντικαταστήσει τις προηγούμενες κατασκευές, σύμφωνα με τις κατόψεις και τις όψεις, παρατηρείται ότι έχει τα ίδια αρνητικά αποτελέσματα με τις προηγούμενες. Στέκομαι σ’ αυτό και σας εκθέτω την άποψη μου, και σας προτρέπω, να την λάβουμε σοβαρά υπόψη μας.
Και οι δύο μελέτες είναι πανομοιότυπες, εάν αφαιρέσει κανείς τα οριζόντια στοιχεία των παλαιών, που εφάπτοντο στις προσόψεις των κτηρίων, οι οποίες δημιουργούσαν στοές.
Άρα το αποτέλεσμα είναι ακριβώς το ίδιο. Απορώ δε γιατί αυτοί που εξέθεσαν, και παρότρυναν τους επαγγελματίες, να μπουν σ’ αυτή την περιπέτεια, ξοδεύοντας χρήματα και κόπο, με υπαιτιότητα άλλων εννοώ (Δήμου – Περιφέρειας κ.α.) γιατί να μην πληρώσουν το τίμημα αποζημίωσης. Αφού οι επαγγελματίες καλούνται να πληρώσουν όποιες νέες κατασκευές.
Είναι δε βέβαιο πως έχουμε να κάνουμε πάλι, με πέργκολες, που θα φέρουν σταθερά κάθετα στοιχεία εννοώ στατικές κατασκευές, που θα κρύβουν αντί να αναδεικνύουν την ομορφιά και το κάλος των νεοκλασικών στοιχείων των προσόψεων των κτηρίων.
Είναι ανάγκη να σκύψουμε με ρεαλισμό και λογική σε μία απόφαση, που θα λειτουργεί σαν αντίβαρο από την μία του αισθητικού αποτελέσματος και από την άλλη της θετικής λειτουργίας των καταστημάτων, ούτως ώστε να ασκούν την δουλειά τους χωρίς πρόβλημα, όλους τους μήνες του χρόνου.
Κατ’ εμέ οι βασικοί παράμετροι και ιδιαιτερότητες που δεν λάβαμε υπόψην μας στην παλαιά και νέα μελέτη είναι οι εξής:
Η πρώτη ιδιαιτερότητα είναι οι κλιματικές συνθήκες της περιοχής.
Η δεύτερη ο προσανατολισμός του παραλιακού μετώπου. Το οποίο βλέπει μεσημβρία.
Η τρίτη το αισθητικό αποτέλεσμα, που θα βιάζει το λιγότερο δυνατό τις προσόψεις των κτηρίων.
Εδώ τίθεται το ερώτημα, ποιο είναι το λιγότερο κακό; Εξηγούμαι:
Έχει αποδειχθεί στην πράξη περίτρανα το εξής ζωντανό παράδειγμα το οποίο μάλλον πρέπει να μιμηθούμε. Καφετέρια του παραλιακού μετώπου λειτουργεί εδώ και δύο χρόνια, όλους τους μήνες του χρόνου, με σκίαση μεγάλου μεγέθους ομπρελών τις οποίες μετακινεί κατά το δοκούν. Περιμετρικά υπάρχουν υαλοπίνακες για προστασία των χειμερινών μηνών, από τον άνεμο και το κρύο ύψους 1.60 εκατοστών, που και αυτοί είναι μετακινούμενοι όποτε χρειαστεί. Ενώ η θέρμανση του χώρου επιτυγχάνεται με σόμπες υγραερίου (κοινώς κουκουνάρες) που και αυτές αφαιρούνται τους θερμούς μήνες.
Η δε εμπειρία και το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου καταστήματος, δείχνει να είναι ικανοποιητική, διότι η επισκεψιμότητα πελατών είναι σ’ όλους μας γνωστή.
Τοποθέτηση λοιπόν ομπρελών αντί για σκίαστρα άλλου τύπου. Υαλοπίνακες περιμετρικά των εξωτερικών χώρων και θερμάστρες.
Αυτό είναι το λιγότερο κακό!!
Μερικά εκ των κτιρίων έχουν στις προσόψεις τους καράβολα μεταλλικά (φουρούσια) για να προστατεύουν τις εισόδους των μαγαζιών από το νερό της βροχής.
Τα περισσότερα που δεν έχουν φουρούσια, μπορούν κάλλιστα να κατασκευάσουν. Άλλη δε λύση είναι ένας βραχίονας που θα φέρει τεντόπανο του ιδίου χρώματος των ομπρελών. Για προστασία των εισόδων από το νερό της βροχής.
Η δε απόχρωση να είναι η ίδια για όλα τα καταστήματα και όχι μόνο, αλλά και για τα περίπτερα. Προτίμηση το χρώμα της άμμου.
Πιστεύω πως όλα αυτά συναινούν στην καλαίσθητη εικόνα του παραλιακού μετώπου.
Με όλα τα προαναφερθέντα θέλω να προκαταλάβω μια λανθασμένη απόφασή μας, που θα ήταν και πάλι δυσάρεστη και αρνητική για το νησί μας.
Με εκτίμηση
Νεκτάριος Κοντοβράκης
Αντιπρόεδρος ΚΕΔΑ
Με αφορμή το επίμαχο θέμα των πέργκολων, και τις αντικρουόμενες γνώμες περί αυτών, καταθέτω τις απόψεις μου, με επιχειρήματα και παραδείγματα.
Με κύριο και πρωταρχικό σκοπό το όφελος του νησιού μας, όσο και το συμφέρον των επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται σ’ αυτό.
Όλος ο θόρυβος γίνεται, για το παραλιακό μέτωπο του λιμανιού, που τα τελευταία χρόνια, με όλες αυτές τις κατασκευές, υποβαθμίζεται σε μεγάλο βαθμό η οντότητα και η μοναδική Αρχιτεκτονική των κτηρίων.
Είμαι πεπεισμένος πως αν βιώσουμε ένα σωστό αισθητικό αποτέλεσμα εναρμονισμένο με τα κτήρια του επίμαχου μετώπου, θα είναι προπάντων ευεργετικό για τους ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων.
Και εξηγώ τους λόγους:
Η νέα μελέτη που έρχεται να αντικαταστήσει τις προηγούμενες κατασκευές, σύμφωνα με τις κατόψεις και τις όψεις, παρατηρείται ότι έχει τα ίδια αρνητικά αποτελέσματα με τις προηγούμενες. Στέκομαι σ’ αυτό και σας εκθέτω την άποψη μου, και σας προτρέπω, να την λάβουμε σοβαρά υπόψη μας.
Και οι δύο μελέτες είναι πανομοιότυπες, εάν αφαιρέσει κανείς τα οριζόντια στοιχεία των παλαιών, που εφάπτοντο στις προσόψεις των κτηρίων, οι οποίες δημιουργούσαν στοές.
Άρα το αποτέλεσμα είναι ακριβώς το ίδιο. Απορώ δε γιατί αυτοί που εξέθεσαν, και παρότρυναν τους επαγγελματίες, να μπουν σ’ αυτή την περιπέτεια, ξοδεύοντας χρήματα και κόπο, με υπαιτιότητα άλλων εννοώ (Δήμου – Περιφέρειας κ.α.) γιατί να μην πληρώσουν το τίμημα αποζημίωσης. Αφού οι επαγγελματίες καλούνται να πληρώσουν όποιες νέες κατασκευές.
Είναι δε βέβαιο πως έχουμε να κάνουμε πάλι, με πέργκολες, που θα φέρουν σταθερά κάθετα στοιχεία εννοώ στατικές κατασκευές, που θα κρύβουν αντί να αναδεικνύουν την ομορφιά και το κάλος των νεοκλασικών στοιχείων των προσόψεων των κτηρίων.
Είναι ανάγκη να σκύψουμε με ρεαλισμό και λογική σε μία απόφαση, που θα λειτουργεί σαν αντίβαρο από την μία του αισθητικού αποτελέσματος και από την άλλη της θετικής λειτουργίας των καταστημάτων, ούτως ώστε να ασκούν την δουλειά τους χωρίς πρόβλημα, όλους τους μήνες του χρόνου.
Κατ’ εμέ οι βασικοί παράμετροι και ιδιαιτερότητες που δεν λάβαμε υπόψην μας στην παλαιά και νέα μελέτη είναι οι εξής:
Η πρώτη ιδιαιτερότητα είναι οι κλιματικές συνθήκες της περιοχής.
Η δεύτερη ο προσανατολισμός του παραλιακού μετώπου. Το οποίο βλέπει μεσημβρία.
Η τρίτη το αισθητικό αποτέλεσμα, που θα βιάζει το λιγότερο δυνατό τις προσόψεις των κτηρίων.
Εδώ τίθεται το ερώτημα, ποιο είναι το λιγότερο κακό; Εξηγούμαι:
Έχει αποδειχθεί στην πράξη περίτρανα το εξής ζωντανό παράδειγμα το οποίο μάλλον πρέπει να μιμηθούμε. Καφετέρια του παραλιακού μετώπου λειτουργεί εδώ και δύο χρόνια, όλους τους μήνες του χρόνου, με σκίαση μεγάλου μεγέθους ομπρελών τις οποίες μετακινεί κατά το δοκούν. Περιμετρικά υπάρχουν υαλοπίνακες για προστασία των χειμερινών μηνών, από τον άνεμο και το κρύο ύψους 1.60 εκατοστών, που και αυτοί είναι μετακινούμενοι όποτε χρειαστεί. Ενώ η θέρμανση του χώρου επιτυγχάνεται με σόμπες υγραερίου (κοινώς κουκουνάρες) που και αυτές αφαιρούνται τους θερμούς μήνες.
Η δε εμπειρία και το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου καταστήματος, δείχνει να είναι ικανοποιητική, διότι η επισκεψιμότητα πελατών είναι σ’ όλους μας γνωστή.
Τοποθέτηση λοιπόν ομπρελών αντί για σκίαστρα άλλου τύπου. Υαλοπίνακες περιμετρικά των εξωτερικών χώρων και θερμάστρες.
Αυτό είναι το λιγότερο κακό!!
Μερικά εκ των κτιρίων έχουν στις προσόψεις τους καράβολα μεταλλικά (φουρούσια) για να προστατεύουν τις εισόδους των μαγαζιών από το νερό της βροχής.
Τα περισσότερα που δεν έχουν φουρούσια, μπορούν κάλλιστα να κατασκευάσουν. Άλλη δε λύση είναι ένας βραχίονας που θα φέρει τεντόπανο του ιδίου χρώματος των ομπρελών. Για προστασία των εισόδων από το νερό της βροχής.
Η δε απόχρωση να είναι η ίδια για όλα τα καταστήματα και όχι μόνο, αλλά και για τα περίπτερα. Προτίμηση το χρώμα της άμμου.
Πιστεύω πως όλα αυτά συναινούν στην καλαίσθητη εικόνα του παραλιακού μετώπου.
Με όλα τα προαναφερθέντα θέλω να προκαταλάβω μια λανθασμένη απόφασή μας, που θα ήταν και πάλι δυσάρεστη και αρνητική για το νησί μας.
Με εκτίμηση
Νεκτάριος Κοντοβράκης
Αντιπρόεδρος ΚΕΔΑ
